عراق - حضور غیر منتظره اوباما به محل مذاکرات طالبانی با مشاور امنیت ملی آمریکا
در حالی که جلال طالبانی، رئیس جمهور عراق فدرال در حال مذاکره با مشاور امنیت ملی کاخ سفید بود، باراک اوباما در محل گفت و گوها حاضر شد.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، دفتر ریاست جمهوری آمریکا در بیانیه‌ای اعلام کرد باراک اوباما رئیس جمهوری با جلال طالبانی همتای عراقی خود در کاخ سفید دیدار کرد که این دیدار در برنامه کاری اوباما قرار نداشت.
درحالی که جلال طالبانی سرگرم دیدار با جیمز جونز مشاورامنیت ملی آمریکا در یکی از دفاتر کاخ سفید بود، ناگهان باراک اوباما در محل گفت و گوها حاضر شد و به طالبانی سلام کرد و با وی به گفتگو پرداخت.
بر اساس بیانیه کاخ سفید، اوباما از رویکرد جلال طالبانی در عراق که در جهت تقویت وحدت ملی گام بر‌می‌دارد، تقدیر و وی را به ادامه فعالیت در این زمینه ترغیب کرد.
رئیس جمهوری آمریکا همچنین به طالبانی تاکید کرد ایالات متحده مصمم به همکاری با عراقی‌ها به منظور برقراری امنیت و پیشرفت سیاسی در عراق است.
آمریکا بر اساس توافقنامه‌ای که با عراق امضا کرده است، باید نظامیانش را تا پایان 2011 از کشور خارج کند.
-----------------------------------------------------------
وش جهانیان برساننددانیل میتران طی سخنانی در پارلمان اقلیم با اشاره به موقعیت حساس کوردستان بر ضرورت اتحاد و همبستگی ملت کورد تاکید نمود.
"دانیل میتران"، چهره‌ی شاخص فرانسوی در نشست امروز (سه‌شنبه-6اکتبر) پارلمان کوردستان حضور یافت و با اشاره به پیوندهای دیرینه‌اش با کوردها بیان داشت: "کوردستان را میهن خویش می‌دانم و از برگزاری آزاد و دمکراتیک انتخابات اخیر پارلمانی به خود بالیدم."
وی در ادامه اظهار داشت: "بسیار خوشحالم که زنان در پارلمان حضوری فعال و برجسته دارند و تعداد نمایندگان زن پارلمان کوردستان از تعداد نمایندگان زن پارلمان فرانسه بیشتر است و این نشانه‌ی آزادی انتخاب در کوردستان است."
دانیل میتران در ادامه بیان داشت: "در کوردستان تغییرات جدی صورت گرفته است و با نخستین باری که با شما، مصادف با کوچ مردم در سال 1991، دیدار کردم، کاملا تغییر کرده است."
وی افزود: "از صحنه‌های این کوچ و خاطرات باقی ماندگان شیمیایی باران و انفال در کمپ‌های ماردین و دیاربکر و موش در کوردستان ترکیه بسیار متأثر شدم و این تصاویر تاثیرات عمیقی بر افکار عمومی در سرتاسر جهان و خصوصا فرانسه گذاشت."
دانیل میتران با اشاره به نقش بارز فرانسه در تصویب قطعنامه‌ی شماره 688 شورای امنیت سازمان ملل، گفت: "پس از سال‌ها سکوت مجامع بینالمللی در قبال ظلم و اجحاف وارد شده بر ملت کوردستان، برای نخستین بار سازمان ملل با تصیب قطعنامه‌ی شماره 688 و اعلام پرواز ممنوع در منطقه‌ی کوردستان به محنت‌های مردم کورد روی نشان داد."
میتران افزود: " تأمین رفاه اقتصادی، آزادی، دمکراسی و امنیت در این بخش کوردستان مایه‌ی امید کوردها در دیگر بخشهاست."
وی در ادامه خطاب به نمایندگان پارلمان کوردستان، بیان داشت: "با این حال کوردستان در وضعیتی حساس قرار دارد. در مسائل قانونی با بغداد اختلاف دارد و کشورهای همسایه نیز نمی‌خواهند این منطقه توسعه یابد، پس باید هوشیار و متحد باشید و خواسته‌هایتان را به گوش جهانیان برسانید."
دانیل میتران آرزو نمود که کوردستان در آینده به سمبل عدالت و دمکراسی در جهان مبدل گردد و گفت: "موفقیت شما در استقرار و اشاعه‌ی آزادی و دمکراسی الهام بخش کوردهای بخش‌های دیگر نیز خواهد بود."
وی در ارتباط با کوردهای دیگر بخش‌های کوردستان پیشنهاد کرد: "وظیفهی شماست که بصورت فعال با کوردهای دیگر بخش‌های کوردستان همکاری نمائید. من شاهد هستم که کوردهای ایران و ترکیه در مراحل حساس و سخت چگونه از برادران کورد عراقی خویش استقبال کردند."
وی افزود: "اکنون نوبت شماست که وفای خویش را نسبت به دیگر کوردها ثابت نمائید و برای اتحاد و همبستگی ملت کورد تلاش نمائید. شما باید خواست کوردهای بخش‌های دیگر کوردستان را در محافل بینالمللی مطرح نمائید و جهت احقاق حقوق آنها دریغ نکنید."
دانیل میتران با شعار "زنده باد کوردستان" به سخنان خویش در نشست پارلمان اقلیم کوردستان پایان داد.
دانیال میتران، چهره‌ی شاخص فرانسوی و دوست دیرین ملت کوردستان در پی دعوت رسمی رئیس اقلیم کوردستان روز یکشنبه (4اکتبر) وارد هولیر شد و در فرودگاه از سوی رئیس بارزانی، دکتر کمال کرکوکی، رئیس پارلمان و مسرور بارزانی، رئیس اداره‌ی امنیت اقلیم مورد استقبال قرار گرفت.
دانیل میتران همسر "فرانسوا میتران"، رئیس جمهور سابق فرانسه است که در مراحل سخت مبارزات ملت کوردستان در راستای احقاق حقوق ملی و انسانی خویش همواره از این مبارزات مشروع اعلام حمایت کرده است.
رئیس بارزانی به منظور گرامی داشت حمایت‌های بی‌دریغ دانیل میتران از وی رسما جهت دیدار از کوردستان دعوت بعمل آورده بود.
این دعوت و استقبال شخصی رئیس کوردستان از دانیل میتران نشانگر وفای ملت و رهبری سیاسی کوردستان در قبال یاوران مراحل سخت مبارزات حق طلبانه‌ی مردم کوردستان میباشد।
کردستان - تلاشهای بغداد برای تفکیک فیلی، شبک و ایزدی‌ها از ملت کورد
دولت عراق در صدد است که در فرم‌های ویژه‌ی سرشماری ساکنان عراق،
شهروندان فیلی، شبک وایزدی را از ملت کورد جدا سازد.عثمان شوانی، وزیر برنامه و بودجه‌ی دولت اقلیم کوردستان به خبرگزاری پیامنیر گفت: پس از حل اختلاف نظرهایی که در باره‌ی مشخص کردن زبان در فرم سرشماری وجود داشت، اکنون مسأله‌ی مشخص کردن ملیت مطرح است.
وی تصریح کرد در این فرم به هرکدام از ملیتهای عرب، کورد و ترکمن به ترتیب شماره‌های 1،2 و 3 اختصاص داده شده است و برای مسیحی‌ها(کلدان، سریان و ارامنه) یک کد در نظر گرفته شده است.
وی افزود پیشنهاد کردیم پس از شماره‌ها علامت(غیره...) گذاشته شود، اما مقامات دولت فدرال بر حساب کردن کوردهای فیلی، شبک و ایزدی به عنوان ملتی مستقل تأکید دارند که این مسأله اختلاف نظرهایی را ایجاد کرده و هنوز حل نشده است.
سرشماری ساکنان عراق قرار بود بیست و سوم ماه جاری برگزار شود اما به بهانه‌های مختلف از سوی حکومت مرکزی به سال آینده موکول شد.
------------------------------------
شرح فاجعه کشتار دسته جمعی مردم روستای قارنا در شرق کردستان و نقده 
ساعت 1 بعدازظهر 11 شهریورماه 1358 خورشیدی، روستای "قارنا" که در 10 کیلومتری شهر نقده و بر سر راه نقده ـ پیرانشهر واقع است، در مدت سه ساعت از سوی نیروهای امنیتی و پاسداران جمهوری اسلامی آماج هجوم قرار گرفت و 68 تن از ساکنین بیگناهش به کام مرگ فرستاده شدند، اغلب شهیدان نیز زنان، سالحوردگان و نونهالان بودند. جنایت قارنا توسط زمامداران جمهوری اسلامی خلق شد و حاصل شرایط ویژهای بود که از سویی ملت کرد پس از انقلاب ملیتهای ایران به کیان سیاسی خود دست یافته بود و از دگر سوی جمهوری اسلامی به منظور سرکوب و قلع و قمع جنبش ملی کرد در کردستان ایران و عمیقکردن تلاشهای آن جنبش که استقرار و نهادینهکردن یک نظام دمکراتیک و کسب حق تعیین سرنوشت را هدف داشت، به قتلعام و تحمیل حاکمیت توتالیتر و آزادیستیز خود روی آورده بود. "حمزه" جریان را توصیف میکند: "روز 11 شهریورماه پیرامون روستا را توپباران کرده و در محاصره قرار دادند. ساعت یک بعدازظهر جمعی حدود 100 تن به همراه یک نفر به اسم "قادری" که چهرهاشان معرف مجاهدین پاسدار بود، به درون منازل ریختند، هر کسی را بر سر راه میدیدند، میکشتند و سر او را از بدن جدا میکردند. آخوند مسجد روستا قرآن به دست پیش آنها رفت و بر بیگناهی مردم قسم خورد. مهاجمان آخوند روستا را درجا به قتل رساندند، سرش را بریده و با خود بردند که تاکنون اثری از سر او پیدا نشده است. پیرمردی به اسم "سید احمد" دربارهی سلاحهای مورد استفاده میگوید: "برخی را با سلاح گرم کشتند و برخی دیگر را با چاقو و کارد سر بریدند، بعضیها بهخصوص بچهها را در زیر لگد و پوتین خفه کردند". سید احمد میافزاید: "من در آن روز در نقده به سرمیبردم، هنگامی که به قارنا بازگشتم، جهنمی را دیدم". هیئت نمایندگان مردم کرد این قتلعام را محکوم و اعلامیهای را صادر نمود: "هممیهنان انقلابی و مردم مبارز کرد، هنوز فاجعه قارنا از یاد نرفته است که در یکی از روستاهای میهنمان، نزدیک اشنویه یک جنایت دیگر قتلعام به راه انداخته شد. ژاندارمها، پاسداران و مزدوران "معبودی" به روستای "قلاتان" یورش بردند و با قساوت تمام مردم را قتلعام نمودند. علاوه بر به شهادت رسیدن 3 پیشمرگ، 17 تن از روستانشینان شهید و 20 تن دیگر زخمی شدند". هیئت نمایندگان ملت کرد ضمن اینکه به خانوادهی "شهیدان قلاتان" و همه مردم کردستان تسلیت میگوید و با آنها و زخمیشدگان ابراز همدردی مینماید، قتلعام مردم را محکوم نموده و از کادر و پیشمرگان قهرمان شهرها و روستاهای کردستان درخواست میکند که متحد و هشیار باشند و با صعهصدر و آیندهنگری توطئههای جنگطلبانه را خنثی سازند (کیهان،10/1/1359). نامهی سرگشادهی جمعیت حقوقدانان ایران دربارهی وقایع کردستان به نخستوزیر، مهندس بازرگان: "... مطلعید که در مناطق کردنشین از استانهای آذربایجان غربی و کردستان و کرمانشاه گزارشاتی دلخراش در رابطه با تجاوز به آزادی و حقوق اساسی شهروندان ارسال میشود. بهویژه فاجعه روستای "قارنا" که نماد خشونت و انتقامگیری ضدبشری میباشد و لازم است در مورد آن تحقیقاتی جدی صورت پذیرد... وظیفهی انسانی و ملی همه ماست که در برابر این فاجعه بایستیم و از گسترش دامنهی این اختلافات جلوگیری به عمل آوریم..." (روزنامهی اطلاعات، 21 آذرماه 1358، ص 2). روز ژنوساید ملت کرد در کردستان ایران مرکز "چاک" روز 11 شهریورماه 1358 مصادف با 2 سپتامبر 1979 را به عنوان روز ژنوساید ملت کرد در کردستان ایران نامگذاری کرده است که با آن حاصل سیاستهای مخرب و جنگطلبانهی جمهوری اسلامی از بدو انقلاب به مثابه یک نظام ضدبشری و ضدارزشهای انسانی عیان شد. در بیانیه مرکز فوقالذکر آمده است که: "27مین سالروز شروع پاکسازی ملت کرد که در "قارنا" آغاز شد را به روز ابراز اعتراض علیه جمهوری اسلامی مبدل کنیم". همچنین در بخش دیگر از بیانیه مزبور آمده است: "فاجعه قارنا و نیز قتلعام مردم مدنی روستاهای قلاتان، ایندرقاش، سوزی، قرهگول، کانی مام سید، سوکند و ... که مورد هجوم قرار گرفته و زنان، بچهها و پیرمردان را نیز دربرگرفت، از نمونههای ژنوساید کرد به شمار میروند. در این روز مناسب است که طراحان ترور رهبران سیاسی و ملی ملتمان که از طرف تروریستهای جمهوری اسلامی ترور شدند، پیش از همه رفسنجانی و احمدینژاد یکبار دیگر به افکار عمومی معرفی شوند" (جمعیت چاک، کردستان ایران). ژنوساید علیه بشریت قتلعام، قلع و قمع، کشتار گروهی، کوچ اجباری دستهجمعی، انفال از جمله اعمالی محسوب میگردند که انسان علیه انسان اعمال میکند و توسط جامعه بشری محکوم میشود. کلمه "ژنوساید (Genocide)" ترکیبی است از: 1ـ کلمه یونانی "Genos" به معنای نژاد 2ـ کلمه لاتینی "Gaeders" به معنای کشتن و از بینبردن از ترکیب این دو کلمه Genocide درست میشود که به معنی قتلعام است. قتلعام در واقع نقض کامل حقوق بشر محسوب میگردد. از این دیدگاه میتواند جداً برهم زنندهی صلح و آرامش بینالمللی باشد. سازمان ملل متحد با اتکا به بند ششم دادگاه نورنبرگ میگوید: "ژنوساید در واقع پایمالکردن حقوق گروهی همه انسانست. همچنین قتل انسانها نشاندهندهی نفی حق حیات است. ژنوساید به مفهوم تحقیر بشریت است. این عمل فرهنگ و تمدن جامعه بشری را نقض میکند و عاملان را در برابر نوع بشر قرار میدهد". بعدها میثاق ممنوعیت قتلعام و نیز مسئول بودن انجامدهندگان این اعمال در مقابل دادگاه بینالمللی در مورخه 9/12/1948 از سوی سازمان ملل متحد مورد تصویب قرار گرفت. ژنوساید به مثابه عملی ضدبشری فقط پاکسازی انسانها و نابودکردن یک جمعیت ملی، نژادی و یا دینی نیست، بلکه در شیوههای مختلف از سوی عاملان آن فاجعه خلق میشود و ضربهای مهلک بر پیکر جامعه بشری وارد میآید. از انواع ژنوساید، ژنوساید فیزیکی، (گلولهباران کردن، اعدام دستهجمعی، حمله نظامی، قتلعام، وحشیانهترین آنها استفاده از سلاح اتمی، شیمیایی و...)، ژنوساید بیولوژیک (جلوگیری از افزایش جمعیت)، ژنوساید فرهنگی ـ ملی (استحالهی فرهنگ و زبان یک ملت، قلب تاریخ و به یغما بردن آثار تاریخی و به طور کلی هر عملی که از رشد ملتی تحت ستم جلوگیری کند)، ژنوساید اقتصادی ـ اکوسیستم (ویرانکردن و تاراج شهرها و روستاها، آتشزدن مزارع، شیوع بیماری و کمبود مواد خوراکی، ... و به طور کلی تخریب نظام حیات طبیعت) و همچنین ژنوساید "سفید" که این نوع ژنوساید به ژنوساید بیصدا معروف است و از سوی دولتی مانند جمهوری اسلامی در راستای مسکوتکردن و اختناق صدای آزادیخواهی استفاده میشود و شایعترین آن ترویج اعتیاد به مواد مخدر، خودکشی، فرار مغزها، بیکاری و... است. ژنوساید به مثابه جنایتی علیه جامعه بشری همچون پدیدهای طبیعی نیست، بلکه عامل آن خود انسان است و از ویژگیهای رژیمهای توتالیتر و شوینیست به شمار میآید که به منظور استیلا و تحمیل حاکمیت خود بر جامعه، تمامیتخواه و توسعهطلب هستند و آرمان و اهداف خود را به عنوان ایدئولوژی فراتر از جامعه بشری به کار میگیرند. ژنوساید کرد مسئلهی ملت کرد به عنوان بزرگترین ملت بیدولت در خاورمیانه که بر چهار کشور تقسیم شده است هنوز به مثابه یکی از مسائل منطقه لاینحل باقی مانده است. ملت کرد دارای هویت کردی، فرهنگ، زبان و تاریخی زرین در مبارزه برای رهایی از زیر ستم و استبداد است و در دویست سال گذشته آماج حملات اشغالگران قرار گرفته و حقوقش غصب شده است. روابطش با حاکمیت مسلط بر کردستان مدام فاصله گرفته است، بدین مفهوم که ملت کرد به سبب کردبودنش و خواستهای ملیاش همیشه در حاشیه قرار داشته و حاکمیت غالب بر کردستان را مشروع ندانسته است که این از عوامل ظهور جنبش ملی ملت کرد به حساب میآید. اسماعیل بیشکچی، جامعهشناس و متفکر ترک در کتاب "کردستان، مستعمرهی بینالمللی" بر این اعتقاد است که: "روابط مسلط بر سیستم سیاسی کردستان حتی از استعمارگرایی پایینتر است. سیاست کشورهای گروه غالب عبارت است از ویرانکردن تمدن و فرهنگ ملت کرد....". ملت کرد در منطقه خاورمیانه زندگی میکند. خاورمیانه گریبانگیر دیکتاتوری و توتالیتاریسم است و مردم این منطقه تشنهی آزادی و صلح هستند. حاکمان کشورهای منطقه حقوق بشر را وقعی نمینهند و در برابر هر صدای متفاوت مانعتراشی میکنند. یکی از عوامل وجود کشمکش در منطقه به تکثر فرهنگی و تکثر مذهبی برمیگردد که حاکمیتهای استبدادی و شوینیست همیشه خواستهای دمکراتیک و برحق را سرکوب کرده و اجازه رشد بدانها ندادهاند و لذا مسائل و شکاف ملی موجب ظهور جنبشهای ملی که جنبش ملت کرد از آنهاست، شده است. در عدم وجود دمکراسی و نظامهای دمکراتیک در منطقه، ملت کرد نیز یکی از ملتهای حقطلبی میباشد که به سبب سیاستهای حکومتهای مسلط مورد ژنوساید قرار گرفته است. ژنوساید در کردستان ایران در دوران استبداد پهلوی و حکومت بیستسالهی رضاشاه، ملیتهای ایرانی به خاطر به وامگرفتن و اعمال سیاست کمالیستی و اجرای پروسهی ملتسازی بر اساس دولت ـ ملت، مورد سیاستهای خشن دولت قرار گرفته و سرکوب گردیدند. تغییر اسامی شهرها و روستاها و ممنوعکردن لباس ملی ملیتها، اولین گام در راستای همرنگسازی و استحالهی ملت کرد به شمار میرود. در آن دوران هزاران نفر به شهرهای دیگر ایران کوچ داده شدند، اکثر فعالان سیاسی و رهبران سیاسی به زندان قصر افتادند و... . در سالهای 1334 ـ 1340، 120 تن اعدام شدند، سال 1939 شهرهای کردستان همچون سقز، بانه، سردشت، مریوان، مهاباد، نقده، بوکان و نیز کرمانشاه، ایلام، سرپلذهاب و... به حاشیه رانده شدند و فقر و بیسوادی بر کردستان سایه افکند. سال 1935 جمعیت زیادی از عشایر "طةلَباخي"،"جلالی" و "پیران" اجباراً به سلطانآباد کرمان و شیراز کوچ داده شدند. اعدام پیشوای کرد و مؤسس اولین جمهوری دمکراتیک کردستان، قاضی محمد از دیگر موارد سرکوب و ژنوساید در کردستان بود. سرکوب خیزش پرشکوه 47 ـ 1346 از جنایتهای دیگر نسبت به ملت کرد محسوب میگردد. کردستان پس از انقلاب متعاقب به موفقیت رسیدن انقلاب ملیتهای ایران و غصب دستاوردهای انقلاب از سوی جمعی آخوند فرصتطلب و آزادیستیز، کردستان در وضعیتی وخیم، پر هرجومرج و جنگ تحمیلی قرار گرفت. توطئههای جنگ نقده، فرمان جهاد، کشتار مردم قارنا و قلاتان، شهید نمودن رهبران حزب دمکرات کردستان ایران، دکتر قاسملو و دکتر شرفکندی، سرکوب و تحمیل فضای اختناق بر کردستان و هزاران جنایت دیگر در کردستان، همگی حاصل سیاستهای ضدمردمی و توتالیتاری جمهوری اسلامی هستند. جریان قارنا و قلاتان به عنوان نمونهای از قتلعام و کشتار مردم عادی و بیگناه و حتی شقاوت و قساوت در برابر نونهالان و نوزادان، ضمن اینکه ضدبشریترین عمل جمهوری اسلامی در قبال ملت کرد به حساب میآید، عملی ضدبشری و ضد ارزشهای انسانی است. ژنوساید قلمدادکردن فاجعه قارنا و قلاتان و سایر روستاهایی که مورد هجوم قرار گرفتند، ارزش نهادن به ارزشهای بشری است. اکنون نیز ژنوساید سفید، یا بیصدا، با استفاده از شیوع مواد مخدر، شیوع ویروس ایدز، ترویج فرهنگ خودکشی و... از اعمال دیگری هستند که جمهوری اسلامی علیه جوانان و جامعهی کردستان به کار گرفته است و وجود آنها بر کردستان سنگینی میکند. نتیجه: کشتار دستهجمعی، وحشیانهترین و بیرحمانهترین عملی است که دشمنان آزادی و صلح نسبت به جامعه بشری انجام میدهند، بدتر از آن اختیار سکوت از سوی مدافعان حقوق بشر و مجامع و محافل بشردوست است. عمل ژنوساید از مبانی فکری جمهوری اسلامی جهت استحاله و نابودی "دیگری" و بقای "خود" به شمار میآید. رژیم توتالیتار جمهوری اسلامی ضمن آنکه در گذشته علیه ملت کرد از سیاست خشونتآمیز و سرکوب بهره جسته است، امروز نیز شاهدیم که مشغول قتل، قلع و قمع، اعدام و سرکوب فعالین جنبشهای فرهنگی، زنان، دانشجویان و جوانان است و هرگونه صدای آزادیخواهانه را در نطفه خفه میکند. منابع: 1ـ ژنوساید کرد ـ اسماعیل بیشکچی ـ ترجمه: بهزاد خوشحالی 2ـ همان منبع 3ـ اسناد، کردستان در سالهای بحرانی 58 ـ 57، تحقیق و تهیه: بهزاد خوشحالی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر