خبر فوری فراخوان عاجل به تمامی نهادهای حقوق بشر و مدافعان حقوق بشر که جان خانواده حبیب لطیفی پور در خطر میباشد. ما دست کمک دراز میکنیم به سوی انساندوستان.
آخرین خبر: خواهر حبیب جزو دستگیر شده ها نیست! او از وضعیت اعضای خانواده اش اظهار بی اطلاعی کرد.
تمامی اعضای خانواده حبیب الله لطیفی پور توسط نیروی جنون اسلامی دستگیر شده اند در این یورش 3 خواهر و 3 برادر و همسر برادر حبیبالله لطیفی پور بازداشت شده اند.
خواهر کوچک حبیبالله لطیفی که تنها عضو بازداشت نشده این خانواده است، با تأیید این خبر به رهانا، سامانه خبری خانه حقوق بشر ایران گفت: «نیروهای امنیتی که تعدادشان زیاد بود یک باره وارد منزل ما شدند و خانه را مورد بازرسی قرار دادند.»
وی ادامه داد: «آنها چهار کامپیوتر از خانه ما بردند و بعد به صورت من اسپری زدند که دو سه ساعت تنها در منزل بیهوش بودم.»
تنها عضو بازداشت نشده خانواده لطیفی گفت:« هیچ اطلاعی از علت بازداشت و محلی که خانواده‌اش را به آن‌جا منتقل کردند ندارد و به شدت نگران وضعیت خانواده‌اش است.
وی ادامه داد: «آنها چهار کامپیوتر از خانه ما بردند و بعد به صورت من اسپری زدند که دو سه ساعت تنها در منزل بیهوش بودم.»
تنها عضو بازداشت نشده خانواده لطیفی گفت:« هیچ اطلاعی از علت بازداشت و محلی که خانواده‌اش را به آن‌جا منتقل کردند ندارد و به شدت نگران وضعیت خانواده‌اش است.
تا منتشر شدن این خبر همه در بازداشتگاه بر سر میبرند.
تمام اعضای خانواده حبیب الله لطیفی بازداشت شده اند و از لحظه دستگیری تاکنون هیچ خبری از وضعیت آنها در دست نیست.
و خیلی از مردم دیگر را هم دستگیر نموده افرادی که در مقابل زندان سنندج تجمع کرده بودند تعدادی از آنها دستگیر شده اند.
این اتفاق پس از آن صورت گرفته که شب گذشته حکم اعدام حبیب الله لطیفی اجرا نشد.
لازم به ذکر است که بنابر خبرهای رسیده از سوی شهروندان سنندجی، در این شهر سرعت اینترنت به طرز مشکوکی پایین آمده و همچنین اختلالاتی در تماس‌های تلفنی به وجود آمده است.
این اتفاق پس از آن صورت گرفته که شب گذشته حکم اعدام حبیب الله لطیفی اجرا نشد.
لازم به ذکر است که بنابر خبرهای رسیده از سوی شهروندان سنندجی، در این شهر سرعت اینترنت به طرز مشکوکی پایین آمده و همچنین اختلالاتی در تماس‌های تلفنی به وجود آمده است.
از آن‌جا که حکم اعدام لغو نشده بود و تنها اجرای آن به تعویق افتاده بود، این دستگیری دسته‌جمعی اعضای خانواده نگرانی‌های بسیاری را در میان ما به وجود آورده است.
ساموئیل کرماشانی
رژیم جهل و جنون اسلامی خود را در برابر جامعه بین المللی منزوی میبیند و میمخواهد با درست کردن جو رعب و وحشت در کردستان از تضادهای درونیش کمی بکاهد و پاسداران سیاسی هم مثل بی صدر با رادیو مصاحبه میکند حتی حاضر نیست یک کلمه در باره کردستان و مشکلاتی که رژیم جهل و جنون خون آخوندی برای ملت کرد در این منطقه ایجاد کرده اند چیزی بر زبان بیاورد و رژیم هم سراسیمه به جان مردم کرد افتاده است و از یک سو در برابر جامعه جهانی و انسانیت قرار گرفته است ما به رژیم جهل و جنون اسلامی وعده میدهیم بدون پاسخ نخواهیم گذاشت اگر یک مو از سر یکی از اعضای خانواده حبیب کم بشود با درود به انسانیت سلام بر صلح و سلام بر تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی که مثل فولاد در برابر رژیم جهل و جنون اسلامی قرار گرفته اند با تشکر ساموئیل کرماشانی 27/12/2010
-------------------------------------------
27-12 ساعت 06:32
دوستان یک گروه از فعالان مدنی شهر کرمانشاه هم اکنون وارد سنندج شدند که قرار است درخواست ملاقات حضوری با خانواده حبیب که در بازداشتگاه بر سر میبرند انجام بدهند یکی از این عزیزان که من توانستم باش تماس بگیرم گفت تقریبا شهر سنندج حکومت نظامی میباشد و در هر کوچه و پس کوچه ی شهر سنندج نیروی انتظامی مستقر نموده اند این آخرین خبری بود که بدستم رسیده است.
خبر ساعت 06:47 به وقت اروپا از داخل دریافت نموده ایم.
دووستان شهر سنندج بطور کلی نظامی شده است رژیم امروز صبح نیروی تازه به شهر سنندج وارد کرده است که تمامی راه های ورودی و خروجی شهر را کنترل میکنند و تحت کنترل شدید قرار گرفته است فعالان مدنی که از شهر کامیران و کرمانشاه به سنندج سفر کرده اند نزدیک به 3 ساعت مورد تفتیش جسمی و بدنی قرار گرفته اند حتی کودکان شیر خوار نیز تفتیش میکنند.
دوستان به فعالان مدنی شهر کرمانشاه هنوز اجازه ملاقات با خانواده حبیب نداده اند خواهر کوچک حبیب در حالی که گریه میکرد هی میگفت براردانم و خواهرانم کجا بردند.
دستگیری خانوادۀ حبیب بیشتر به عملی احمقانه و از روی استیصال میماند. باید با اعتراض گسترده خود آنها را به غلط بود بیاندازیم.
دوستان نزدیک به 60 نفر از شهر مریوان راهی سنندج شدند و به فعالان مدنی شهر کامیران و کرمانشاه پیوستند من در حال حاضر در تماس هستم از راه تلفن.
خانواده حبیب لطیفی پور توسط مامورین وزارت اطلاعات مورد ضرب و شتم و توهین و تحقیر قرار گرفتند.
خبر جدید دوستان بنابر این خبر موثق که هم اکنون به دستم رسیده است دیروز یک تیم از وزارت اطلاعات از تبریز روانی سنندج شده اند و 30 دقیقه بعد به خانه حبیب یورش برده اند و خانواده حبیب را دستگیر نموده اند در خبری جدید امده است که از وزارت اطلاعات بر خانواده حبییب فشار می آورد برای اعترافات تلویزیونی و به برادرش گفته اند اگر اقرار کنید بار حکم شماها سبکتر میشود اما خانواده حبیب آن را رد کرده اند و مورد ضرب و شتم قرار گرفته اند. این خبر امروز مورخ 27/12/2010 ساعت پنج و 3 دقیقه به وقت اروپا بدستمان رسیده است.
شب گذشته نیروهای امنیتی با یورش به منزل حبیبالله لطیفی دانشجوی کرد محکوم به اعدام، هشت تن از اعضای خانواده وی را بازداشت کردند.
اخبار رسیده از سنندج حاکی است که خانواده حبیب لطیفی دستگیر شده، اگر این اخبار صحیح باشد تنها راه مقابله این است که جمهوری اسلامی خود را با گسترش اعتراض و اعتلاء آن و مثلا اعتصاب عمومی در کردستان روبرو ببیند. همینطور انعکاس این خبر در خارج و در سطح بین المللی و اعتراضات جهانی یک فاکتور تعیین کننده است.
هنوز از علت بازداشت اعضای این خانواده اطلاعی در دست نیست، اما بازداشت این خانواده که در پی توقف اجرای حکم اعدام این زندانی در بامداد روز گذشته به وقع پیوسته باعث نگرانی شده است.
اجرای حکم حبیبالله لطیفی دانشجوی کرد که با مخالفت بسیاری از فعالین حقوق بشر در داخل و خارج از ایران مواجه گشته بود، بامداد یکشنبه و پس از تحصن خانواده لطیفی و بسیاری از مردم در مقابل زندان متوقف شد.
شایان ذکر است رئیس زندان نیمه شب گذشته از عدم اجرای حکم سخن گفته بود و به خانواده این زندانیان سیاسی گفته شد که به محض شروع ساعت اداری می‌توانند حبیبالله لطیفی را ملاقات کنند.
حبیبالله لطیفی در تاریخ یکم آبان ماه ۱۳۸۶ بازداشت شد و چهار ماه در زندان انفرادی تحت شکنجه‌ی شدید بازجویان اطلاعات مورد بازجویی قرار گرفت. لطیفی در تاریخ ۱۰ تیرماه ۱۳۸۷ در شعبه ی اول دادگاه انقلاب اسلامی سنندج از سوی قاضی حسن بابایی به جرم اقدام علیه امنیت ملی و نظام با استناد به آیه ۳۳ سوره مائده (قرآن کریم) و استناد به مسائل یکم، سوم و پنجم از فصل ششم (حد محارب) جلد چهارم کتاب تحریر الوسیله امام خمینی و مواد ۱۸۳، ۱۸۶، ۱۹۰، ۱۹۱ قانون مجازات اسلامی، محارب اعلام شده و به اعدام محکوم شد.
گفتنیست در پی اعتراض به این حکم غیرحقوقی، در ۱۰ بهمن ماه ۱۳۸۷ باردیگر لطیفی در دادگاه تجدید نظر به اعدام محکوم شد. پس از ارجاع پرونده به دیوان عالی کشور در تاریخ ۱۶ فروردین ۱۳۸۸ باز هم حکم اعدام وی تایید شد.
دوستان :
جهت اعتراض به دستگيرى و بازداشت خانواده حبيب لطيفى ، از طريق تلفن ، فكس و ايميل با سازمان ملل تماس حاصل و اعتراض و نگرانى خود را از رفتار جنايتكارانه رژيم ابراز كنيم .
Tel : 01805783424865
Fax: 01805684308213
E.Mail :
info@uncompendium.Org
------------------------------------------------
هم میهنان برون مرز، چرا مقابل لانه های جاسوسی این رژیم به تحصن باقی نمیمانیم
ماشین کشتار این رژیم سیری پذیر نیست. تا این شرایط جنایتبار حاکم است، نباید صحنه این مبارزات را ترک کرد.
به انتظار قربانیهای آینده ننشینیم. با حضور مداوم مقابل لانه های جاسوسی این رژیم آرامش و خواب از وجودشان بگیریم. چنان کنیم که در لانه های خود احساس نا امنی کنند بر خود بلرزند.
این ما هستیم که باید راه نفس را بر این دشمنان ایران ببندیم و نه برعکس
please contact UN and inform them of arbitrary arrests of Kurdish Iranian political prisoner's family members in a night raid! Please act NOW!
جهت اعتراض به دستگيرى و بازداشت خانواده حبيب لطيفى ، از طريق تلفن ، فكس و ايميل با سازمان .........ملل تماس حاصل و اعتراض و نگرانى خود را از رفتار جنايتكارانه رژيم ابراز كنيم .
Tel : 01805783424865
Fax: 01805684308213
E.Mail :info@uncompendium.Org
Contact International Secretariat
The International Secretariat is responsible for the majority of the organization's research and leads our campaigning work, based in London, UK.
Telephone: +44-20-74135500
...............Fax number: +44-20-79561157
Address:
1 Easton Street
London
ماشین کشتار این رژیم سیری پذیر نیست. تا این شرایط جنایتبار حاکم است، نباید صحنه این مبارزات را ترک کرد.
به انتظار قربانیهای آینده ننشینیم. با حضور مداوم مقابل لانه های جاسوسی این رژیم آرامش و خواب از وجودشان بگیریم. چنان کنیم که در لانه های خود احساس نا امنی کنند بر خود بلرزند.
این ما هستیم که باید راه نفس را بر این دشمنان ایران ببندیم و نه برعکس
please contact UN and inform them of arbitrary arrests of Kurdish Iranian political prisoner's family members in a night raid! Please act NOW!
جهت اعتراض به دستگيرى و بازداشت خانواده حبيب لطيفى ، از طريق تلفن ، فكس و ايميل با سازمان .........ملل تماس حاصل و اعتراض و نگرانى خود را از رفتار جنايتكارانه رژيم ابراز كنيم .
Tel : 01805783424865
Fax: 01805684308213
E.Mail :info@uncompendium.Org
Contact International Secretariat
The International Secretariat is responsible for the majority of the organization's research and leads our campaigning work, based in London, UK.
Telephone: +44-20-74135500
...............Fax number: +44-20-79561157
Address:
1 Easton Street
London
WC1X 0DW, UK
--------------------------------------------------
سارا فنائیان
اخباری که تاکنون بما رسیده حاکی از بازداشت کلیه اعضای خانوادۀ حبیب لطیفی بجز خواهر کوچکتر ایشان میباشد. تلاش ما برای کسب اطلاعات بیشتر و نیز سازماندهی اعتراضات سراسری علیه این اقدام شنیع ادامه دارد. تاکنون خبری که دال بر اتفاق ناگواری برای حبیب باشد موجود نبوده است. اطلاعات تکمیلی را بمحض دستیابی ارائه خواهم داد.
اخباری که تاکنون بما رسیده حاکی از بازداشت کلیه اعضای خانوادۀ حبیب لطیفی بجز خواهر کوچکتر ایشان میباشد. تلاش ما برای کسب اطلاعات بیشتر و نیز سازماندهی اعتراضات سراسری علیه این اقدام شنیع ادامه دارد. تاکنون خبری که دال بر اتفاق ناگواری برای حبیب باشد موجود نبوده است. اطلاعات تکمیلی را بمحض دستیابی ارائه خواهم داد.
دوستان آدرسهای تماس با عفو بین الملل در امریکا، لطفا تماس بگیرید و دستگیری خانوادۀ حبیب را اطلاع دهید
Amnesty International USA website
Phone: +1 212 807 8400
Fax: +1 212 463 9193 \ 1 212 627 1451
Address: 5 Penn Plaza - 16th floor New York NY 10001 US
Email: admin-us@aiusa.org
Amnesty International USA website
Phone: +1 212 807 8400
Fax: +1 212 463 9193 \ 1 212 627 1451
Address: 5 Penn Plaza - 16th floor New York NY 10001 US
Email: admin-us@aiusa.org
-----------------------------------------------
سەرجەم ئەندامانی بنەماڵەی حەبیبوڵڵا لەتیفی راپێچی زیندان کران ئێوارە درەنگانی رۆژی یەکشەممە ٥ی بەفرانبار، ژمارەیەک لە هێزە چەکدارەکانی کۆماری ئیسلامیی ئێران هەڵیانکوتایە سەر ماڵی حەبیبوڵڵا لەتیفی و سەرجەم ئەندامانی ئەو بنەماڵەیان وێڕای میوانەکانیان دەستبەسەر و راپێچی زیندان کرد. هاوکات دەستیان بە سەر کامپیوتێر و کۆمەڵێک لە کەلوپەلی تایبەتیی ئەو بنەماڵەیەدا گرت. هێرشەکە کاتژمێر ١٠ی شەو هاتە ئاراوە و بە پێی ئەو زانیاریانەی لە لایەن هەواڵدەریی هرانا پشتراست کراونەتەوە، لەو هێرشەدا هێزە چەکدارەکانی کۆماری ئیسلامی کە رادەیان بە ٣٠ کەس مەزەندە دەکرا، دەستیان بە پشکنینی ماڵی باوکی حەبیبوڵڵا لەتیفی کردووە و دواتر وێڕای دەست داگرتن بە سەر کۆمەڵێک کەلوپەلی تایبەتی، سەرجەم ئەندامانی خێزانەکە و لانیکەم کەسێکی میوانیان دەستبەسەر کرد. هۆکاری ئەو هێرشە روون نیە بەڵام چالاکانی رۆژهەڵاتی کوردستان بە دووری نازانن کە ئەوە سەرەتایەک بێ بۆ جێبەجێ کردنی حوکمی ئیعدامی حەبیبوڵڵا لەتیفی کە بڕیار بوو بەرەبەیانیی رۆژی یەکشەممە ٥ی بەفرانبار بەڕێوە بچێ و بەڵام لە دەرەنجامی نارەزایەتی و هەوڵە بەربڵاوەکانی چالاکان و لایەنەکان لە دەرەوە و ناوەوەی وڵات، راگیرا. هه‌ر له‌م په‌یوه‌ندییه‌دا ئه‌مجه‌د حوسێن په‌ناهی برای ئه‌نوه‌ر و ئه‌فشین كه هه‌ردووكیان ئێستا له زیندانه‌كانی كۆماری ئیسلامی دان به رۆژهه‌ڵات تایمزی راگه‌یاند كه دوابه‌دوای هێرش كردنه سه‌ر بنه‌ماڵه‌ی حه‌بیبوڵڵا له‌تیفی و دوای ئه‌وه‌ی نامه‌ی باوكی ئه‌نوه‌ر حوسێن په‌ناهی له‌په‌یوه‌ندی له‌گه‌ڵ دواخرانی حوكمی ئێعدامی حه‌بیبوڵڵا دا بڵاوبۆوه، به ته‌له‌فوون هه‌ڕه‌شه له بنه‌ماڵه‌ی حوسێن په‌ناهی ده‌كرێ و ده‌گوترێ كه له پشت ته‌له‌فوون هه‌ڕه‌شه‌ی گرتنی و محه‌ممه‌د حوسێن په‌ناهی واته باوكی ئه‌نوه‌ر حوسێن په‌ناهی كراوه و پێی راگه‌یه‌ندراوه كه هۆی ئه‌و گرتنه بڵاوكردنه‌وه‌ی ئه‌و نامه‌یه ده‌بێ كه له په‌یوه‌ندی له‌گه‌ڵ حوكمی ئێعدامی حه‌بیبوڵڵا له‌تیفی‌دا بڵاوی كردۆته‌وه. جێی ئاماژه‌یه كه محه‌ممه‌د حوسێن په‌ناهی خه‌ڵكی ئاوایی قوریچاوای سه‌ر به ناوچه‌ی یه‌یلاخی شاری سنه‌یه، ئێستا ته‌مه‌نی 71 ساڵه و هه‌ر ئێستا دوو كوڕی به ناوه‌كانی ئه‌نوه‌ر و ئه‌فشین له زیندان دایه. شایانی باسه ماوه‌یه‌ك له‌مه‌وبه‌ر ئه‌فشین به هۆی لێدان و ئه‌شكه‌نجه‌ی زۆره‌وه چاوی زه‌ربه‌ی لێدراوه و ئێستا تووشی كێشه‌ی دیتن بووه و ناتوانێ به باشی ببینێ. شایانی باسه ئه‌نوه‌ر حوسێن په‌ناهی رایگه‌یاندووه كه ئه‌گه‌ر حوكمی ئێعدامی حه‌بیبوڵلا جێ به جێ بكرێ به تووندی مان ده‌گرێ. |
ناردن بۆ تۆڕه کۆمه‌ڵایه‌تی‌یه‌کان |
------------------------------------------------
درسی که ما بلوچ ها باید از کردها بیاموزیم
دسامبر 26, 2010 در 3:13 ب.ظ. · دسته‌بندی شده در کردستان, اجتماعی, اجتماعی و فرهنگی, اعدام و کشتار, جندالله, دانشجویان و دانشگاه و برچسب‌خورده با: بلوچستان، کردستان، حبیب الله لطیفی
درسی که ما بلوچ ها باید از کردها بیاموزیم
بی برگ براهوئی
مبارزه یک پارچه ملت کرد، تجمع صدها تن از مردم سنندج به همراه خانواده حبیب الله لطیفی در جلو درب زندان مرکزی سنندج، و اعتراضات احزاب و سازمان های ایرانی و سازمان های حقوق بشری بین المللی، دست به دست هم دادند و جان دانشجوی کرد را حداقل فعلأ نجات دادند. مادر، پدر و خواهر و خانواده ی این جوان، بجای تحویل جنازه ی او، در ساعت ۹ صبح یک شنبه ۶ دی ماه ۱۳۸۹ با او ملاقات کردند و با قلبی آکنده از امید و امتنان از همراهی ها و همدلی های وسیع مردمی به خانه بازگشتند.
وقتی خبر اجرای حکم اعدام به آقای نعمت احمدی وکیل حبیب الله داده شد، به فاصله تنها دو روز، فعالیت های گسترده ای از سوی خانواده ی او و احزاب و سازمان های سیاسی ایرانی انجام گرفت. ایرانیان خارج از کشور هم آستین ها را بالا زدند و هر جا که حضور داشتند، تظاهرات گسترده ای به راه انداختند. جلو سفارت خانه های جمهوری اسلامی تجمع کردند. مادر حبیب و خواهرش و دیگر اعضای فامیلش با رسانه ها تماس گرفتند، مصاحبه کردند و بر بیگناهی او تاکید کردند. مادران پارک لاله، یعنی مادران عزادار ایران، اعلامیه دادند و خواهان لغو این حکم شدند. وکیل او نیز با ارسال نامه هائی به صادق لاریجانی، به پروسه این دادرسی اعتراض کرد و آن را غیرقانونی دانست و خواهان لغو یا حداقل تعویق اجرای این حکم شد. احزاب و سازمان های کردستانی متحدأ بیانیه داده و به این حکم اعتراض کردند. تلویزیون های کردی زبان نیز تمامی این اخبار را انتشار دادند. موج اعتراض به حدی بالا گرفت که تمامی رادیو و تلویزیون های فارسی زبان برون مرزی نیز اخبار این اقدامات را انعکاس دادند. این مجموعه فعالیت های گسترده انسانی، جان یک جوان را فعلآ نجات داد. فشارهای گسترده انسانی و اعتراض های مسالمت آمیز، آنجنان فشاری بر دولت جمهوری اسلامی وارد آورد که مجبور شد تصمیم خود را پس بگیرد و رئیس زندان مرکزی سنندج در جمع تحصن کننده گان از لغو اجرای حکم خبر داد. در این میان هیچ سازمان کردی، تهدید به اقدام متقابل کرد. هیچ سازمانی نگفت که خون را با خون خواهد شست. هیچ جریانی از به پا کردن حمام خون سخن نگفت. هیچ سخنی از انتقام در میان نبود. با این حال آن ها پیروز شدند.
اما ما بلوچ ها در وضعیت دیگری قرار داریم. همین یک هفته پیش ۱۱ تن از زندانیان سیاسی ما را در زندان زاهدان به دار آویختند. هر چند جلادان جمهوری اسلامی فقط شب قبل از اعدام، خبر از اجرای جنایت شان دادند، اما اگر هم زودتر خبر را اعلام می کردند، آیا ما قادر بودیم این چنین بسیج گسترده ی حمایتی بوجود آوریم؟ آیا ما قادر بودیم مادران، همسران و خواهران این جان باخته گان را بسیج کنیم و به اعتراض تشویق کنیم؟ آیا ما می توانستیم سازمان ها و گروه های سراسری را به حمایت از خود واداریم. ما که یک هفته قبل از آن، وقتی مریلا زارعی، هنرپیشه معروف و انساندوست، به نیت همبستگی با مردم ما به بلوچستان آمد، و ما می توانستیم با پیام هایی از مظلومیت ملت مان او را بدرقه کنیم، اما در پشت سرش، میدان فرمانداری چابهار را غرق در خون کردیم، چگونه می خواهیم روی همبستگی آن ها حساب کنیم؟ جمهوری اسلامی چه بیشرمانه زمان اعدام این فرزندان بلوچ را انتخاب کرد تا در زیر گرد و غبار انفجارهای انتحاری چابهار، بیگناهی اعدام شده گان را مدفون سازد.
وقتی به مبارزات کنونی و گذشته خلق کرد نگاه کنیم در می یابیم که آن ها که امکان مبارزات مسلحانه دارند و هم اکنون می توانند هزاران پیشمرگه ی مسلح را بسیج کنند، اما به مبارزات گسترده ی سیاسی و مدنی روی آورده اند. وقتی فرزاد کمانگر و یارانش اعدام شدند، خلق کرد یکپارچه دست به اعتصاب عمومی زد و نیروهای سرکوب را زمین گیر کرد و همبستگی و حمایت و تحسین همه مردم ایران را برانگیخت. همین امر باعث شد تا مادران عزادار پارک لاله به دیدن مادر فرزاد کمانگر بروند و در کنار هم و همدرد او باشند و پیام این شیرزن را به دیگران برسانند. اما وقتی یعقوب مهرنهاد ما را اعدام کردند، ما حتی نتوانستیم خبری از وضعیت خانواده او منتشر کنیم. بنویسم که چه بر دختر او می رود. عزیزانش در چه حال و روزی هستند. آیا ما نمی توانستیم اخبار وضعیت این خانواده و دیگر شهدا را به گوش دیگران برسانیم. آیا ما نمی توانستیم بیگناهی این فعال مدنی و انساندوست را به چهار گوشه ی جهان فریاد بزنیم.؟
جا دارد که ما از ملت قهرمان کرد بیاموزیم که مبارزات مسالمت آمیز و مدنی در شرایط کنونی بسیار تاثیرگذارتر است. این مبارزات در توازن قوای کنونی، بویژه در بلوچستان که نیروهای سرکوب آن را به پادگانی گسترده تبدیل کرده اند، هم تاثیرگذارتر و هم کم هزینه تر است. این شیوه ی مبارزه می تواند توجیهات وقیحانه ی جمهوری اسلامی در کشتن جوانان ملت ما را بگیرد و امکان جلب همبستگی مردم ایران وجهان را به همراه بیاورد. اکنون در عصر انقلاب ارتباطات قرار داریم. ما نیز می توانیم از چهارگوشه استان، از کناره های چابهار، تا قله ی تفتان، از سپاه چادرهای دامنه ی کوه ها و بیابان ها تا میل ۷۲ میرجاوه، از جنگل های کوشه تا کشتزازها ونخلستان های سراوان و ایرانشهر، و از هر گوشه این سرزمین دوست داشتنی، اخبار و گزارشاتمان را به دنیا برسانیم. ما هم می توانیم به همگان بگوئیم که در برخی از روستاهای استان مان، مزد یک کارگر کشاورزی، کفاف یک قرص نان را نمی دهد. می توانیم به دیگران بگوئیم بسیاری از مردم ما توان خرید یک سیلندر گاز را ندارند تا خود را از سرمای زمستان محافظت کنند. ما هم می توانیم به همگان بگوئیم آن مادری که در گوشه اتاق خانه اش، یا در گوشه سیاه چادرش چشم انتظار فرزندش هست ، هم قلب دارد و خون گریه می کند وقتی که خبر اعدام فززندش را می شنود. وقتی که به مادری گفته می شود فرزندش هدف تیراندازی در خیابان و جاده قرار گرفته، دلش آتش می گیرد. باید به دیگران بگوئیم که مادران شهیدان بلوچ هم مثل مادر فرزاد کمانگر و دیگر مادران عزادار قلب های رئوف و دوست داشتنی دارند. آن ها هم در غم فرزاندشان خون می گریند. برای این که این حرف هایمان را دیگران گوش کنند، باید فرهنگ انتقام طلبی را کنار بگذاریم. ما با عملیات انتحاری و منفجر کردن جوان های این ملت و دیگر قربانیان، نمی توانیم روی همبستگی دیگران حساب کنیم. راه جلب حمایت و همبستگی مردم سراسر ایران و جهان از مبارزاتمان برای احقاق حقوق ملی مان را از کرد ها بیاموزیم
دسامبر 26, 2010 در 3:13 ب.ظ. · دسته‌بندی شده در کردستان, اجتماعی, اجتماعی و فرهنگی, اعدام و کشتار, جندالله, دانشجویان و دانشگاه و برچسب‌خورده با: بلوچستان، کردستان، حبیب الله لطیفی
درسی که ما بلوچ ها باید از کردها بیاموزیم
بی برگ براهوئی
مبارزه یک پارچه ملت کرد، تجمع صدها تن از مردم سنندج به همراه خانواده حبیب الله لطیفی در جلو درب زندان مرکزی سنندج، و اعتراضات احزاب و سازمان های ایرانی و سازمان های حقوق بشری بین المللی، دست به دست هم دادند و جان دانشجوی کرد را حداقل فعلأ نجات دادند. مادر، پدر و خواهر و خانواده ی این جوان، بجای تحویل جنازه ی او، در ساعت ۹ صبح یک شنبه ۶ دی ماه ۱۳۸۹ با او ملاقات کردند و با قلبی آکنده از امید و امتنان از همراهی ها و همدلی های وسیع مردمی به خانه بازگشتند.
وقتی خبر اجرای حکم اعدام به آقای نعمت احمدی وکیل حبیب الله داده شد، به فاصله تنها دو روز، فعالیت های گسترده ای از سوی خانواده ی او و احزاب و سازمان های سیاسی ایرانی انجام گرفت. ایرانیان خارج از کشور هم آستین ها را بالا زدند و هر جا که حضور داشتند، تظاهرات گسترده ای به راه انداختند. جلو سفارت خانه های جمهوری اسلامی تجمع کردند. مادر حبیب و خواهرش و دیگر اعضای فامیلش با رسانه ها تماس گرفتند، مصاحبه کردند و بر بیگناهی او تاکید کردند. مادران پارک لاله، یعنی مادران عزادار ایران، اعلامیه دادند و خواهان لغو این حکم شدند. وکیل او نیز با ارسال نامه هائی به صادق لاریجانی، به پروسه این دادرسی اعتراض کرد و آن را غیرقانونی دانست و خواهان لغو یا حداقل تعویق اجرای این حکم شد. احزاب و سازمان های کردستانی متحدأ بیانیه داده و به این حکم اعتراض کردند. تلویزیون های کردی زبان نیز تمامی این اخبار را انتشار دادند. موج اعتراض به حدی بالا گرفت که تمامی رادیو و تلویزیون های فارسی زبان برون مرزی نیز اخبار این اقدامات را انعکاس دادند. این مجموعه فعالیت های گسترده انسانی، جان یک جوان را فعلآ نجات داد. فشارهای گسترده انسانی و اعتراض های مسالمت آمیز، آنجنان فشاری بر دولت جمهوری اسلامی وارد آورد که مجبور شد تصمیم خود را پس بگیرد و رئیس زندان مرکزی سنندج در جمع تحصن کننده گان از لغو اجرای حکم خبر داد. در این میان هیچ سازمان کردی، تهدید به اقدام متقابل کرد. هیچ سازمانی نگفت که خون را با خون خواهد شست. هیچ جریانی از به پا کردن حمام خون سخن نگفت. هیچ سخنی از انتقام در میان نبود. با این حال آن ها پیروز شدند.
اما ما بلوچ ها در وضعیت دیگری قرار داریم. همین یک هفته پیش ۱۱ تن از زندانیان سیاسی ما را در زندان زاهدان به دار آویختند. هر چند جلادان جمهوری اسلامی فقط شب قبل از اعدام، خبر از اجرای جنایت شان دادند، اما اگر هم زودتر خبر را اعلام می کردند، آیا ما قادر بودیم این چنین بسیج گسترده ی حمایتی بوجود آوریم؟ آیا ما قادر بودیم مادران، همسران و خواهران این جان باخته گان را بسیج کنیم و به اعتراض تشویق کنیم؟ آیا ما می توانستیم سازمان ها و گروه های سراسری را به حمایت از خود واداریم. ما که یک هفته قبل از آن، وقتی مریلا زارعی، هنرپیشه معروف و انساندوست، به نیت همبستگی با مردم ما به بلوچستان آمد، و ما می توانستیم با پیام هایی از مظلومیت ملت مان او را بدرقه کنیم، اما در پشت سرش، میدان فرمانداری چابهار را غرق در خون کردیم، چگونه می خواهیم روی همبستگی آن ها حساب کنیم؟ جمهوری اسلامی چه بیشرمانه زمان اعدام این فرزندان بلوچ را انتخاب کرد تا در زیر گرد و غبار انفجارهای انتحاری چابهار، بیگناهی اعدام شده گان را مدفون سازد.
وقتی به مبارزات کنونی و گذشته خلق کرد نگاه کنیم در می یابیم که آن ها که امکان مبارزات مسلحانه دارند و هم اکنون می توانند هزاران پیشمرگه ی مسلح را بسیج کنند، اما به مبارزات گسترده ی سیاسی و مدنی روی آورده اند. وقتی فرزاد کمانگر و یارانش اعدام شدند، خلق کرد یکپارچه دست به اعتصاب عمومی زد و نیروهای سرکوب را زمین گیر کرد و همبستگی و حمایت و تحسین همه مردم ایران را برانگیخت. همین امر باعث شد تا مادران عزادار پارک لاله به دیدن مادر فرزاد کمانگر بروند و در کنار هم و همدرد او باشند و پیام این شیرزن را به دیگران برسانند. اما وقتی یعقوب مهرنهاد ما را اعدام کردند، ما حتی نتوانستیم خبری از وضعیت خانواده او منتشر کنیم. بنویسم که چه بر دختر او می رود. عزیزانش در چه حال و روزی هستند. آیا ما نمی توانستیم اخبار وضعیت این خانواده و دیگر شهدا را به گوش دیگران برسانیم. آیا ما نمی توانستیم بیگناهی این فعال مدنی و انساندوست را به چهار گوشه ی جهان فریاد بزنیم.؟
جا دارد که ما از ملت قهرمان کرد بیاموزیم که مبارزات مسالمت آمیز و مدنی در شرایط کنونی بسیار تاثیرگذارتر است. این مبارزات در توازن قوای کنونی، بویژه در بلوچستان که نیروهای سرکوب آن را به پادگانی گسترده تبدیل کرده اند، هم تاثیرگذارتر و هم کم هزینه تر است. این شیوه ی مبارزه می تواند توجیهات وقیحانه ی جمهوری اسلامی در کشتن جوانان ملت ما را بگیرد و امکان جلب همبستگی مردم ایران وجهان را به همراه بیاورد. اکنون در عصر انقلاب ارتباطات قرار داریم. ما نیز می توانیم از چهارگوشه استان، از کناره های چابهار، تا قله ی تفتان، از سپاه چادرهای دامنه ی کوه ها و بیابان ها تا میل ۷۲ میرجاوه، از جنگل های کوشه تا کشتزازها ونخلستان های سراوان و ایرانشهر، و از هر گوشه این سرزمین دوست داشتنی، اخبار و گزارشاتمان را به دنیا برسانیم. ما هم می توانیم به همگان بگوئیم که در برخی از روستاهای استان مان، مزد یک کارگر کشاورزی، کفاف یک قرص نان را نمی دهد. می توانیم به دیگران بگوئیم بسیاری از مردم ما توان خرید یک سیلندر گاز را ندارند تا خود را از سرمای زمستان محافظت کنند. ما هم می توانیم به همگان بگوئیم آن مادری که در گوشه اتاق خانه اش، یا در گوشه سیاه چادرش چشم انتظار فرزندش هست ، هم قلب دارد و خون گریه می کند وقتی که خبر اعدام فززندش را می شنود. وقتی که به مادری گفته می شود فرزندش هدف تیراندازی در خیابان و جاده قرار گرفته، دلش آتش می گیرد. باید به دیگران بگوئیم که مادران شهیدان بلوچ هم مثل مادر فرزاد کمانگر و دیگر مادران عزادار قلب های رئوف و دوست داشتنی دارند. آن ها هم در غم فرزاندشان خون می گریند. برای این که این حرف هایمان را دیگران گوش کنند، باید فرهنگ انتقام طلبی را کنار بگذاریم. ما با عملیات انتحاری و منفجر کردن جوان های این ملت و دیگر قربانیان، نمی توانیم روی همبستگی دیگران حساب کنیم. راه جلب حمایت و همبستگی مردم سراسر ایران و جهان از مبارزاتمان برای احقاق حقوق ملی مان را از کرد ها بیاموزیم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر