پیرۆزبێ 25 گه‌لاوێژ و 15 تێباخ ساڵڕۆژی ده‌سپێکی بزووتنه‌وه‌ی ڕزگاریخوازانه‌ی گه‌لی کورد له ڕۆژهه‌ڵات و باکووری کوردستان له سه‌ر دامه‌زرانی دوو حیزبی دیموکراتی کوردستان له ڕۆژهه‌ڵاتی کوردستان له ساڵی 1945 و به‌ڕه‌نگاو بوونه‌وه‌ی شه‌ڕی خه‌باتگێڕانه‌ی گه‌لی کورد له باکووری وڵات به‌رانبه‌ر به دوژمنانی گه‌لی کورد له سه‌ر ئاستی پارتی کرێکارانی کوردستان له ساڵی 1984.
به هیوای یه‌کگرتنه‌وه‌ی هه‌ر دوو بالی حیزبی دیموکراتی کوردستانی رۆژهەلاتی کوردستان و هه‌روه‌ها به‌رده‌وام بوونی خه‌باتی گه‌لی کورد له سه‌ر ڕێبازی شه‌هیدانی هه‌ر دوو حیزب
//////////////////
Ali Vafaie این زلزله نیست...تکان خوردن خاک زیر پاست...زلزله چیزیست که سی و چند سال است هر بامداد بر ما طلوع می کند و هر شامگاه با آن به بستر می رویم...چیزی که رفاه اقتصادی ما...آرامش و امنیت ما...آزادی اجتماعی ما..آزادی سیاسی ما...در پی تمام اینها فرهنگ و هنر و ادب ما و دست آخر هویت و بودنمان را هر روز و هر روز در خود فرو می کشد و هضم می کند...باید برای این فکری کرد..که سخت دیر شده...اشکهایت برادرم تاوان سکوتیست که پیشه کردیم...تاوان اشتباه روشنفکران ماست...تاوان این مسخ اجتماعیست که در ما روی داده ...از همه ی اینها که بگذریم اما اشکهایت برای من زهر مکرر است که دنیایم را تلخ می کندو خشمم را زنده می کند...خشم ...خشمی با بغض...خشمی با گریه...خشمی از سر درد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر