حبیبالله گلپریپور (زاده ۱۳۶۳ در سنندج-مرگ ۱۳۹۲ در ارومیه) زندانی سیاسی کرد بود[۱] که در سال ۱۳۹۲ اعدام شد.[۲]
زندان و حکم اعدام[ویرایش]
حبیب الله گلپری پور در ۵ مهرماه ۱۳۸۸ در حین خروج از مهاباد به سوی ارومیه همراه تعدادی کتاب توسط نیروهای حفاظت اطلاعات سپاه مهاباد بازداشت و ماهها در بازداشتگاهای امنیتی و نظامی شهرهای مهاباد، ارومیه و سنندج تحت شکنجههای شدید فیزیکی و روحی قرار میگیرد. او خود بر شکنجه شدن تصریح کرده است.
در تاریخ ۲۴ اسفندماه سال ۸۸ در شعبه یک دادگاه انقلاب شهر مهاباد به ریاست قاضی خدادای در یک جلسه چند دقیقهایی به اتهام عضویت در حزب حیات آزاد کردستان ( پژاک ) به اعدام محکوم میشود. بعد از اعتراض نامبرده پرونده جهت تجدید نظر خواهی به شعبه ۳۱ دیوان عالی کشور فرستاده میشود و این دادگاه نیز حکم اعدام صادر از سوی دادگاه انقلاب مهاباد را تائید میکند. تا این لحظه تمام تلاشهای وکلای این زندانی سیاسی برای کمیسون عفو و بخشودگی و همچنین درخواست اعاده دادرسی رد گردیده و پرونده جهت اجرای حکم ماهاست به اجرای احکام زندان فرستاده شده است.
به گفته این منبع محلی نزدیک به پرونده، این زندانی سیاسی کُرد در همه مراحل بازجویی در اداره اطلاعات و دادگاه شرکت در عملیات مسلحانه را رد کرده است و اداره اطلاعات تنها به دلیل داشتن کتاب و ارتباط با گروه مادران آشتی شهر مهاباد وی را به همکاری موثر با پژاک متهم کرده و تا لحظه صدور حکم اعدام برای این زندانی سیاسی نیز دادگاه را تحت فشار قرار داده است.
گلپری پور در تاریخ ۱۲ آذرماه ماه سال ۸۹ به بند ۱۲ زندان مرکزی ارومیه منتقل شد. گلپری پور در ۲۵ اسفند ۱۳۹۰ توسط ماموران وزارت اطلاعات از بند ۱۲ زندان ارومیه خارج و به انفرادی اداره اطلاعات منتقل شده است.
وی درباره شرایط زندانش می گوید:"وی افزوده است: "علیرغم بازداشتهای طولانیمدت و شکنجههای فيزيکی و روحی من را تا حد مرگ پيش بردند که شکايت آن را به ارگانهای گوناگون دولتی ارسال کردهام ولی در اين مملکت صدای ما از سلولهای زندانمان هم عبور نمیکند چه برسد به اينکه شنونده داشته باشد."
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر