چند توضیح ضروری - قسمت اول زری اصفهانی
اول ازهمه اینکه جدایی طلب ، لولو خورخوره نیست . و گروه هایی که به اسم جدایی طلبان درایران درجاهای مختلف مثل کردستان و یا خوزستان و احیانا استان های دیگر فعالیت میکنند . نه دست ساز رژیم اند و نه مزدور خارجی اند و نه گناه کبیره می کنند. درهرکشور متمدن و دموکراتی ، اقوام مختلفی ممکن است وجود داشته باشند . که دریک محدوده جغرافیایی زندگی میکنند زبان و فرهنگ و تاریخ مشترک دارند،نسبت به جمعیت آن کشور ،دراقلیت هستند و اینها بدنبال جدا شدن از آن مجموعه و ایجاد یک کشور مستقل هستند
همچنان که درکاناد درایالت کبک ، که اکثرا فرانسوی زبان هستند ، حزب جدایی طلب کبک وجود دارد و آزادانه فعالیت میکند و درانتخابات شرکت میکند .و دوبار هم توانسته است رفراندوم بگذارد که مردم آنجا به جدا شدن از کانادا رای بدهند که البته رفراندوم موفق نبوده است .
دراسپانیا هم اخیرا شاهد تظاهرات و درخواست رفراندوم برای جدا شدن ایالت کاتالونیا از اسپانیا توسط جدایی طلبان باسک بودیم که گویا دولت مرکزی با استناد به قانون اساسی اجازه آن رفراندوم را نداد و درگیریهاودستگیریهای زیادی هم وجود داشت درکشورهای دیگر هم نمونه هایی هست .مثل جنبش ببرهای تامیل که خواهان استقلال بخش هایی از شما ل و شرق سریلانکا بودند و جنگی طولانی و خشن با ودولت مرکزی داشتند .که نزدیک به 26 سال طول کشید و درنهایت شکست خوردند. در جنوب فیلیپین هم جنگ های جدایی طلبانه توسط مسلمانان سالهای سال ادامه داشته است . و هنوزهم درگیریها و تنش ها درآن منطقه پایان نیافته است .
.بنابراین جدایی طلبی مفهومی ضدارزش ودارای بارمنفی نیست آنطور که ایرانی ها با آن برخورد میکنند ، و هرگروه جدایی طلب را مزدور خارجی می نامند. والبته ایرانی ها طبق معمولا همان تئوری از خودشان اند !! آنها را دست پرورده رژیم میدانند !!درحال حاضر هم پژاک درکردستان بطور مشخص که وابسته به حزب پ ک ک است خواهان ایجاد کردستان مستقل است ، همچنان که کردهای سوریه هم خواهان جدایی از سوریه ووصل به کردستان بزرگ هستند.
دراین رابطه درایران بطور مشخص آنهایی که خودشان را آریایی میشناسند و یعنی فارس هاو پان ایرانیست ها هستند که حتی بیش از جمهوری اسلامی از این گروه ها ابراز نفرت و بیزاری میکنند و بطور خاص هم درمورد اعراب ساکن استان خوزستان تبلیغات شیطان سازی معمولا راه می اندازند . همچنان که دیدیم درپاسارگاد چه شعارهایی را درمورد عرب ها میدادند که مثلا " ما قوم آریایی هستیم ، عرب نمی پرستیم و یا هرچه بلاست ازعرباست و از عربا بیزاریم ویا شعر خوانی آن شاعر شوونیست ( مصطفی باد کوبه ای ) که البته نژاد پرست های ایرانی هم خیلی برایش استاد استاد و به به و آفرین و احسنت نوشته و می نویسند !
او دریک سخنرانی درکاخ نیاوران میگفت بخصوص دراینجا باید بخوانیم که
زشیر شتر خوردن و سوسمار
- عرب را به جایی رسیده است کار -
- که فر کیانی کند آرزو
تفو برتو ای چرخ گردون تفو (
این نمونه شعارهای شوونیستی و نژاد پرستانه
ولی آنهایی که خودشان را ایرانی های مدرن و مترقی با تفکری انسانی می شناسند نباید دراین دام ها بیفتند . بهرکدام از این مقولات باید از دریچه یک تفکر دموکراتیک و انسان مدارنه نگاه کنند .این را درک کنند که اگر گروه هایی درایران خواهان جدا شدن از مجموعه ای به اسم کشور ایران هستند ، این درخواست چه دلایل تاریخی و قومی و بخصوص اقتصادی و سیاسی میتواند داشته باشد . مسلم است که وقتی مردمی دراقلیت قرارمیگیرند بیش از اکثریت جامعه ، هدف سرکوب و بی عدالتی و فرق و فاقه قرار میگیرند . و وقتی که بخواهند از این چرخه تبعیض و فقر وسرکوب نجات یابند بدنبال راه حل های مختلفی میروند که یکی از آنها مستقل شدن و جدا شدن از کل آن سیستم است
با جدایی طلب ها ازهرقوم و قبیله و نژ,اد وفرهنگی که باشند با زور وسرکوب و بکش و بکش نمیشود برخورد کرد و نباید برخورد کرد تنها راه حل این مشکل هم مثل همه مشکلاتی که درایران وجود دارد ، ایجاد یک حکومت دموکراتیک و سکولار است . حکومتی که بشود درآن به جای جنگ و آشوب و اغتشاش ، دیالگ و انتخابات و رفراندوم و نظایر آن حاکم کرد . باید به جدایی طلب ها هم حق داد که درانتخابات شرکت کنند ، حزب خودشان را داشته باشند و حتی برای مطرح کردن خواسته هایشان ، رفراندوم بگذارند.بنابراین کلمه جدایی طلب باید از تابو بودن خارج شود .درجواب درخواست ها این افراد و تبلیغاتشان نباید مثل سلطنت طلب ها و شوونیست هاو پان ایرانیست ها و غیره با پرخاش و فحاشی برخورد کرد .راه های دموکراتیک بسیاری هست که میتواند جانشین این درگیری ها شود
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر