Pages

Subscribe:

Ads 468x60px

۱۳۹۰ شهریور ۲۸, دوشنبه

گیرانی به‌همه‌ن تووتوونچی له‌ سنه‌ و ئۆپێراسیۆنی گرتن له‌ کرماشان و شاهۆ تا ماکۆ


شهدای کردستان خواهران عزیزم خواهران شهیدم

////////////////////////////////////

گیرانی به‌همه‌ن تووتوونچی له‌ سنه‌ و ئۆپێراسیۆنی گرتن له‌ کرماشان و شاهۆ تا ماکۆ

هێزه‌کانی رژیم ده‌ستیان به‌ ئۆپێراسیۆنێکی به‌ربڵاوی گرتنی خه‌ڵکی مه‌دنی کردووه‌، له‌ روژهه‌لاتی کوردستان.
له‌ ئه‌م چوارچوه‌یه‌دا‌ ده‌یان که‌س له‌ هاوو‌لاتیانی مه‌دنی، له‌ شاره‌کان وه‌ک " ماکۆ، پۆل ده‌شت، چالدران و شوت" سه‌ر به‌ ئه‌یاله‌تی ئورمیه‌، به‌‌ بیانوی‌ هاوکاری کردن له‌ گه‌ل پارتی ژیان ئازادی کوردستان "پژاک" له‌ لایه‌ن هێزه‌کانی ئیتلاعاته‌وه‌ گیراون.

له‌ لایه‌کی دیکه‌، ماوه‌ی دوو مانگه‌ هیچ زانیاریه‌ک له‌ سه‌ر ره‌وشی چه‌ندین زیندانی مه‌ده‌نی کورد، له‌ هه‌رێمی کرماشان له‌ ده‌ست دا نییه‌. نوسه‌ر و لێکوڵه‌ری کرماشانی "سه‌جاد جه‌هانفه‌رد"، به‌رپرسیاری ئه‌نجوومه‌نی ئه‌ده‌بی هانا "فه‌رهاد وه‌کیلی نیا"، چالاکی فه‌رهه‌نگی " عیزه‌دین حه‌یده‌ری"، شاعیر و نووسه‌ر " مازیار مه‌حه‌مه‌دی" و دوو برای دیکه‌ی، ژماره‌یه‌کن له‌و که‌سانه‌ی که‌ له‌ شاری گیلان غه‌ربی کرماشان، ده‌ستگیر کراون و تا ئێستاش چاره‌نووسیان نادیاره‌.

هاوکات هێزه‌کانی رژیم له‌ پارێزگای سنه‌ش، هێرشیان کردووه‌ته‌ سه‌ر نووسه‌ر و چالاکی فه‌رهه‌نگی " به‌همه‌ن تووتوونچی" . به‌ گوێره‌ی زانیاریه‌کان زانیاریه‌کان، ڕۆژی پێنج شه‌ممه‌ و له‌ "کافی نێت"ێکی شاری سنه‌‌، ڕووبه‌ڕووی هێرشی هێزه‌کانی ئیتلاعات هاته‌وه‌ و تا ئێستاش هیچ زانیاریه‌ک له‌ سه‌ر ره‌وشی ناوبراو نازاندرێ. به‌ڵام بنه‌ماڵه‌ی تووتوونچی پێیان وایه‌ که‌ گیرانی به‌همه‌ن، گرێدراوی ئه‌م وڵامه‌یه‌، که‌ له‌ دژی چه‌واشه‌کاریه‌کانی نووسه‌رێکی سه‌ر به‌ کۆماری ئیسلامی، واتا " عیرفان قانعی فه‌رد" نووسی بووی.
ئیداره‌ی ئیتلاعات، سێ چالاکی خوێندکاری دیکه‌شیان به‌ ناوه‌کانی " مه هدی دوعا گوو ،میڵاد که ریمی وسۆران دانیشوه‌ر" بانگهشیت و ده‌سبه‌سه‌ر کردووه‌.

رژیمی ئێران، جیا له‌ چالاکانی فه‌رهه‌نگی، گوندنشینانی کوردیش به‌ ئامانج ده‌گرن. هێزه‌کانی سپای پاسدارانی شاری کامیاران هێرشیان کردووه‌ته‌ سه‌ر گوندی پاڵنگان، هه‌ڵکه‌وتوو له‌ داوێنی شاخه‌کانی شاهۆ. له‌ ئه‌نجامی ئه‌و هێرشه‌ دا که‌سێک به‌ ناوی "زه‌فه‌ر عینایه‌تی" ده‌ستگیر و زیندانی کراوه‌. هێزه‌کانی رژیم، دوازده‌ که‌سی دیکه‌یان له‌ گونده‌کانی "تیله‌کۆ" و " لۆن سادات" له‌ داوێنی چیاکانی شاهۆ، ده‌ستگیر و ره‌وانه‌ی ئیتلاعاتی شاری کامیاران کردووه‌.
---------------------------------
ئه مرو سالیادی گیان به ختکردنی هاوری ئازیز و خوشه ویست شه هین ساعدی

شه‌هین ساعدی له‌ دایک بووی شاری سنه‌ و ژنێکی لاو و خه‌باتکار بوو که‌ به‌ نواندی فیداکاریی و شێلگیری له‌ گه‌لێک ڕووداو و به‌سه‌رهاتی دژواردا جێگایه‌کی تایبه‌تی له‌ نێو هاوڕێیان و خه‌ڵکدا به‌ده‌س هێنابوو. به‌داخه‌وه‌ له‌ ڕیزی پێشمه‌رگه‌کانی کۆمه‌ڵه‌دا له رۆژی ٢٩ی سه‌رماوه‌زی ١٣٦٨ له شه‌ری ناوخۆ گیانی به‌خت کرد.
یادی بەخێر ورێگای پر رێبوار


امروز 29 شهریور یادآور جانباختن شهین ساعدی است
شهین ساعدی مبارز و خستگی ناپذیر ، مهربان ، دانا و فهمیده . شاد و همیشه خندان. یاد این مبارز همیشه در قلب های ما و در تاریخ مبارزات ایران و کردستان ثبت خواهد شد
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد
------------------------------
kak omar anayti
i
سیاسەت چییە؟! منداڵێك لە باوكی پرسی سیاسەت چیی؟ باوكیشی بۆ ئەوەی كارەكەی بۆ ئاسان بكات وتی : من سەرچاوەی داهاتی ئێوەم، بۆیە لە پێناسەی سیاسەتدا پێم دەوترێ "سەرمایەدار". دایكت كاروباری ماڵ بەڕێوە دەبات بۆیە پێی دەوترێت "حكومەت". لەبەر ئەوەی ئێمە كار بۆ دابین كردنی پێداویستەكانی تۆ دەكەین بۆیە بە تۆ دەڵێن "گەل". ژنە خزمەتكارەكەشمان پێ دەوترێت "چینی كرێكار". برا بچوكەكەتیش پێی دەوترێ "ئایندە". ئێستا بیر لەوە بكەرەوە سیاسەت لەوانە پێكدێت. شەو منداڵەكە بە دەم بیركردنەوە چووە بۆ خەوتن، درەنگانێكی شەو گوێ لە دەنگی برا بچوكەكەی بوو دەگریا، چوو بزانێت چیەتی، بینی خۆی پیس كردوە، چوو بۆ ژوری دایك و باوكی، بینی دایكی خەوتوەو باوكی دیار نییە، بۆیە چوو بۆ ژوری خزمەتكارەكەیان، بینی خزمەتكارەكەیان لە گەڵ باوكیدا بەزمیان گەرمە، گەڕایەوە بۆ جێگەكەی خۆی. بەیانی بە باوكی وت باوە باش لەوە تێگەیشتم سیاسەت چییە، باوكی وتی زۆر باشە، چی تێگەیشتی؟ منداڵەكە وتی (لە كاتێكدا چینی سەرمایەدار سواری چینی كرێكار بووەو حكومەتیش لە خەوی غەفڵەتدایە، گەلیش گوێ بە هیچ نادات، بۆیە ئایندە غەرقی پیسی دەبێت).
---------------------------
تقديم به شهيد شيرين علم‌هولي؛ مهتابي كه بزرگ‌تر از انتظار شبانه‌ي زمين بود!
«نامه‌‌‌»

سلام!...
اي چكامه‌‌ي بلندْبالاتر از مهتاب و
حادثه‌ي جاري‌تر از زخمِ شقايق‌
شيرينِ
سر
به دار!
خوب مي‌دانيم
در سلّول شكنجه‌ات
حرف‌هاي بسياري براي ما داشته‌اي رفيق.
اين را از قاصدك‌هايي شنيده‌ايم
كه از پشت ميله‌هاي اِوين تو را با حسرت نگاه كرده‌اند
اين را از نسيمي شنيده‌ايم كه روز اجراي حكم در حياط زندان
تمام كردستان را بر بال خود سوار كرد و
براي آخرين ديدارت به تهران آورد.

...
غم‌ات نباشد شيرين!

يا دست‌كم
نه آن‌چنان تا از تلخي آن، دلِ آرزوهايت بگيرد
يا بشكند.
اگر از احوال ما پرسيده باشي رفيق
مثل هميشه، ملالي نيست
جز دوري‌‌ات!
آه! راستي اين روزها همه‌ي روزنامه‌ها
از آخرين شعله‌ْ‌بذرهاي سُرخ‌ات
كه بر مزرعه‌‌ي سرد جهان پاشيدي
نوشته‌اند.
و ساعت‌‌ها، لحظه‌ي قد كشيدن‌ات را در ذهن سپرد‌ه‌اند
ـ‌ زيرا شعله‌‌ي آخرينِ شمع
همواره به حادثه‌ي صادقِ صبح مي‌رسد‌ـ
از رؤياهايت مي‌پرسي؟! غم‌‌ات نباشد هيچ... جايشان امن است
باشد!... قول مي‌دهيم... قول
كه همه‌ي كوهستان‌‌ها را با زمزمه‌ي نام تو بالا برويم
كنار چشمه‌هاي بين راه، به ياد تو عطر پونه‌هاي تازه را ببوييم
و كوله‌پشتي گريلايي خود را هميشه از خاطرات تو پُر كنيم...
ببخش كه نامه‌ كوتاه است و به تأخير مي‌رسد رفيق!
اما بدان دنياي ما،
بر مدار حضور تو مي‌چرخد
و ستيغ بركشيده‌ي شاهو
در كنج به يادگارمانده از نگاهت
به كمين هلاكويِ تاريكي
همچنان بيدار است

قنديل‌‌
سەرچاوە ٩ گۆلان
//////////////////////////

طرح مسئله: "چرا سر مردم ما کلاه میرود؟" کلاه برداری همواره دو طرف دارد: یک طرف کسانی هستند که کلاه برداری میکنند و طرف دیگر کسانی که کلاه سرشان میرود. مشاهده میکنیم که در ایران حکومت کلاه بردار است و این مردم اند که با وجود مبارزات گوناگون مرتبا شکست میخورند چون کلاه سرشان میرود.

خوب، چرا حکومت میتواند کلاه بر سرما بگذارد؟ حکومت برای منافع قدرتهای بزرگ جهانی و طبقات ثروتمند حاکم در ایران کار میکند. از دستگاههای عریض و طویل نظامی- امنیتی- سیاسی- اقتصادی- قانون گذار- فرهنگی- مذهبی- تبلیغاتی و همچنین حمایت آشکار و نهان قدرتهای بزرگ برخوردار است.

در هر بُرِشی، نظریه پردازان رژیم آگاهانه نقشه های متعدد میریزند و تلاش میکنند که این نقشه ها را مردم پسند جلوه داده و امید واهی برای ما ایجاد کنند. متاسفانه، حیله های آنان کارساز بوده و ما در برشهای مختلف به دام آنان افتاده ایم. انتخابات ریاست جمهوری در چهار دوره اخیر این واقعیت تلخ را به خوبی نشان میدهد.

در برش انتخابات، نمایندگان باندهای مختلف درون حکومت بعنوان کاندیدا وارد میدان شدند و از صافی شورای نگهبان عبور کردند. هدف هر باند، گرفتن سهم بیشتری از قدرت حاکم بود. اما کاندیداها این هدف را از مردم پنهان کردند و با تبلیغات وسیع یکسری وعده های سرخرمن دادند.

دیدیم که چگونه باند اصلاح طلب حکومتی با وعده هائی چون: "ایران برای همه ایرانیان" ، " مشارکت مردم" ، " مبارزه با فساد" و غیره، تنور انتخابات را گرم کرد و برای حکومت بی آبرو مشروعیت خرید. یک کلام در مورد ماهیت استبدادی ولایت فقیه حرف نزدند و نوکر منشانه به طرق مختلف ولی فقیه را ستایش کردند. نظام جمهوری اسلامی را یک نظام مردمی و اصلاح پذیر جا زدند و بعنوان تنها نظام ممکن مطرح کردند.

بسیاری از ما مردم گول تبلیغات آنان را خوردیم و بدنبال کاندیدای یک باند از حکومت بر علیه باند دیگر روان شدیم. یک مار از صندوق مارگیری بیرون آمد و رئیس جمهور شد. سرکردگان رژیم به مردم مخالف حکومت در ایران و همچنین جهانیان گفتند: دیدید مردم در ایران در انتخابات شرکت میکنند و به یکی از کاندیداهای حکومت ما رای میدهند. مردم ایران این رژیم را قبول دارند و از برنامه هایش حمایت میکنند!

اما، ما مردم نیز دیدیم که نتیجه انتخابات هرچه شد، چپاول ثروتهای ملی کشور ادامه یافت و فقر، فلاکت، بیکاری، بی آیندگی، اعتیاد، فحشا، سرکوب، اعدام و شکنجه تشدید شد. آخر جانم، ای کسی که در این انتخابات کذائی شرکت میکنی، چاقو دسته خود را نمی بُرّد!

چرا حکومت میتواند سر مردم کلاه بگذارد؟ از یک طرف، ماهیت کُلی حکومت کلاه بردار و باندهای خامنه ای و احمدی نژاد برای اکثر مردم روشن است، ولی همین حکومت، مردم را در وضعیتی قرار میدهد که چاره ای نبینند و فکر کنند که همین است که هست. بعنوان مثال، همه میدانیم که عامل فقر مردم حکومت است. بسیاری از مردمان کشور ما بعلت گرانی سرسام آور و عدم تکافوی درآمد، با بهره های وحشتناک از نزول خواران پول قرض میکنند تا اموراتشان بگذرد.

اما در سالهای اخیر ما با امواج اعتصابات سراسری روبرو نبوده ایم. چون حکومت وضعیتی ایجاد کرده است که بیکاری برابر با گرسنگی و حتی مرگ است. نان آوران هر خانواده، چاره ای جز کار طاقت فرسای بیشتر، دلالی، قاچاق، خود فروشی و حتی کلک به این و آن زدن نمی بینند. آخر به تنهائی، چند نفری و حتی در یک محل که نمیتوان بر علیه عامل فقر مردم، حکومتی که تا به دندان مسلح است، قیام کرد و پیروز شد!

نمونه دیگر، خیل عظیمی از زنان کشور ما است که با حجاب اجباری مخالفند و به طرق مختلف شجاعانه مبارزه میکنند. ولی همگی میدانند که چماق قانون و سرکوب دائما بالای سرشان میچرخد و بی حجابی برابر با زندان، شلاق و حتی تجاوز است. بنابراین، وضعیتی که حکومت ایجاد کرده است دست و پای مردم را بسته است و آنانرا مجبور میکند که برای بالا نگهداشتن سر خود از آب به هر کُنده پوسیده ای بچسبند.

اما برخی بجای جستجو و پیدا کردن راههای مبارزه جمعی که مردم بتوانند خواسته ها و اعتراضات خود را آشکارا بیان کنند، با یک چرخش زبان یا قلم، مردم را محکوم میکنند و میگویند که مردم نمی فهمند. خوب عزیزان، اگر شما جزو مردمید و نه حکومت، شما هم نمی فهمید. پس نباید به این حرف شما که مردم نمی فهمند توجه کرد. اگر به قدرت مردم بعنوان نیروی تغییر دهنده اساسی در جامعه باور ندارید، در واقع به خود باور ندارید. یا شاید خود را برتر از مردم میدانید؟!

مردم ما با گوشت و پوست خود هر روز لمس میکنند و خوب می فهمند، و میدانند که با چه رژیم جنایتکار و کلاه برداری روبرویند. اما، فهمیدن نیز محدودیتهای خود را دارد. این محدودیتها را باید شناخت و موانع سر راه را برداشت. بنظر میرسد که محدودیت اصلی سیاسی ما مردم، عدم شناخت کافی از دوست و دشمن است. به این دلیل است که ما به دام باندهای دشمن (حکومت) گرفتار میشویم و با وجود مبارزات و مقاومت دائم، شکست میخوریم.

بررسی مختصری از عملکرد مردم در چهار دوره از انتخابات ریاست جمهوری نشان میدهد که ماهیت دغلکارانه باند اصلاح طلبان، برای بسیاری از جوانان ما روشن نیست. از اینرو، در انتخابات بدنبال باند اصلاح طلب بر علیه باند خامنه ای روان میشوند و وارد مناسباتی میشوند که مسلما کلاه سرشان میرود.

در آخرین انتخابات ریاست جمهوری، برخی بعلت آگاهی از ماهیت رژیم و بسیاری بعلت عدم اطمینان به وعده ها بخاطر عملکرد اصلاح طلبان در دوران خاتمی، شرکت نکردند. اما تعداد کثیری از جوانان دوباره تحت تاثیر توهمات ایجاد شده توسط اصلاح طلبان حکومتی و نظریه پردازانشان قرار گرفتند و بین دوست و دشمن تفاوت قائل نشدند.

این بخش از مردم با توهماتی چون: بین بد و بدتر بازهم بد بهتر است، موسوی طرف مردم آمده است، از اختلافات درون حکومت استفاده کنیم، به موسوی رای بدهیم تا به احمدی نژاد و خامنه ای نه بگوییم، دشمن دشمن من دوست من است، گام به گام جلو برویم و غیره، با طناب پوسیده اصلاح طلبان حکومتی بدرون چاه رژیم رفتند.

متاسفانه اکثر افرادی که این وضعیت را تحلیل کردنند فقط به معلولها پرداختند و به علتها، بویژه علت اصلی ( حکومت و باند اصلاح طلبش)، کاری نداشتند. با این تفکر، مردم را محکوم کرده و به شرایطی که حکومت و توهماتی که اصلاح طلبان با فریبکاری ایجاد کردند، توجه نکردند.

سی و دو سال است که حکومت با ایجاد اختناق دائم، سرکوب و از میان بردن روشنفکران و دگراندیشان، در کشور ما محیطی تک بُعدی و مسموم ایجاد کرده است که در آن فقط افکار زهرآگین نظریه پردازان باندهای مختلف رژیم اجازه رشد و گسترش دارند. در چنین فضائی نباید انتظار داشت مردم تحت تاثیر افکار سمی در زر ورق پیچیده شده قرار نگیرند.

اکنون اکثر مردم ایران زیر خط فقر زندگی میکنند و مسئله اصلی زندگی شان پیدا کردن نان شب و پرداخت هزینه سرسام آور زندگی است. پس نباید انتظار داشت که وقت کار فکری داشته باشند و عمیقتر بیاندیشند. بدون وجود روشنفکرانی که میتوانند دست باندهای حکومت کلاهبردار و باند اصلاح طلب مکارش را کاملا رو کنند، مردم نمیتوانند کاملا به محتوای کشنده درون این زر ورق پی برده و پادزهر لازم را تهیه کنند.

رژیم آگاهانه و با برنامه، روشنفکران نسل پیش را از بین برده و یا متواری کرده است. از اینرو، یکی از مهمترین مشکلات جنبش مردم ما کمبود شدید ایده های صحیح و روشنفکر است. روشنفکرانی که تاثیرات مُخّرب ایده های پوسیده و مهلک حکومتیان را در مردم تشخیص دهند. با مشارکت مردم این ایده های مهلک را بطور همه جانبه زیر ضرب ببرند و با تکیه بر نظرات صحیح درون مردم، ایده های نوین را کشف کنند.

برطرف کردن چنین کمبود مهمی کار ساده ای نیست، اما شرایط لازم موجودند. خیل عظیم زنان و مردان جوان و دلیری که خواهان زیر و رو کردن این نظام اند، تجربیات ارزشمند مبارزات مردم در سی و دو سال اخیر (بویژه خیزشهای بی نظیر هشتاد و هشت)، شگرد باندهای حکومت کلاهبردار، مبارزات پی در پی مردم در کشورهای دیگر (بخصوص در شمال آفریقا و جنوب غربی آسیا) و همچنین ارتباط ما با یکدیگر از طریق اینترنت، جملگی موجودند.

آنچه که لازم است درسگیری از همه ی اینهاست که مهمترینشان خیزشهای هشتاد و هشت است. اکنون، بررسی عمیق علل شکست خیزشهای هشتاد و هشت بیش از هر مسئله دیگری میتواند راه را برای تولید ایده های صحیح، پرورش روشنفکران جوان و تدارک سرنگونی ولایت فقیه هموار کند.

چراغی در دست، چراغی در دلم
زنگار روح ام را صیقل می زنم
آینه یی برابرِ آینه ات می گذارم
تا با تو
ابدیتی بسازم.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر