ایران و آزادی بیان
پنج کشور بعدی در این لیست به ترتیب استونی، هلند، سوییس، ایسلند و لیتوانی هستند. ایالات متحده آمریکا در این لیست در مقام مقایسه با سال گذشته 20 پله ارتقای جایگاه یافته و به رتبه بیستم آزادی کشورهای جهان برای رسانه ها تبدیل شده است.
در این لیست 10 کشور آخر که بدترین شرایط فعالیت رسانه ها، مطبوعات و خبرنگاران را دارند به ترتیب: ویتنام( 166)، یمن(167)، چین(168)، لائوس(169)، کوبا( 170)، برمه( 171)، ایران( 172)، ترکمنستان( 173)، کره شمالی( 174) و اریتره (175) هستند.
مقدمه:
....................
واژه «بیان» در مفهوم عام آن به کار رفته و شامل
بیان های زبانی و غیر زبانی ( مانند بیان تصویری یا اشاره ای) میباشد ، در اکثر
موارد، استعمال آن به نبود قانونی حکومتی که محدودیت بیانی وضع کند نوشتاری و غیر
نوشتاری می شود؛ البته فلاسفه در تعریف بیان دقت می کنند تا گفتارهایی مانند«
سوگند دروغ در دادگاه» را- علیرغم اینکه زبانی هستند- از حیطه ی بحث خارج کنند.
مباحث آزادی بیان بجز « نبود قانون محدود کننده ی بیان» شامل موارد متفرقه ی دیگری
هم می شود که به عنوان نمونه می توان آزادی از فشارهای اجتماعی و یا تهدیدهای اقتصادی
( مانند تهدید از دست رفتن تجارت، یا شغل)، سیاستهای ویرایشی یک ژورنال علمی،
سیاست خرید کتاب یک کتابخانه و واقعیت های موجود در مورد بازتاب دیدگاه های مختلف
در وسایل ارتباط جمعی نام برد.
جایگاه ایران در میان جامعه ی جهانی:
به
گزارشی از عصر ایران، در میان کشورهای عربی منطقه , کویت و لبنان در رتبه های60 و
61 قرار گرفته اند و بدین ترتیب این دو کشور کوچک خاورمیانه جایگاه اول و دوم را
در میان کشورهای عربی از منظر رعایت استاندارهای آزادی رسانه کسب کرده اند. حتی
شاخص این دو کشور بسیار بالاتر از اسراییل قرار گرفته است. اسراییل پس از کومور و
امارات متحده عربی در رتبه 93 این لیست قرار گرفته است. مبنای رشد وضعیت آزادی
رسانه ها در جهان از سپتامبر 2008 تا سپتامبر 2009، تنظیم شده است، کشورهای دانمارک،
فنلاند، ایرلند، نروژ و سوئد از نخستین کشورهای جهان از منظر آزادی مطبوعات و
رسانه هستند.
پنج کشور بعدی در این لیست به ترتیب استونی،
هلند، سوییس، ایسلند و لیتوانی هستند. ایالات متحده آمریکا در این لیست در مقام
مقایسه با سال گذشته 20 پله ارتقای جایگاه یافته و به رتبه بیستم آزادی کشورهای
جهان برای رسانه ها تبدیل شده است.
در این لیست 10 کشور آخر که بدترین شرایط فعالیت
رسانه ها، مطبوعات و خبرنگاران را دارند به ترتیب: ویتنام( 166)، یمن(167)،
چین(168)، لائوس(169)، کوبا( 170)، برمه( 171)، ایران( 172)، ترکمنستان( 173)، کره
شمالی( 174) و اریتره (175) هستند.
حال 32 سال از انقلاب ایران میگذرد؛ انقلابی که
یکی از مهمترین شعارهایش «آزادی بیان» بود اما رهبران آن تنها در روزهای اولیه
انقلاب بر آزادی افکار و اندیشه ها تاکید می کردند.
علی خامنه ای که امروز رهبر جمهوری اسلامی است،
در سال 1358 در یک سخنرانی عمومی از آزادی افکار و اندیشه های مختلف سخن گفته بود:
« اندیشه های مختلف می توانند سخن خود را و عقیده خود را ابراز کنند. در مقابل حجت
و دلیل قاطع هیچ اندیشه ای نمی تواند تاب مقاومت بیاورد.
به جنگ افکار رفتن فقط با بیان فکر و اندیشه
ممکن است و لاغیر.
نتیجه:
بهترین حالت برای قضاوت در زمینه ی آزادی بیان
در ایران آوردن چند سطر از بیانات بنیان گذار انقلاب اسلامی ایران است.
در همان روزهای آغازین انقلاب آیت الله روح الله
خمینی، رهبر جمهوری اسلامی ایران، در جمع تعدادی از روحانیون نگاه دیگری از آزادی
بیان و احزاب ارائه داده و گفت: « انقلاباتی که واقع میشود پشت سر انقلاب چند هزار
از این فاسد کارها را در مراکز عام دار می
زنند و آتش میزنند، تمام می شود قضیه. نمی گذارند یک روزنامه ای حاکم شود جز
روزنامه خودشان. الان انقلاب اکتبر که این قدر از آن رفته است باز روزنامه مردم
ندارند، باز حزبی در کار نیست، یک حزب بیشتر نیست. اینها دارند برای آنها سینه
میزنند، اگر در اینجا از یک حزب فاسد جلو بگیرند، میگویند شد یک حزبی و شد رستاخیز.
ما میخواهیم رستاخیز شود ما یک حزب را یا حزب را یا چند حزب را که صحیح عمل می
کنند. می گذاریم عمل کنند و مابقی همه را ممنوع اعلام می کنیم و همه نوشتجاتی که
اینها کردند و بر خلاف مسیر اسلام و مسیر مسلمین است ما همه اینها را از بین
خواهیم برد».
رامین احمدی
16/02/2013
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر