به مناسبت چهلمين روز شهادت رامين

به مناسبت چهلمين روز شهادت رامين
"مانايي و پايايي رامين" 
چهل روز از شهيد شدن رامين با طناب دار استبداد مي گذرد ،او تنها مبارزي بود كه تمام ايرانيان داخل و خارج از كشور در دفاع از او ورود پيدا كردند و همگان را عاري از هر نوع گرايش فكري ،عقيدتي و سياسي پشت سر خود متحد كرد .اين همبستگي ارزشمند بود و ارجمندي آن را بايد گرامي دانست زيرا ايران كنوني نيازمند چنين اتحادي است ،هزاران افسوس كه فقدان اين نوع همبستگي موجبات تداوم استبداد شده است .

 رامين عاشق طبيعت و محيط زيست و صلح طلب بود و قائل و معتقد به كرامت انساني و مروج حقوق بنيادين بشر بود ،رامين را در بيشتر هفته هايي كه در زندان سنندج بود ملاقات مي كردم او قوي تر و نستوه تر از گذشته شده بود.رامين در دادسرا مورد ستم قضايي قرار گرفته بود.رامين فقط هشت ماه در سلول انفرادي و تحت شديدترين نوع شكنجه قرار داشت آثار شكنجه بر بدن او نمايان بود اما افسوس كه دادرسي او منصفانه و عادلانه نبود زيرا هرگز مواد ٥،٦،و ٧ از قانون دادرسي كيفري در مورد او اعمال نشد هرچي داد زديم كه آقايان قضات وفق همان قوانين جمهوري اسلامي خصوصا اصل ٣٨ قانون اساسي و مقررات قانون مجازات به موضوع شكنجه رسيدگي كنيد شايد ما شايعه سازي مي كنيم اما هرگز به اين درخواست قانوني ما رسيدگي نشد و عليرغم تصريح اصل ٣٨ كه مي فرمايد اقرار حاصل از شكنجه فاقد اعتبار است ،رامين را محكوم به اعدام كردند.دلايل بي گناهي او فراوان بود اما زور نهادهاي امنيتي عدالت قضايي را قرباني كرد و هرگز ردپايي از استقلال قضايي در پرونده ي رامين يافت نشد ،از رامين آخرين دفاعيه در دادسرا اخذ نشد و وكيل تسخيري او هيچگامي براي اعتراض به اين روند دادرسي ظالمانه اعتراض نكرد كرارا به شعبه سوم بازپرسي دادسراي انقلاب سنندج مراجعه كردم و درخواست اعلام وكالت رامين را كردم اما با مخالفت حفاظت حفاظت اطلاعات دادگستري كردستان مواجه شدم چون اينجانب جزو وكلاي مورد وثوق قوه قضاييه موضوع تبصره ذيل ماده ٤٨ قانون آيين دادرسي كيفري نبودم وقتي وكالت او را در دادگاه پذيرفتم فقط در يك جلسه محاكمه شد و تلاش زيادي براي برگزاري جلسات دادرسي كردم اما زور و فشار نهادهاي اميتي خيلي بيشتر از اينجانب بود و رامين فقط در يك جلسه محكوم به اعدام شد.به ديوان عالي كشور پناه برديم اما غافل از اينكه شعبه ٣٩ ديوان عالي كشور مستقر در قم پيشتر پناهگاه نهادهاي اطلاعاتي و امنيتي بود زيرا راي رامين كمتر از يك ماه ابرام شد .وفق ماده ٤٧٤ قانون آيين دادرسي كيفري در مقام دادرسي كيفري بر آمدم و اميد به اعمال تبصره ذيل ماده ٤٧٨ همان قانون بودم اما ظاهرا قانون قرباني فشار نهادهاي امنيتي هم در عالي ترين مرجع قضايي ايران شده بود.رامين را بدون ملاقات خانواده و خلاف قانون و بدون اطلاع به وكيل تحت شكنجه فراوان و با زبان دوخته اعتصاب غذا به پاي چوبه ي دار بردند اما او نستوه بود و با خواندن سرود " اي رقيب " اعدام شد.رامين مظلومانه شهيد شد و تاكنون عليرغم پيگيري هاي فراوان ما نسبت به تحويل جنازه خودداري كرده اند زيرا دريافت پيكر شريف او حق مسلم خانواده ي رامين است تا بر اساس رسوم آن منطقه خاكسپاري شود اما اين حداقل حق را از خانواده او دريغ كردند .اكنون چهل روز از آن روز شوم و تلخ مي گذرد و هنوز يك ملت و دايه شريفه مادر رامين عزادار بدار آويختن او هستند. دادرسي منصفانه و عادلانه هرگز در مورد رامين اعمال نشد و استقلال قضايي را هرگز نديدم .او مورد بدترين ستم قضايي قرار گرفت . اما او قهرمان يك ملت بود و مانا و پايا شد.
يادش گرامي و روحش شاد.
حسين احمدي نياز.وكيل رامين