روانشناس کیست؟
مقدمه مترجم:
یکی از مسئولیت های روانشناسان و متخصصین رشته های بهداشت روان، آگاه سازی جامعه از نوع خدمات بهداشت روان و مرز و محدودیت های جوازهای متعدد شغلی است.
بازی و یا کاربرد پاره ای از واژه های نامشخص، دست افراد بی طلاحیت را باز می گذارد تا بیرون از میدان آموزش و کاردانی خود عمل کنند.
لذا ترجمه و انعکاس قوانین موجود و تصویب شده از جانب بُورد روانشناسی و انتشار آن در جامعه ایرانی را مفید یافته و در اختیار شما عزیزان قرار می دهم.
برای تهیه نسخه انگلیسی آن می توانید مستقیما به سایت بُورد روانشناسی راجعه کنید:
www.psychboard.ca.gov
راهنمایی های کلّی بورد روانشناسی
اگر به خدمات بهداشت روانی نیازمندید، احساس تنهایی نکنید. هر ساله میلیونها نفر از مردم آمریکا برای آرامش بیشتر و یا رهایی از انواع ناراحتیهای روحی به روانشناسان یا سایر متخصصین بهداشت روان مراجعه می کنند.
آگاهی های زیر در انتخاب فرد مورد صلاحیت و سرویس درست بسیار مهم است.
روانشناس کیست؟
در ایالت کالیفرنیا کسی که به عنوان روانشناس مستقلاً می تواند با مراجعین کار کند کسی است که از یک دانشگاه قابل قبول درجه دکتری یعنی (Ph.D، PsyD،Ed.Dو...) داشته و امتحان کشوری و امتحان ویژه ایالت کالیفرنیا را قبول شده باشد.
اگر چه جواز روانشناسی در فرم عمومی اجازه می دهد که روانشناس در زمینه های مختلف مانند: تست و سنجش روانشناسی، «بیوفیدبک»، ارزیابی قیومیت و حق سرپرستی کودکان ، روانشناسی اعصاب، هیپنوتیزم و رواندرمانی فعالیت داشته باشد, ولی روانشناس برای کار برد این شیوه ها، باید آموزش های لازم و تخصصی را ببیند و با اطلاعات جدید در ان زمینه آشنا باشد.
روانشناس هر دو سال یکبار باید جواز کار خود را تمدید کند و برای تمدید باید 36 واحد جدید در بخش های مختلف روانشناسی بگذراند و این قانون به این دلیل شرط تمدید جواز کار است که روانشناس آگاهیهای خود را در زمینه تحقیقات، قوانین ایالتی، اخلاق حرفه ای و تکنیک های درمانی Update نماید.
چگونه روانشناس خود را انتخاب کنید؟
بسیار مهم است که روانشناس مناسبی را انتخاب نمایید. برای این کار باید اول فردی که احتیاج به کمک دارد و نوع احتیاج او، مشخص گردد. آیا روانشناس برای شما، فرزند شما یا خانواده شماست. سپس نوع سرویس را باید مشخص کرد. آیا مشکل اعتیاد، اختلالات تغذیه، افسردگی، اضطراب یا مشکلات دیگر است.
مرحله بعد یافتن روانشناس مجازی است که نیاز شما را می تواند بر آورده کند. اگر نامی به شما داده شد و یا فردی روانشناسی را به شما توصیه کرد، قدم بعدی این است که موقعیت حرفه ای روانشناس را و اینکه اجازه درمانگری دارد یا نه با بورد روانشناسی چک کنید.
اینکار از طریق تلفن 2382-263(916)و یا سایت (www.psychboard.ca.gov) مقدور است.
بسیار مهم است که مطمئن شوید روانشناس جواز کار معتبر دارد. بورد روانشناسی توصیه می کند که در اولین جلسه ملاقات با روانشناس سئوالات زیر را به صورت مصاحبه با او مطرح کنید، کاری که باید برای همه خدمات مهم خصوصی انجام داد.
سئوالاتی از قبیل:
• دانشگاهی که روانشناس مدرک دکتری خود را گرفته،
•سال فارغ التحصیلی و زمینه تخصصی،
•در زمینه مشکل شما چقدر تجربه دارد؟
•زمان تقریبی که درمان طول خواهد کشید؟
•اینکه روانشناس با رده سنی خاص، اقلیت های نژادی و جنسیت مراجع راحت است یا نه؟
• تألیفات و پژوهشهای روانشناس،
• اینکه روانشناس با روانپزشک و یا طبیبی همکاری دارد تا در صورت نیاز دارو درمانی شما را بر عهده بگیرد.
• اینکه ساعات کار روانشناس با ساعات شماتناسب و همزمانی دارد یا نه؟
بعد از این ملاحظات و انتخاب روانشناس، لازم است که به حقوق خود نیز به عنوان مراجع آگاه باشید.
حقوق مراجعین
از حقوق مسلم شماست که :
1- درباره توانایی های حرفه ای که شامل وضعیت پروانه کار، تحصیلات، دوره های تخصصی گوناگون، تجربیات، عضویت در انجمن های حرفه ای، و تخصّص و صلاحیت های ویژه روانشناس منتخب خود در خواست و دریافت اطلاعات کنید.
2- در مورد وضعیت پروانه کار روانشناس با Board of Psychology تماس گرفته و درباره هر گونه سابقه وی اطلاعات دریافت کنید. شما می توانید این کار را با مراجعه به آدرس زیر انجام دهید: www. psychboard.ca.gov سپس روی License Verification بروید.
3 - درباره مبلغ ویزیت، مخارج و ترتیب پرداخت، و طبیعت جلسات با روانشناس گفتگو کنید و فرم ویژه نوشته شده را امضاء کنید.
4- زمانی که تحت مراقبت روانشناس هستید برای شما محیطی امن، به دور از سوء استفاده های جنسی، جسمی و احساسی فراهم شود.
5- مطمئن باشید که روانشناس، خود شما، نزدیکان، قیم، و یا کسی را که با او رابطه نزدیک دارید وارد رابطه نا مشروع جنسی نکند.
6- درباره تشخیص و ارزیابی روانی و همچنین معالجه خود از روانشناس سئوال کنید.
7- از پاسخ دادن به سئوالاتی که باعث آشکار شدن اطلاعاتی می شوند که مایل به فاش شدن آنها نمی باشید خود داری کنید.
8- از روانشناس بخواهید که هر گونه پیشرفت و بهبودی در وضعیتتان را به شما اطلاع بدهند.
9- آگاه باشید که آیا روانشناس شما با کسان دیگر از جمله سرپرست، مشاور، دانشجو، و یا دستیار خود درباره وضعیت شما بحث و گفتگو خواهد داشت یا خیر.
10- در هر زمانی که از نوع شیوه معالجه خود راضی نیستید آن را نپذیرید بدون اینکه هیچگونه احساس وظیفه و یا التزام کنید.
11- ضبط الکترونیکی جلسات خود را می توانید در خواست کنید و یا رد کنید.
12- یک کپی از مدارک خود را که شامل تشخیص، برنامه درمان، و پیشرفت و نوع معالجه شما می باشد درخواست و ( در بیشتر مواقع) دریافت کنید.
13- رفتار غیر حرفه ای روانشناس را گزارش دهید.
14- در هر زمان که بخواهید در مورد معالجه و یا متدهای درمانی روانشناس خود از روانشناس دیگری نظریه دوم بگیرید، این حق شماست.
15- در زمانی که نیاز باشد درمان شما به شخص دیگری واگذار شود،وظیفه روانشناس شماست که نامهای متخصصین را به همراه شماره تلفن و آدرس آنها را در اختیار شما بگذارد و از او بخواهید یک کپی از مدارک شما را به روانشناس و یا محل جدید بفرستد.
آیا از کسی دیگر به جز روانشناس می توانید برای مشکلات روانی- عاطفی خود کمک بگیرید؟
هر وقت که به فکر درمان مشکلات روانی خود می افتید باید درنظر بگیرید که روانشناس از ویژگی های خاصی برخوردار است امامتخصصّین دیگری نیز می توانند به شما یاری کنند. از جمله:
• دستیار روانشناس که زیر نظرمستقیم یک روانشناس مجاز کار می کند ؟
شما می توانید نام او را روی سایت زیرچک کنید: www.psychboardca.gov و نام روانشناسی که او را سرپرستی می کند بدانید. دستیار روانشناس باید حداقل مدرک فوق لیسانس داشته باشد.
در اولین جلسه ملاقات با دستیار، فرم مخصوصی که او و روانشناس که سرپرستی پرونده شما را بر عهده دارد بایدامضاء کنید. این فرم معمولاً شرایط مالی و محدوده های محرمانه بودن اطلاعات را نیز در بر می گیرد.
•روانپزشک
روانپزشک مدرک دکترای طب دارد و تخصص در روانپزشکی و مدرک او را در هر ایالت می توانید چک کنید. www.psychboard.ca.gov روانپزشکان تنها گروهی هستند که مجاز به تجویز دارو هستند.
•مشاور زناشوئی و خانواده
مشاورین باید حداقل مدرک فوق لیسانس در مشاوره و زناشوئی داشته باشند. جواز کار مشاورین از جانب بورد علوم رفتاری
(Board Of Behavioral Science) صادر می شود و برای چک کردن مدرک آنها می توانید به آدرس www.bbs.ca.gov مراجعه کنید.
مشاورین می توانند درزمینه زناشویی، خانواده وروابط انسانی به مراجعین خود خدمت کنند. آنها حق تجویز دارو ندارند و در کاربرد آزمونهای روانشناختی و سنجش و اندازه گیری محدودیت دارند.
•مددکاران اجتماعی بالینی
Clinical Social Workers
این گروه متخصصین باید حداقل مدرک فوق لیسانس در مدد کاری اجتماعی داشته باشند. این گروه از متخصصین از بورد علوم رفتاری مجوز کار می گیرند و برای چک کردن مجوزخدماتی آنها می توانیــد به آدرس زیر مراجعه کنید.:
www.bbs.ca.gov
این گروه از متخصصین در بهبود روابط مراجع خود با دیگران و رفع اشکالات مراجع با محیط کار و مدرسه و جامعه به شما کمک می کنند و از تکنیک های روان درمانی نیز یاری می گیرند.
•روانشناسان تعلیم و تربیت
این گروه حداقل درجه فوق لیسانس دارند ومدرک آنها هم ازجانب بورد علوم رفتاری صادر می شود.(www.bbs.ca.gov)این گروه از متخصصین می توانند در مدارس و یا مطب خصوصی به مشکلات آموزشی و سنجش و اندازه گیری استعداد و علائق به مراجعین خود یاری کند.
• تکنسین روانپزشک
این گروه اغلب در بیمارستانها و مراکز توان بخشی و زیر نظر روانپزشک با روانشناس یا پزشک کار می کنند و نه حق تجویز ددارو دارند و نه کاربرد تست های روانی .
جواز کار آنان از جانب بُورد پرستاری و تکنسینهای روانپزشکی صادر می شود و می توانید در سایت www.bbs.ca.gov اطلاعات بیشتری دریافت کنید.
•راه های دیگر یاری گرفتن
گفتگو با روحانی مورد اعتماد- گروه های حمایتی- و خواندن کتابهایی که به فرد کمک می کند که با مشکلات خود کنار بیاید.
چه کارهایی را روانشناسان نباید انجام دهند؟
در حالی که اکثر روانشناسان دارای مسئولیت حرفه ای می باشند وبسیار اخلاقی رفتار می کنند، لازم است که به خاطر بسپاریم- همانطور که در دیگر حرفه ها هم اتفاق می افتد- برخی ممکن است قانون شکنی کنند. اگر این مسئله پیش آید روانشناس می تـوانـد مستقیـماً و یا غیر مستقیم باعث صدمه زدن به مراجع خود شود. در قسمت زیر، مثال هایی را می بینید که نشان می دهند چه کارهایی روانشناسان و یا دستیاران آنها نباید انجام دهند:
•روانشناس نمی تواند هیچگونه تماس جنسی با مراجع یا بیمار خود و یا فرد مهم زندگی او داشته باشد.
حتی مراجعینی که تا دو سال قبل تخت پوشش د رمانی روانشناس بوده باشند شامل این ممنوعیت هستند.
منظور از تماس یا بهره برداری جنسی عبارت است از لمس کردن بدون مناسبت، بوسیدن، نزدیکی جنسی و هرگونه رفتاری که مراجع را در موفعیت آسیب پذیر قرار دهد.
مستولیت اخلاقی و قانونی حفظ این حریم بر عهده شخص روانشناس است، حتی اگر مراجع تمایلی در این زمینه نشان دهد.
اینگونه رفتار هرگز قابل قبول نمی باشند و دلایلی هستند برای لغو اجباری اجازه کار روانشناس از طرف Board of Psychology.
•بی حرمتی به اسرار محرنامه مراجعین
به غیر از مواقع بسیار نادر ، روانشناس شما نباید به کسی درباره مواردی که در جلسات محرمانه شما بیرون می آید صحبت کند( حتی تأیید اینکه شما را برای معالجه می بیند) و فقط با اجازه کتبی شما می تواند اینکار را انجام دهد. حفظ اسرار محرمانه زیر بنای یک تراپی موفقیت آمیز است و باعث به وجود آمدن یک نوع اطمینان دو طرفه بین روانشناس و مراجعه کننده می شود.
•روانشناس نمی تواندخدماتی را ارائه دهد که در آن هیچگونه تجربه و تحصیلی نداشته و دوره ای ندیده است.
هر چند که یک روانشناس عمومی با اجازه کار می تواند همه گونه خدمات روانشناسی را انجام دهد ولی اگر در قسمت هایی که خارج از آموزش اوست به کار بپردازد نشان دهنده عدم حرفه ای بودن می باشد و می تواند تحت پیگرد قانونی قرار گیرد.
• استفاده از مواد مخدر
برای یک روانشناس، استفاده از هر گونه مواد کنترل کننده، داروی خطرناک، آشامیدن الکل، به شکلی که خود او و یا دیگران را به مخاطره بیاندازد و یا اینکه باعث شود که او نتواند در فضائی امن و بی خطر به کار خود بپردازد اکیداً ممنوع و غیر قانونی می باشد و می تواند مورد مؤاخذه قرار گیرد.
•کلاهبرداری و یا جرائم دیگر
روانشناسان نمی توانند از شرکت های بیمه زیادی پول بگیرند تا به شما برگردانند که بتوانید آن سهمی را که مسئولیت خود شماست بپردازید.
اگر آنها جرائمی از این قبیل مرتکب شوند برای تنبیه و تأدیب به Board of Psychology رجوع شود.
•تبلیغات نادرست
روانشناسان فقط می تواننددر باره سرویس هائی آگهی کنند که در آنها تحصیل کرده اند، دوره هائی دیده و یا تجربه دارند. ذکر دقیق مدرکی که روانشناس بر مبنای آن اجازه کار گرفته باید به اطلاع مراجع برسد.
عنوان تخصصی در خدمات درمانی، در محدوده مدرک تحصیلی مربوط به این رشته است.
• پرداخت و یا قبول پاداش برای گرفتن مراجعین جدید و یا فرستادن آنها به روانشناسان دیگر
این موضوع که به Conflict of Interest نیز معروف است دلیلی است برای تنبیه و تأدیب روانشناس زیرا که این امر باید بدون در نظر گرفتن منافع شخصی انجام گردیده و صرفاً علمی و بی طرفانه و فقط به نفع بیمار، تصمیم گرفته شود. روانشناس نمی تواند به دلائل شخصی، رفاقت، سود مشترک، مراجعه را به متخصص دیگری ارجاع کند.
•رفتارهای غیر اخلاقی، غیر حرفه ای و مسامحه کارانه روانشناس
روانشناسان باید طبق قوانینی که به وسیله American Psychological Associationو ایالت کالیفرنیا وضع گردیده به معالجه مراجعین خود بپردازند و آگاه سازی مراجعین از این قوانین از مسئولیت های روانشناس است.
•کمک به کسی که اجازه کار روانشناسی ندارد
هر کاری که ارتباط دارد به خلاف های حرفه ای،برای روانشناسان غیر قانونی است؛ به خصوص آنکه ممکن است باعث صدمه زیاد به عموم به جهت نداشتن اجازه کار معتبر و یا عدم گذراندن دوره های کافی باشد. این معمولاً زمانی اتفاق می افتد که روانشناس برای کسی که دارای اجازه کار معتبر نیست، موقعیتی درست کند که آن شخص بتواند خدمات روانشناسی ارائه بدهد بدون اینکه به طور قانونی قادر به این کار باشد.(معرفی فرد غیر حرفه ای به عموم و حمایت از او کاری خلاف قانون است).
•تمرکز روانشناس در زمان تراپی، باید بر روی مشکلات مراجع باشد
برای یک روانشناس، استفاده از وقت تراپی مراجعین جهت بحث در مورد مشکلات شخصی خود روانشناس کاملاً غیر حرفه ای محسوب می شود زیرا آنها مبلغی برای وقت تراپی پرداخته اند که میبایستی صرف معالجه آنها قرار گیرد نه درد دل روانشناس.
•روانشناس نمی تواند در چندین نقش نامناسب که باعث قضاوت نادرست شود خدمت کند
این شرایط زمانی اتفاق می افتد که روانشناس درگیر روابط ثانویه با خود مراجع و یا شخصی که نزدیک به اوست می شود که این امر ممکن است باعث مخاطره و قضاوت های نادرست در مورد وضعیت مراجع شود.(روابط چند گانه با مراجع مجاز نیست).
•رها کردن بیمار به طور ناگهانی
روانشناسان همـــواره می توانند از طرف Board of Psychology مورد مأخذه قرار گیرند اگر درمان را به طور ناگهانی و در نیمه کار رها کنند در حالی که هنوز احتیاج به ادامه درمان است. در شرایطی که این کار الزامی است، تراپیست باید حتماً برای مراجع نام و شماره تلفن روانشناسان لایق و تحصیلکرده ای که دارای تجربه کافی باشد را تهیه کند که به درمان شما ادامه داده شود.
اگر روانشناسی در انجام وظایف خود کوتاهی کرد چه باید کرد؟
اگر احساس یا تجربه شما این است که روانشناس شما در انجام وظایف خودکوتاهی کرده و یا مرزهای قانونی خود را شکست و به حقوق شما تجاوز کرده شما می توانید مسئله را با :
• یک دوست مورد اعتماد و یا عضو خانواده در میان بگذارید
• مسئله را به پزشک خانواده بگویید.
• موضوع را به کشیش یا روحانی مورد اعتماد بگویید و اگر موضوع خیلی جدّی است گامهای دیگری بردارید.
• به مقامات پلیس محّلی یا دفتر حقوقی منطقه خود District Attorney اطلاع دهید.
• با وکیلی صحبت کنید و شکوائیه قانونی تنظیم کنید.
• پرونده های شکایت ،تنظیم و به شورای اخلاق حرفه ای انجمن روانشناسان ارسال کنید.
آدرس این مرکز عبارت است از :
California Psychological Association
www.calpsychlink.org
یا: (916)286-7979
یا: American Psychological Association
750 First street
Washingto n DC 20002 - 4242
(202) 336- 5500 • www.apa.org
ضمناً برای گزارش هر گونه تخلف در مورد مشاورین، مددکاران اجتماعی و روانشناسان تعلیم و تربیت با Board
of Behavioral Scienceمی توانید تماس بگیرید.
http://www.ashena.com
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر