Ariel Time
نامه ۱۴ تن از زنان زندانی سیاسی در اعتراض به تبعید مریم اکبری منفرد به زندان سمنان
متن کامل این نامه در ادامه می‌آید:
«مریم اکبری منفرد، پس از حدود ۱۲ سال حبس بی‌وقفه، نوزدهم اسفند سال ۹۹ به زندان سمنان تبعید شد. او که در دی ماه ۸۸ دستگیر و به پانزده سال زندان محکوم شد، یکی از قدیمیترین زنان زندانی سیاسی ایران و یادگار و بازمانده‌ی خانوادهای است سیاسی که بهای بسیار سنگین اعدام چهار فرزندشان را پرداخته‌اند و در تمامی این سالها همواره با اعمال انواع فشارها و محدودیتها مواجه بوده است، همانند محرومیت از حتی یک روز مرخصی!
مریم اکبری منفرد در روزهایی تبعید شد که همانند هر سال با تمام وجود مقدمات مراسم نوروز را تدارک میدید. او ستون محکمی بود که شور و نشاط بیدریغ و انگیزه و عشق به مقاومت را در بند میدمید. ما با بهت و ناباوری شاهد رفتن زنی پاکباخته و استوار بودیم که بی هیچ تزلزلی و با همان روحیه‌ی پر شور همیشگی، با لبی خندان، چشمانی درخشان و سرود خوان بار سفر بسته، وداع کرد و رهسپار تبعیدگاه شد.
ما زندانیان سیاسی بند زنان اوین، با هر عقیده و باوری که داریم مریم را به فراخور لحظه لحظه‌های همزیستی‌مان به استقامت و بردباری، عزم و اراده و شخصیت مبارز، خستگی ناپذیری، بیگانگی با عادت و روزمرگی و عطشی سیری ناپذیر برای خواندن و آموختن شناخته‌ایم.
ما با یادآوری مقاومت مریم در برابر تمامی دشواریهایی که او و خانواده‌اش در راه دادخواهی و عقاید و باورهایشان متحمل شده‌اند، با شادمانی از آنکه اقبال همراهی با زنی بزرگ چون او را داشته‌ایم ضمن احترام به او و سلوک و منش‌اش، سر بلندی و استواری روز افزون او را آرزومندیم….
زهرا زهتابچی، فاطمه مثنی، زینب همرنگ، ناهید فتحعلیان، ارس امیری، سپیده کاشانی، نیلوفر بیانی، حدیث صبوری، رویا ایزد پناه، راحله احمدی، عالیه مطلب زاده، آرزو قاسمی، پریسا رفیعی و آتنا دائمی/ روز یکشنبه ۲۴ اسفندماه ۱۳۹۹/ بند زنان زندان اوین.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر