نامەیەکى کراوە

نامەیەکى کراوە

بۆ بەڕێز جەنابی کاک مەسعود بارزانى سەرۆکى هەرێمى کوردستان


سڵاوێکى گەرم....
ئاشکرایە کە ئەمڕۆ هەرێمى کوردستان بەهەلومەرجێکى قەیراناویدا تێدەپەرێت، سەرچاوەى ئەم قەیرانانەش کێشەى ئیدارى و ئابورى زۆرى لێکەوتۆتەوە و کوردستان و ئەزمونەکەى خستۆتە بەردەم بەدووڕیان و وەرجەرخانێکى گەورە، لەلایەک ئەگەر درێژە بەم بارودۆخە بدرێت ئەوا ئەگەرى ئەوە هەیە دەرگا لەبەردەم چەند مەترسییەک بکرێتەوە و پاشان کێشەکان بەئاقارێکدا بروات کە هیچ کەس و لایەنێک بۆى کۆنترۆڵ نەکرێت، لاکەى تریش ئەوەیە بیرلەوە بکرێتەوە چارەسەرێکى جیدی و ڕیشەیی ئەم بارودۆخە بکرێت، من دڵنیام بەرێزتان ئەم رێگایە هەڵدەبژێرن و کوردستان لەم قەیرانە قوتار دەکەن. دیارە ئەم کارەش بەوە دەست پێدەکات هەرچى زووە کۆمەڵێک هەنگاو بۆ چاکسازى لە ئیدارەو داموو دەزگاکانى حکومەتدا بنرێت، بەجۆرێک کە لەدوائەنجامدا گۆرانکارییەکان لەتوانایدا هەبێت سنورێک بۆ دیاردەى گەندەڵى و ناعەدالەتى و خراپى و خزمەتگوزارى قۆرخکارى حزبی و چارەسەرکردنى سەرجەم کێشەکانى تر دابنێت بە تایبەتیش کێشەى کارەبا و ئەو برە نەوتەى کە ساڵانە دەدرێتە هاوڵاتیان .
ساڵانێکە هەردوو حزبی دەسەڵات چ لەکاتى هەڵبژاردنەکاندا و چ لەدەرەوەى پرۆسەى هەڵبژاردن، بەگەرمى باس لە چاکسازى بارودۆخەکە دەکەن و گفت و بەڵێن بە خەڵک دەدەن، کەچى لە کردەوەدا تائێستا هەنگاوێکى جیدى ئەوتۆیان بۆ چارەسەرکردنى کێشەکان نەناوە، ئەوەش واى کردووە کە ڕۆژ بە ڕۆژ گەندەڵى و ناعەدالەتى و جیاکارى و بێ یاسایی و خراپى خزمەتگوزاریەکان و قۆرخکارى بازار لەلایەن کۆمپانیاکانى حزب لە هەموو بوارەکانى ئەم هەرێمەدا زیاتربێت، لێرەوە دەپرسین دەکرێ لە کوردستان باس لە چاکسازى و نەهێشتنى گەندەڵى و ناعەدالەتى و سەروەرى یاسا بکرێ کە پەرلەمان یەکێک لە ئەرکە سەرەکییەکانى خۆى کە ئەرکى لێپێچانەوەو چاودێرى کردنە فەرامۆش بکات؟ ئەمە لەکاتێکدا کە نە کۆمیسیۆنێکى نەزاهە لەکوردستاندا بوونى هەبێت و نەداواکارى گشتی دەستکراوەبێت و نە گوێى لە میدیاش بگیرێت.
بەندە کە بەردەوام لە کۆبونەوەى حزبە کوردستانیەکان لەگەڵ بەرێزتاندا راشکاوانە باسم لە بوونى گەندەڵى و ناعەدالەتى و سەروەر نەبوونى یاسا کردوە، ئەوا ئەمرۆش وەک بەرپرسیاریەتى و ئەرکى سەرشانى خۆم بەرامبەر بەم بارودۆخەو بۆ چارەسەرکردنى بەپەلەو بەکردەوە پێشنیار دەکەم، هەرچى زووە دۆخەکە ئاسایی بکرێتەوەو هەموو لایەنەکان بە بەشدارى هەر (3) سەرۆکایەتیەکە لەسەر بەرنامەیەکى چاکسازى ڕێکبکەون و خێرا بەرنامەکە بیخەنە بوارى جێبەجێکردنەوە. چونکە ئاشکرایە ئەوەى کە تواناى پاراستن و پێشکەوتنى ئەزمونەکەى هەیە، رێکخستنى نێوماڵى خۆمانەو رێکخستن و پێشکەوتنیش لە کەشوهەوایەکى دیموکراتیانەو ئارامدا رەگ دادەتکوتێت.

هەنگاوەکانى دەستپێکى چاکسازیش لەم قۆناغەدا لەم خاڵانەى خوارەوە کورت دەکەمەوە.
1- وەک دەزانن ساڵانێکە لە بەغدا وەزارەتە ئەمنیەکان بە کەسانى بێلایەن دەسپێردرێن، بۆ دڵنیای بوونى خەڵک و کارکردنى بێلایەنانەى ئەو وەزارەتانە دەکرێ لە کوردستانیش هەمان شێوە بکرێت، هەروەها ئەگەر دەمانەوێ بەجیددى یاسا سەروەربێ و دادگاکان باشترو سەربەخۆتر ڕێکبخرێتەوە ئەوا دەکرێ وەزارەتى دادیش بەهەمان شێوەى وەزارەتە ئەمنیەکان بە کەسێکى سەربەخۆ بسپێردرێت.
2- دادگاى باڵاى تەمیزیش لە کەسانى سەربەخۆو بێلایەن و پرۆفیشناڵ ڕێک بخرێتەوە، بەهەمان شێوەش داواکارى گشتى کە دوو دەزگاى گرنگن لە چاودێرى کردن و یەکلای کردنەوەى عادیلانەى کێشەکاندا.
3- یاسا ستراتیژیەکان و ئەو یاسایانەى کە پەیوەندیان بە ئازادى و بەرژەوەندییە گرنگ و باڵاکانى خەڵکى کوردستانەوە هەیە بەڕێککەوتن (تەوافق) لە پەرلەمانى کوردستان بڕیاریان لەسەر بدرێت.
4- گێرانەوەى رەشنوسى دەستورى هەرێمى کوردستان بۆ پەرلەمانى کوردستان و دەوڵەمەندکردنى بەشێوەیەک کە کۆ دەنگى لەسەر دروستبکرێت .
5- دەستەیەکى نەزاهەى سەربەخۆ لە کەسانى پاک و بێلایەن پێک بهێنرێت، دەسەڵاتەکانى بۆ بەدواداچوون و لێپێچانەوە لە گەندەڵى و سەرپێچیەکان بە یاسایەک لە پەرلەمانى کوردستاندا دیارى بکرێت.
6- یاسای خۆپیشاندان هەموار بکرێتەوە، بە گۆڕینى بڕگەى وەرگرتنى مۆڵەت بە ئاگادارکردنەوەو هەڵگرتنى ئەو پاساوانەى کە لەیاساکەدا خۆپیشاندان ئاستەنگ دەکەن.
7- ئەنجومەنى سیاسی لە حزبە کوردستانیەکان پێک بهێنرێت کە بەپێی یاسایەک لە پەرلەمان بەشدارى حزبەکان لە دیراسەکردنى مەسەلە ستراتیژیەکان و لە بڕیارى سیاسی لە کوردستاندا دەستەبەر بکات.
8- چارەنووسی بێسەروشوێنەکانى شەڕی ناوخۆ ئاشکرا بکرێت و قەرەبووى ماددى و مەعنەوى خانەوادەو کەس و کارەکانیان بکرێتەوە.
9- بەشدارى کردنى خەڵکى کوردستان لە وەرگرتنى پۆستە سیاسی و ئیدارى و دیبلوماسی و سەربازى و زانستیەکان بە پێی تواناو لێهاتووى کەسەکان نەک تەزکیەو پێوەرە حزبیەکان، بەو پێیەى کە ئەو پۆستانە بەتەنها ئیستحقاقى هەڵبژاردن نین، بەڵکو ئیستحقاقى نەتەوەیشن و هاوڵاتیانى تریش مافى وەرگرتنى ئەو پلەو پۆستانەیان هەیە لە کوردستاندا.
10- واڵا کردنى دەزگاکانى ئاسایش لەبەردەم خەڵکانى تر بە پێی ئەو یاساو ڕێنمایانەى هەیە.
11- قەدەغە کردنى تەزکیەى حزبی لە دامەزراندن و پێشخستن و وەرگرتنى پلەو پۆستەکاندا، سزادانى ئەوکەسانەش کە بەو شێوە کاردەکەن.
12- دەرکردنى یاسایەک لە پەرلەمان بۆ گیڕانەوەى موڵک و ماڵى زەوتکراوى حکومەت و خەڵک لەلایەن حزبەکانەوە.
13- ڕێگرتن لەو میدیا سێبەرەى دەسەڵات کە بەپارەى میللەت لەلایەن دەزگاو هەندێ لە بەرپرسانى هەردوو حزبەوە بۆ دژایەتى کردنى کەس و لایەنەکانى تر کەڵکیان لێوەردەگیرێت، دیارە بەشێکى زۆر لەو پاشاگەردانییەى لەبوارى میدایە هەیە هۆکارەکەى دەگەرێتەوە بۆ میدیاى سێبەر، تەنانەت هەندێک جار ئەم میدیایە بەزەرەرى خودى دەسەڵاتیش شکاوەتەوە.
لە کۆتایدا داوا لە بەڕێزتان دەکەم کە لەئاستى بەرپرسیاریەتى و مێژووی خۆتاندابن لەئەنجامدانى بەکردەوەى چاکسازیەکى ریشەیى لەم هەرێمەداو کۆتایی هێنان بەم بارودۆخەى کە ئەمڕۆ بەردەوامبوونى هەڕەشە لە هەموو لایەک دەکات.

لەگەڵ ڕێزمدا



قادر عزیز
سەرۆکى حزبى زەحمەتکێشانى سەربەخۆى کوردستان
10/2/2010
------------------------------------------

گذری کوتاه بر زندگی و فعالیتهای روحانی کورد شیخ عزالدین حسینی، پرچمدار آشتی و آزادی

ماموستا شیخ عزالدین حسینی از روحانیون برجسته کرد و از رهبران کردهای ایران در روزهای انقلاب سال 1979 جمعه 11-2-2011 همزمان با سالگرد پیروزی انقلاب درگذشت.

بنا بر اعلام کمیته بزرگداشت آقای حسینی که از سوی خانواده او تعیین شده است، قرار است پیکر او در شهر سلیمانه عراق دفن شود.

ماموستا شیخ عزالدین حسینی در بهار سال 1300 هجری شمسی در شهر مرزی بانه در خانوادەای مذهبی دیدە بە جهان گشود.

پدر او شیخ صالح (در این منطقه از کردستان سیدها را عمدتا شیخ مینامیدند) از سادات برزنجه و درزمان خویش از علمای دینی منطقه بود؛ وی کە مخالف حکومت رضاشاە بود، مخفیانە با شیخ محمود حفید رهبر حکومت محلی و جنبش کردستان در سلیمانیە در ارتباط بود. شیخ صالح در سال 1319 فوت کرد.

تحصیل دینی

او علاقمند به تحصیل بود اما در بانە تا سال 1315 مدرسە وجود نداشت و نزد پدر خواندن را شروع کرد. صرف و نحو عربی، قرآن، گلستان و بوستان و کتابهای دیگری را در مکتب پدر آموخت.

سال 1317 شیخ عز الدین حسینی به عنوان طلبە نزد ماموستا ملا سید حسین بە روستای سیسر در منطقە سردشت رفت؛ پس از سە سال مجددا بە بانە بازگشت و سپس در روستاهای حمامیان، نمە شیر، سیسر و مدتی هم نزد ماموستا ملا باقر روحانی و استاد مشهور منطقە مریوان در روستای بالک بە تحصیل پرداخت.

او در سال 1321 بە منطقە موکریان رفت کە در آن زمان مرکز فعالیت های سیاسی و مبارزات ملی ‌گرایانە بود. در سال 1322 در منطقە بوکان جذب سازمان تجدید حیات کرد (مشهور بە کومە لە ژ.ک) شد و فعالیتهای سیاسی‌ خود را آغاز کرد.

سال 1325 و پس از اعلام تاسیس جمهوری کردستان در مهاباد در مراسم حمل و افراشتن پرچم جمهوری کردستان کە از مهاباد بە بوکان آوردەشده بود به طور فعال شرکت کرد.

بهار سال 1325 بە مهاباد کە به عنوان پایتخت جمهوری اعلام شده بود ، رفت و مدتی نزد استاد مشهور منطقە ماموستا ملا حسین مجدی بە تحصیل می پردازد.

شیخ عزالدین حسینی در سال 1327 رسما از سوی ماموستا ملا علی ولزی در روستای حمامیان اجازە فتوا و تدریس می گیرد و پیش نماز و مدرس در روستای کانی ‌رش منطقە موکریان می شود.

دیدگاه های نوآورانه

رویدادهای سیاسی و تاثیر مستقیمی بر زندگی او گذشته بود و در فاصلە 1329 تا 1333 جنبش دهقانی فعالی در این منطقە در جریان بودە و ماموستا شیخ عزالدین، آماج حمله های مالکین و زمینداران منطقە قرار می گیرد و بە همین دلیل ناچار بە ترک روستای محل اقامت خود می شود.

از جمله نظرات دینی-اجتماهی او که در دوره خود نوآورانه به شمار می آید، مخالفت با خرافات مذهبی ، تعصبات اجتماعی و مخالفت با ازدواج اجباری و ازدواج کودکان و دختران در سن پایین است.

این دوران همزمان شد با جنبش ملی شدن صنعت نفت در ایران در زمان نخست وزیر محمد مصدق ، کودتای مرداد سال 1332 و تغییر و تحولات پس از آن.

سال 1337 ماموستا به عنوان مدرس در مدرسە علوم دینی مهاباد فعالیت خود را آغاز می کند. او مدافع نظرات شیخ محمد عبدە مصری بودە و برای نمونە کتاب "رسالة التوحید" او را تدریس می کرد.

او در سال 1347 امام جمعه مهاباد شد. در همین سال موج گستردەای از دستگیری فعالان کرد به راه افتاد. ماموستا را برای مدت کوتاهی دستگیر و بە پادگان جلدیان منتقل شد.

در سالهای اقامت در مهاباد شیخ عزالدین حسینی با دانشجویان، فعالین و اعضای حزب دموکرات کردستان و به ویژە مبارزین جنبش مسلحانە سالهای1347-1348 رابطە نزدیکی داشت.

در طول سال پر تحول 1357 او کە در آبان ماە همان سال به عنوان رئیس شورای شهر مهاباد انتخاب شدە بود، به طور مرتب در این شهر و نیز در دیگر شهرهای کردستان در مناسبتهای گوناگون با مردم ملاقات و در گردهمائی ها و تظاهرات اعتراضی آن ها سخنرانی می کرد.

پس از سقوط شاه

با سقوط رژیم شاە سابق ایران نقش ماموستا شیخ عزالدین بسیار برجستە شد. روز 29 بهمن 1357 نخستین هیأت نمایندگان دولت کە داریوش فروهر یکی از اعضای آن بود وارد مهاباد شدە و با او ملاقات می کند. روز بعد و در جلسە وسیعی قطعنامەای از جانب نمایندگان شهرهای مختلف کردستان (از جملە رهبران حزب دموکرات و کومەلە) تقدیم هیأت دولت شد کە یکی از مواد آن تصریح می کند کە ماموستا شیخ عزالدین حسینی صلاحیت دارد در رأس هر هیأتی قرار گيرد كه از طرف خلق كرد با دولت مركزی وارد مذاكره شود.

نوروز سال 1358 و پس از رویدادهای خونین شهرسنندج، ماموستا یکی از مخاطبان اصلی مذاکرات هیأت بلندپایە ای بود کە از تهران برای مذاکرە وارد این شهر شدەبود.

هاشمی رفسنجانی، بنی‌صدر، آیت‌اللە بهشتی و آیت‌اللە طالقانی و . . از جملە اعضای این هیأت بودند. در یکی از نشستها اوخطاب بە هیأت اعزامی جملە مشهوری گفت: "فرق تاج و عمامە چیست؟ حکومت عوض نشدە است، تاج شاهی رفتە و عمامە جای آن را گرفتە است."

ششم فروردین 1358 او با صدور اطلاعیەای اعلام کرد: "از آنجائی کە محتوای جمهوری اسلامی نامعلوم است، از شرکت در رفراندوم برای جمهوری اسلامی در ایران خودداری میکنم."

ملاقات با آیت الله خمینی

یک ماە بعد و بە دعوت وزیر کشور وقت بە تهران و قم رفت؛ در این سفر با آیت الله خمینی بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، مهدی بازرگان نخست وزیر وقت و وزیر کشور و تعدادی از دیگر مسئولان دیدار و گفتگو کرد. آیت الله خمینی هنگام خداحافظی به ماموستا می گوید: "من امنیت کردستان را از شما می خواهم." او نیز هم در پاسخ می گوید: "من هم خواهان خودمختاری کردستان از شما هستم."

دراین سفر همچنین در دانشگاە صنعتی سخنرانی کرده و می گوید: " مذهبی كه مردم را رو در روی هم قرار دهد، مذهب الهی نيست ،سانسور، نمونەای از بازگشت استبداد و ارتجاع است،ارتجاع را در هر لباس و هر رنگ و در هر شيوه ای محكوم مي كنيم. . . ما آزادی فعاليت تمام احزاب و گروههای سياسی و مترقی را خواستاريم.،انقلاب هنوز به ثمر نرسيدەاست، چون هدف از انقلاب دگرگونی بنيادي است."

اقامت در کوهستان

از 28 مرداد 1358 ماموستا شیخ عزالدین همراە مبارزین کردستان در مناطق کوهستانی مستقر می شود و از طریق رسانەهای بین‌المللی و دیدار با خبرنگارانی کە مخفیانە بە ملاقات او می آمدند دباره خواست های مردم کردستان ایران سخن می گفت.

در پاییز همان سال چندین نشست با نمایندگان اعزامی دولت کە بە منظور مذاکرە از تهران بە مناطق مرزی سردشت آمدە بودند انجام گرفت. در همین روزها "هیأت نمایندگی خلق کرد" تشکیل شد کە ریاست آن را شیخ عزالدین حسینی برعهدە گرفت و حزب دموکرات کردستان، کومەلە و شاخە کردستان چریک های فدایی دیگر اعضای آن بودند.

21 آذرماە 1358 نخستین و تنها جلسە رسمی مذاکرە بین هیأت ویژە دولت و هیأت نمایندگی خلق کرد در مهاباد برگزار گردید.

تا پایان همان سال جلسات و نشست های پراکندەای میان نمایندگان دولت و نیز فرستادگان آیت الله خمینی بە کردستان با ماموستا و سازمانهای سیاسی بە منظور ازسرگرفتن مذاکرات رسمی برگزار شد که همه بی نتیجه ماند.

در اوائل سال 1361 ماموستا شیخ عز الدین حسینی نمایندە ویژەای بە اروپا اعزام کرد تا ضمن تماس با رسانەهای مختلف، افکار عمومی جهان را در جریان اوضاع کردستان قرار دهد. این نمایندە حامل نامە هایی برای پاپ در واتیکان، دبیرکل سازمان ملل و تعدادی از رهبران کشورهای اسلامی و عربی و از جملە یاسر عرفات بود.

پاییز همان سال او 9 هفتە ای سفری بە پاریس و سپس بە سعودی انجام داد.

طی سالهای 1367 تا 1384 شیخ عز الدین حسینی در مناطق مرزی ایران و عراق در کردستان زندگی می کرد و فعالیت هایش را از راه دادن اطلاعیە و و تبلیغ دیدگاههایش بە شیوەهای گوناگون ادامە می داد. در همین مدت بود کە محل اقامت او در منطقە مرزی استان سلیمانیە هدف حملە هواپیماهای جنگی عراق قرار گرفت که در آن مادر و فرزند خردسالش کشته و او،همسرش و نه نفر از فعالان کرد زخمی شدند.

سال 1367 برای دیدار با یاسر عرفات رهبر وقت تشکیلات خودگران فلسطین بە کشور تونس مسافرت کرد و سپس بە سوئد و فرانسە رفت و مجددا بە کردستان برگشت.

او از تابستان سال 1369 در کشور سوئد اقامت گزید.

در زمان اقامت در سوئد او بە صورتی فعال در دیدار با سیاستمداران، نویسندگان، شاعران و شخصیتهای برجستە کردستان و ایران می کوشید تا ضمن بیان مواضع و دیدگاههای خویش در زمینەهای گوناگون، از دیدگاه های مخاطبین خود نیز مطلع شود.

---------------------------------

درگذشت شیخ عزالدین حسینی

شیخ عزالدین حسینی، رهبر دینی و سیاسی مردم کردستان ایران در سن 89 سالگی در کشور سوئد درگذشت.

به‌ گفته‌ خانواده‌ این رهبر کرد، ساعت 12 شب پنجشنبه‌ مصادف با 10//2/2001 ، شیخ عزالدین حسینی در بیمارستان آکادیمسیکای شهر اوبسالای کشور سوئد درگذشته‌ است.

مرگ این رهبر بزرگ بازتاب گسترده‌ای در محافل جهانی داشته‌ و دستگاه‌های اطلاع رسانی جهان درگذشت وی را بازتاب داده‌ بودند، رهبران سیاسی کرد ایران و سایر بخشهای کردستان ، ضمن ابراز تاسف از مرگ این شخصیت برجسته‌ کردستانی ، آنرا ضایعه‌ای بزرگ توصیف کرده‌اند.



بیوگرافی:

شیخ عزالدین حسینی که در کردستان به ماموستا (استاد) نیز مشهور است یکی از رهبران و شخصیتهای دینی و سیاسی کرد بود.

وی زاده اردیبهشت ماه سال ۱۳۰۰ خورشیدی است و مدت ۳۰ سال در مدارس علوم دینی در کردستان ایران به تدریس مشغول بوده است.

فعالیت رسمی سیاسی خود را از دوران عضویت در جمعیت احیای کرد (کومله ژ.ک.) در سال ۱۳۲۲ خورشیدی آغاز کرده است. او در تاریخ ۲۱ بهمن ۱۳۸۹ درگذشت.

خانواده شیخ عزالدین در شهر بانه سکونت داشتند. پدرش شیخ صالح از سادات برزنجه بود و با شیخ محمود برزنجی رهبر جنبش کردستان عراق مرتبط بود.

در سال ۱۳۱۷خ هنگامیکه طلبه بود برای ادامه تحصیل به یکی از آبادیهای اطراف سردشت رفت. سال ۱۳۲۱ به منطقه مکریان و شهر بوکان آمدودر سال ۱۳۲۲ با نام مستعار " هوین " به عضویت کومله ژ.ک. یعنی سازمان احیای کردستان درآمد.

در سال ۱۳۳۲ طرفدار حرکت مصدق بود و به پشتیبانی از آن فعالیت می‌کرد. در سالهای ۴۶ و ۴۷ در مهاباد با کمیته انقلابی حزب دمکرات کردستان همکاری می‌کرد.


در جریان انقلاب ایران در سال ۱۳۵۷ رهبری قیام و تظاهرات را علیه رژیم شاه در مناطق کردستان و استان آذربایجان غربی به عهده داشت.

درجریان اوایل پیروزی انقلاب جنون خمینی کوشش زیادی نمود تا مسئله کردستان به شیوه صلح آمیز به نتیجه برسد.

او بارها با رهبران حکومت دیدار و گفتگو کرد.

در همان سال ۱۳۵۸ در قم با خمینی شیاد که تشنه بخون ایشان بود ملاقات کرد و در تهران با آقای مهدی بازرگان نخست وزیر و مقامات دیگر حکومتی به گفتگو و مذاکره پرداخت.

پس از انقلاب با حکومت جمهوری جنون اسلامی به مخالفت پرداخت.


شیخ عزالدین سرانجام در شبانگاه پنج شنبه‌ ۲۱ بهمن ۱۳۸۹ مصادف با دهم فوریه‌ ۲۰۱۱ میلادی در ۸۹ سالگی در بیمارستان آکادیمسکا در شهر اوپسالای سوئد حیات را بدرود گفت روش شاد و یادشگرامی باد این مرد بزرگ و مبارز.