Pages

۱۳۹۱ تیر ۲۸, چهارشنبه

قطع ارتباط تلفنی خانواده کبودوند با جهان خارج !


قطع ارتباط تلفنی خانواده کبودوند با جهان خارج !

اطلاعیه :سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان

تلفن منزل و همراه همسر محمد صدیق کبودوند برای جلوگیری از مصاحبه وی با رسانه قطع شده است از دیشب درتماس با منزل محمد صدیق کبودند در تهران پاسخ «مشترک مورد نظر مجوز برقراری این ارتباط را ندارد» شنیده میشود و همچنین در تماس با موبایل ایشان پاسخ «برقراری ارتباط با مشترک مورد نظر مقدور نمیباشد » شنیده میشود.این ا
مر باعث نگرانی شدید خانواده کبودند از احتمال بازداشت همسر آقای کبودوند شده است.خانواده کبودوند نگران هستند که قطع تلفن ها آغازی برای بازداشت دیگر اعضای خانواده کبودوند برای جلوگیری از خبرسانی در مورد اعتصاب محمد صدیق کبودوند باشد.


این در حالی است که خانم پریناز حسنی تنها کسی نیستند که خبر های مربوط به اعتصاب آقای کبودوند را منتشر و یا در مورد آن مصاحبه میکنند .

خبرهای مربوط به اعتصاب آقای کبودوند بارها توسط سایت های کلمه ،جرس،هرانا و سایر سایتها حقوق بشری و سیاسی که گزارشگرانی در داخل زندان اوین دارند منتشر شده است.

محمد صدیق کبودوند از روز 6 خردادماه در اعتراض به وضعیتش و همچنین تبعیض بین زندانیان سیاسی دست به اعتصاب غذا زده است امروز 54 روز ازشروع اعتصاب غذای وی میگذرد .

چهارشنبه 28 تیرماه 1391
18 جولای 2012
///////////////////
 
گل وني (Golwany) : نوعي سرپوش از جنس حرير ، ابريشم و يا نخي مي باشد كه در اندازه هاي مختلف كوچك و بزرگ توليد مي گردد و جنس آن نازك بوده و زمينه ي مشكي داشته و با گل و بوته و نقش هاي ساده اسليمي در رنگهاي سفيد و قرمز يا سبز و گاهي نارنجي وآبي و زرد تزئين گرديده است. در بيشتر نقاط استان بغير از نقاط جنوبي با شيوه هاي تقريبا مشابه اي از گل وني براي پوشش سر استفاده مي شود و گاهي به مانند روسري و يا بر روي عرقچن و يا با بستن دو عد يا بيشتر آنها به همديگر يك سرپوش بزرگتر تشكيل مي دهند و در مناطق مانند شيروان چرداول ، ملكشاهي و قسمتي از ايوان آنرا به صورت سه گوش رو سر انداخته وسرپوش هبر را روي آن بر دور سر مي بندند.
گاهي به گل وني هاي بزرگ سرون و يا علي خاني نيز مي گويند .

--------------------------

امجد حسین پناهی 
اعتصاب غذای محمد صدیق کبودوند وسکوت احزاب و سازمانهای ایرانی!!

همچنانکه‌ از منابع خبری واطلاع رسانی کمپینهای حمایت از اعتصاب غذای محمد صدیق کبودوند دراختیار عموم قرارمی گیرد

محمد صدیق کبودوند رئیس سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان اعتصاب غذا نموده‌ و این حرکت او بیش از پنجاهمین روز خود سپری کرده است.

آقای کبودوند بعد از آنکه اجازه دیدار دوباره فرزند بیمار خود (پژمان کبودوند) را نیافت، اعلام کرد که دست به اعتصاب غذا می‌زند. فرزند آقای کبودوند به بیماری خونی صعب العلاج مبتلا است.

محمدصدیق کبودوند در دادگاه انقلاب تهران به جرم اقدام علیه امنیت ملی از طریق تشکیل و اداره "سازمان حقوق بشر کردستان" و فعالیت در آن به تحمل ده سال و به جرم تبلیغ علیه نظام به تحمل یک سال حبس محکوم شده و دادگاه تجدیدنظر استان تهران حکم ده سال حبس آقای کبودوند را تایید کرده است.

آقای کبودوند به ناراحتی حاد ریوی مبتلاست و در طول پنج سال گذشته دو بار در زندان اوین دچار سکته شده است.

پزشکان زندان گفته‌اند که درمان آقای کبودوند در زندان میسر نیست.

به گفته همسر آقای کبودوند، عفونت کلیه این زندانی سیاسی، در پی اعتصاب غذا شدیدتر شده است و خانواده که نگران وضعیت فرزندشان هستند در حال حاضر به شدت نگران وضعیت جسمی آقای کبودوند هستند.

این شرح مختصری از اخبار این مدت آقای کبودوند بوده است که خارج از اینکه حمایت گسترده فعالان حقوق کرد را بهمراه داشته که از همه مهمتر حمایت مستقم مردم کردستان و احزاب سیاسی نیز را در پی داشته است.

در جوامعی مثل ایران وبرای حمایت ازجان انسانها که‌ جرمشان متوجه‌نمودن اقدامات ناعادلانه‌حاکمیت است عرف اینگونه‌ بوده‌ که‌ وجدانهای بیدارجامعه‌ و مدعیان حقوق برابری به‌زبان آمده‌اند و نمونه‌ آن را در جوامع دیگر شاهد بوده‌ایم. بسیاری حتما" بیاد دارند

که‌ درسال 2000 ودرآستانه‌ وارد شدن به‌ قرن بیست ویکم هزاران زندانی چپگرای کرد وترک درترکیه‌ با اعتصابات چندین ماهه‌ و با اهدای جان خود جلو عدسی دوربینهای خبرنگاران درراه‌ آرمان خودتوجه‌ وجدانهای بیداردرجهان را به‌ سوی خود جلب نمودند. حکومتهای منفعت طلب که‌منافعشان با دولت حاکم گره‌خورده‌بود، چشمانشان را درمقابل آن فاجعه‌ای انسانی بسته‌ و درنهایت تنها وجدانهای بیدار بودند که‌ به‌ همدردی با آن تراژدی پرداختند. در طی این سالهای اخیر و با اعتصاب غذای زندانیان کرد، وباتوجه‌ به‌ اینکه‌ منافع حکومتها مانع بازنمودن همچون موضوعاتی است کردها دراین مقطع چشم به‌ همدردی و اقدام وجدانهای بیدار جامعه‌ ایران دوخته‌اند. علیرغم گذشت طولانی مدت اعتصاب متاسفانه‌ همواره شاهد سکوت وجدانهای بیدار جامعه‌ای بودیم که به‌ غیرازیکی دو سایت معتبر کمترین بازتابی درمیان افکار عمومی ایرانیان نداشته‌ است.

درچند سال اخیر که‌ بحث برسر ضرورت فعالیتهای مدنی بوده‌ کردها علیرغم نگاه‌ امنیتی حکومت به‌ کردستان مهمترین نقش را ایفا نموده‌اند و هزینه‌های انسانی فراوانی رانیز متقبل شده‌است. توجه‌ به‌ همچون امری اندیشه‌ ایست که‌ دربطن جامعه‌ کردستان نیرومند است وتنها در مرز کردهای داخل ایران تعریف نمی شود. باید به‌ خاطر آورد که‌ هنگامیکه‌ فعالانی غیره کرد در زندانهای رژیم دست به اعتصاب غذا زده اند با حمایت گسترده تمام نهادهای حقوق بشری و احزاب سیاسی ایرانی گشته است و به عنوان نمونه از اعتصاب غذای آقای اکبر کنجی تا اعتصاب 12 فعال سیاسی زندان اوین که در مقابل در همواره نادیده گرفتن اخبار و بی توجهی به گزارشات اعتصاب غذای زندانیان کرد که نباید ساده‌ازکنار همچون موضوعاتی گذشت و این بی تفاوتی را باید در ضعإ خرد ملی جستجو نمود.

مسئله‌ شکاف میان ایرانیها‌ معمائی حل نشدنی میان مردم عادی ونخبگان است که‌ بلای کنونی وآینده‌ کشور است این بی تفاوتی در همچون مقاطعی بیشترخودرانشان می دهد.در جوامع پویا حرکتهای اجتماعی هدفمند بی وقفه‌ درحرکتند .

متاسفانه‌ علیرغم اصالت کردها وایرانی اصل بودنشان که‌ ازخطبه‌های همیشگی است و نسخه‌پیچی بسیاری برای این ملت اصیل ـ به‌ قول بسیاری ـ از طرف ایرانیان پیچیده‌می شود و روی آوری به‌ فعالیتهای مدنی همیشه‌ از نصایح به‌کردها بوده‌ وهست، حال که‌ روش مبارزه‌مدنظرآنان از طرف کردها موردتوجه‌ قرار گرفته‌ وشاید پشتیبانی ازمسئله‌ اعتصاب زندانیان سیاسی نوعی همبستگی ملی را باخودداشته‌ باشد همین افراد وسازمانها حاضر به‌ اسم بردن از آن نیستند ویادربهترین حالت با نوشتن بیانیه‌ای درسایتها اکتفا نموده‌ که‌ دنبال کنندگان مسائل جاری و محافل سیاسی اجتماعی کردستان را که‌ با نگرانی نسبت به‌ سرنوشت زندانیان چشم دوخته‌اند گیج نموده‌است ریشه‌این بی تفاوتی وتناقضات راباید درکجاجستجونمودخود جای سوال است، درنگاه‌ تبعیض آمیزریشه‌ای ایرانیها نسبت به‌ قضیه‌ کردها و موجودی بنام انسان کرد؟ درک فعالیت مدنی تنها در سخن و ژست مدنی ؟ و یا ناتوانی درارتباط با سرنوشت کشورایران؟

امجد حسین پناهی
- • نویسنده:امجد حسین پناهی

-----------------

 




رزمایش آمریکا و ۲۰ کشور دیگر در خلیج فارس؛ «هدف ایران نیست»



وزارت دفاع آمریکا، پنتاگون، روز سه‌شنبه ۲۷ تیرماه اعلام کرد که ایالات متحده و حدود ۲۰ کشور دیگر قصد دارند در ماه سپتامبر یک رزمایش بزرگ مین‌روبی در خلیج فارس برگزار کنند.

در همین روز همچنین خبر رسید که پنتاگون در حال ساخت یک ایستگاه راداری پدافند موشکی در محلی مخفی در قطر است.

جرج لیتل، سخنگوی پنتاگون، روز سه‌شنبه به خبرگزاری فرانسه گفت که عملیات بزرگ ضد مین در خلیج فارس بین ۱۶ تا ۲۷ سپتامبر اجرا می‌شود و همایش بزرگی نیز با موضوع مقابله با مین در حاشیه آن برگزار می‌شود.

سخنگوی وزارت دفاع آمریکا در ادامه افزود که «این یک تمرین دفاعی است و هدف از آن حفظ حرکت آزادانه کشتی‌ها در آبراه‌های بین‌المللی خاورمیانه‌ است.»

به گزارش خبرگزاری فرانسه، ایالات متحده برای کمک لجستیکی به این رزمایش، ناو «پانس» که مخصوص حمل و نقل آبی-خاکی است را به خلیج فارس فرستاده و تعداد ناوهای مین‌روب خود در آب‌های خلیج فارس را نیز دوبرابر کرده و به هشت فروند رسانده‌ است.

برای انجام این عملیات، همچنین چهار بالگرد ضد مین «سیکورسکی سی‌اچ-۵۳» و دستگاه‌های هدایت‌شونده زیرآبی به منطقه اعزام شده‌اند.

جرج لیتل، سخنگوی وزارت دفاع آمریکا، روز سه‌شنبه در بخش دیگری از سخنان خود گفت که «هدف از این تمرین، فرستادن پیام به ایران نیست و منظور از آن، افزودن ظرفیت همکاری در میان کشورهای شرکت‌کننده در مانور است.»

جمهوری اسلامی ایران در واکنش به تحریم‌های اخیر نفتی علیه خود تهدید کرده که ممکن است تنگه هرمز که بخش مهمی از نفت جهان از آن می‌گذرد را به روی کشتی‌ها ببندد و این موضوع باعث نگرانی کشورهای بسیاری در جهان شده‌ است و آمریکا نیز در این باره به ایران هشدار داده‌ است.

روز چهارشنبه عبدالله تمیمی، یک عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی، به خبرگزاری مهر گفت که طرح بستن تنگه هرمز «یکی از موارد مطرح شده در بسته نفتی کمیسیون انرژی است که باید با همکاری کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی در مجلس به تصویب برسد.»

عبدالله تمیمی در ادامه گفت که در صورت بسته شدن تنگه هرمز «جلو صادرات ۱۸ میلیون بشکه نفت به دنیا گرفته می‌شود، و این در حالی است که لوله‌های صادرات نفت بین کشورهای عربی تنها ظرفیت انتقال یک میلیون بشکه نفت را در روز دارند.»

در پی نگرانی از بسته شدن احتمالی تنگه هرمز به‌دست جمهوری اسلامی، امارات متحده عربی به تازگی از افتتاح یک خط لوله جدید نفتی از ابوظبی به دریای عمان خبر داد که نفت این کشور را بدون نیاز به عبور از تنگه هرمز به دست مشتریان می‌رساند.

استقرار رادار دفاع موشکی در قطر

روزنامه آمریکایی «وال‌ استریت جورنال» روز سه‌شنبه خبر داد که پنتاگون در حال احداث یک ایستگاه راداری پدافند موشکی در مکانی مخفی در کشور قطر است.

یک مقام آمریکایی که نامش فاش نشده به این روزنامه گفت که ساخت این ایستگاه بخشی از یک سامانه به شمار می‌آید که منظور از آن دفاع از منافع آمریکا و هم‌پیمانانش علیه موشک‌های ایرانی است.

ایستگاه راداری مشابهی از سال ۲۰۰۸ در کوه «کِرِِن» در صحرای نقب اسرائیل مستقر شده‌ است و ایستگاه دیگری نیز در چارچوب سپر دفاع موشکی ناتو، در ترکیه مستقر است.

در همین حال «برخی مقام‌های آمریکایی» به وال‌ استریت جورنال گفتند که فرماندهی مرکزی ایالات متحده که مسئول عملیات نظامی آمریکا در خاورمیانه و جنوب آسیا است قصد دارد طی ماه‌های آینده نخستین سامانه موشکی دفاع بالیستیکی تاد (THAAD) را در منطقه مستقر کند که مکان استقرار آن احتمالاً امارات متحده خواهد بود.

منبع خبر: سایت رادیو فردا

-------------------------------
 

اطلاعیه شورای ملی مقاومت- لیبرتی-شماره۴۵



لیبرتی-شماره۴۵

در آستانه ماه مبارک رمضان و در گرمای بالای ۵۰درجه, کمبود آب در لیبرتی تشدید می‌شود

در حالی که درجه حرارت در لیبرتی در آفتاب ۵۷درجه سانتیگراد است, و در حالی که بنا به روزنامه های عراق, ماه رمضان امسال گرمترین ماه رمضان عراق در ۳۸سال گذشته خواهد بود, به دلیل طولانی تر شدن صف تانکرها برای گرفتن آب از تنها شمع منطقه, طی ۱۰روز گذشته کمبود آب در لیبرتی تشدید شده است. بسیاری از اوقات ۲۵تانکر در صف هستند.
برای تأمین آب لیبرتی, حدود ۸۰تن از ساکنان از ساعت ۳بامداد هر روز تا ساعت ۱۲شب در تلاش هستند. تانکرهای آب به‌شدت مستهلک و فاقد کولر هستند. آن دسته از ساکنان که برای گرفتن آب به محل شمع میروند، ۷ تا ۹ ساعت در گرمای طاقتفرسا در انتظار نوبت می ایستند و بسیاری از آنها روزانه دچار گرمازدگی شدید می شوند.
در ۱۰روز گذشته, نمایندگان یونامی دو بار از صف طولانی تانکرها در کنار شمع بازدید و عکس و فیلم تهیه کرده اند، اما تغییری در وضعیت ایجاد نشده است.
ساکنان از همان اوایل استقرار در لیبرتی خواستار وصل به شبکه آب شهر یا پمپاژ آب از رودخانه‌یی که در ۱۵۰متری کمپ است، شده‌اند و موضوع را با جزییات با نمایندگان یونامی و نمایندگان دولت عراق در میان گذاشته‌اند و اعلام آمادگی کردند تا تجهیزات لازم برای پمپاژ آب را از اشرف به لیبرتی ببرند، اما به جایی نرسید.
در روز ۲۸مه نماینده یونامی به نقل از مقامهای عراقی و در روز ۳۱ مه جرج باکوس مشاور سیاسی نخست وزیر عراق, در دیدار از لیبرتی با حضور نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل در عراق, تأکید کردند قبل از ماه رمضان لیبرتی به آب شهر بغداد وصل خواهدشد. سه روز مانده به ماه رمضان, هنوز هیچ اقدامی انجام نشده است.
زمان تأمین آب ۲۰۰۰ساکن لیبرتی با تانکر پایان یافته و اگر در اسرع وقت لیبرتی به آب شهر و یا آب رودخانه وصل نشود, وضعیت هر چه بحرانی تر خواهد شد.

دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
۲۸تیر ۱۳۹۱ (۱۸ژوییه ۲۰۱۲)

منبع: سایت همبستگی ملی


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر