مورخان : بختیاریها از کُردهای فیلی هستند

 مورخان : بختیاریها از کُردهای فیلی هستند

آنچه منابع سریانی، عربی و اسلامی همچون ابن عبری، ابی فد، ابن اثیر روایت می کنند، می گویند: صمصام الدوله نزدیک به هزار تن از مردان خود را بدلیل این که ریشه اصالت آنان دیالمه نبوده است، اخراج می کند و این مردان سرگردان مانده اند که چکار کنند!؟. دست بر قضا دو تن از پسران بختیار به نامان ابوالقاسم و ابوالنصر توانسته اند، زندانبانهای خود را قانع کنند و از زندان فرار کنند. بعد از فرار، شروع به گردآوری مردان خود کردند و بعدها نیز هزار تن به صفوف آنان می پیوندد. پسران بختیار توانسته اند ارجان را به تصرف در بیاورند و این عمل آنان باعث شد تا صمصام الدوله ناچار شود، خزانه شیراز راد خالی همراه با سیصدتن از مردانش فرار نماید. در میانه راه، مردان همراه وی، به مادیات وی طمع می کنند و تمامی پولهایی را که از خزانه برداشته بود را از وی می گیرند و تاراج می نمایند و صمصام الدوله به منطقه دودمان واقع در نزدیکیهای شیراز فرار می کند. پسران بختیار از این فرصت استفاده می کنند و شهر شیراز را تصرف و حکومتی به نام بختیار را تأسیس می کنند. از آل"دودمان" طاهر نیز صمصام الدوله را دستگیر و او را به پسران بختیار می سپارد و ابونصر او را به قتل می رساند و بعد آن نیز پسران بختیار بسوی منطقه فارس میروند و این منطقه را نیز تحت فرمان خود در می آورند.

زمانیکه بهاء الدوله منطقه اهواز را به تصرف در می آورد، سپاهی بزرگ به فرماندهی ابی علی بن اسماعیل را روانه شیراز می کند و نبرد سختی در بین هردو طرف رخ میدهد و سرانجام، هردو پسر بختیار شکست می خورند و به شیراز بر می گردند. ولی تمامی مردان و طرفداران پسران بختیار از آنان روی بر می گردانند و به قوای ابی علی بن اسماعیل می پیوندند. بعد از فرار ابی نصر به منطقه دیلم و ابوالقاسم پناه برد تا بدر بن حسنویه شیراز را به تصرف در آورد.

در شهر دیلم، ابونصر بن بختیار نامه ای را برای مردم فارس و کرمان در مورد حمایت از خود نوشت و زمانی که خواسته وی را پذیرفتند، بسوی منطقه فارس به راه افتاد و تعدادی از طرفداران خود را گرد نمود و بسوی کرمان به راه افتاد. اما مردم این شهر از وی استقبال نکردند و ناچار شد با نیروهای حاکم این شهر ابی جعفر بویی وارد جنگ شود و توانست آنان را شکست دهد. ابی جعفر نیز ناچار شد بسوی سیرجان بگریزد. بعد از آنکه این نیروهای خود را بسوی شهر جیرفت برد و این شهر را تصرف نمود و بعد از این پیروزی، با دسیسه یکی از اهالی مردمان دیالمه ابی نصر پسر بختیار را به قتل رساند و جنگاروان وی بسوی غرب ایران روانه شدند و در آنجا پراکنده شدند. این هم روایتی کوتاه از بختیاریان است. اگر چنین تحلیاتی، شانس آنرا داشته باشند تا از سوی خواننده موردپسند قرار گیرد، می توانیم بگوییم: ریشه ای اصالت بختیاریان ترکیبی از تیره و طوایف محلی، دیالمه، حسنویه، لور، زنگنه، کلهور و کوردان شمال است و تمامی آنان کورد می باشند. ادامه دارد...

شفق نیوز

http://www.shafaaq.com/fa/history/4930-2011-12-01-12-18-39.html

-------------------------------

مبارزه ای که نه سیخ رژیم را بسوزاند و نه کباب سبزینه های بی هزینه را.
اینان سال ها دست بوس خمینی بودند و سر در فرمانش نهاده بودند و دل شان در حسرت آن روزها جلز و ولز می کند ، امروزه روز این جماعت با همان هبیت و هیات به اپوزیسیون رژیم تبدیل شده اند و نقشی جز نقش روی دیگر سکه ی همین رژیم را ندارند . رنگ سبز که هیچ،هر رنگ دیگری هم به خودشان بزنند حکایتشان از جکایت همان روباهی که دمش را در خم رنگرزی کرد ، فراتر نمی رود.
جنبش ضد دیکتاتوری مردم ایران که علیه دزد انقلاب "خمینی" در ۳۲ سال پیش شروع شد، کماکان ادامه دارد و هیچ رنگی نمی شناسد، رنگ سبز و هر رنگ دیگر از آنجایی که دیکتاتوری مذهبی را هدف قرار داده است در کفه ترازوی خلق بر علیه رژیم دجال قرار دارد. رن...گی که عملا ۳۲ سال در مقابل این رژیم تجربه شده است رنگ "دستگیری، زندان، شکنجه، تجاوز ، اعدام و خون" بوده است. هر کسی که در تقابل با این رژیم قرار گیرد در صفوف خلق جای دارد و احترامش واجب است و باید دستهای کسانی را که چه از قبل و چه در آینده پا به این مرحله گذاشته به گرمی فشرد. مردم ایران فقط یک دشمن دارند و آن دیکتاتوری مذهبی حاکم بر ایران است. مجاهدین خلق ایران، جنبش سبز و هر کس دیگر، تا آنجایی که خواهان حاکمیت دموکراتیک در ایران باشد، در یک مسیر و در یک راه قرار دارند. تضعیف هر جریانی که دیکتاتوری مذهبی را هدف قرا ر داده تنها و تنها به سود رژیم حاکم بر ایران تمام می شود.
مرگ بر دیکتاتور
مرگ بر خامنهایحکومت آخوندی، سرنگون، سرنگون، سرنگون