هفت تن از زندانیان سیاسی زن و خانم نسرین ستوده نیز آزاد شدند
(ماخواستار آزادی فعالین حقوق بشر کورد هستیم)
(محمدصدیق کبودوند را آزاد کنید)
محمدصدیق کبودوند در تابستان ۱۹۹۷ همراه با تعدادی از فعالان ایرانی سازمان اتحاد برای دموکراسی در ایران را تاسیس کرد. پس از آن کبودوند تلاش کرد تا مجوز و امکان انتشار نشریهای را فراهم آورد که سرانجام پس از پنج سال در دسامبر ۲۰۰۳ موفق به انتشار هفته نامه پیام مردم شد که در زمینههای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی اجازه انتشار یافته بود. گستره انتشار آن تهران و استانهای کردنشین بود و به دو زبان فارسی و کردی انتشار می یافت. پیام مردم به جهت عدم پیروی از سانسورهای دستوری و دولتی و به دلیل صراحت لهجه در بیان مطالب، خیلی سریع در میان مردم محبوبیت پیدا کرد و به عنوان نشریهای ایرانی که گروه حقوق بشری داشت بخش عمدهای از مطالب را به موضوعات حقوق بشری آموزش و آشنایی با این حقوق، دموکراسی، حقوق زنان، حقوق اقلیتها و مردم کرد و حقوق مدنی و شهروندی اختصاص می داد. سرانجام با فشار وزارت اطلاعات محمدصدیق کبودوند مدیرمسئول و سردبیر پیام مردم در ۲۵ ژوئن ۲۰۰۴ بازداشت و دادگستری کردستان دستور توقیف پیام مردم را صادر کرد.
پس از توقیف پیام مردم کبودوند با تودیع وثیقه آزاد شد و این بار با راهاندازی سایت اینترنتی پیام مردم و ایجاد وبلاگ هایی به نام رنج مردم، روزگار، روز کرد و روزنامه نگار کرد به فعالیتهای خود بویژه در زمینه حقوق بشر ادامه داد. او در ادامه فعالیتهای روزنامه نگاری برای اجرایی کردن ایده خود در خصوص ضرورت تاسیس انجمنهای مدنی و سازمان حقوق بشری که پیشتر در هفته نامه پیام مردم و سایتها و وبلاگهای خود به طرح آن پرداخته بود، در ۹ آوریل ۲۰۰۵ موجودیت سازمان حقوق بشر کردستان را در تهران اعلام کرد.
سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان که به همراهی و همکاری تعدادی از فعالان منطقه و همفکران کبودوند شکل گرفته بود، خیلی سریع با استقبال مردم روبرو شد بطوری که بزودی ۲ بخش عمده آن به نام «گزارشگران حقوق بشر کردستان» و «دیده بانان حقوق بشر کردستان» فعالیت گستردهای در سرتاسر کردستان و حتی در درون زندانها آغاز کرند. تا آنجا که وزارت اطلاعات در گزارشی به دادستانی به این امر معترف است و می گوید: «سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان از ماکو در شمالیترین نقطه مناطق کردنشین تا ایلام در جنوبیترین منطقه کردستان در تمام شهرها و روستاها، گزارشگر، دیدهبان، عضو فعال و نماینده دارد. بطوریکه اگر در کوره دهاتی کوزه آبی از دست یک زن روستایی بیفتد و بشکند این سازمان از آن مطلع می گردد.»
طی سالهای فعالیت بویژه در دوران پیش از دستگیری، بازداشت، صدور حکم حبس و اعدام، زندانی شدن فعالان مدنی، سیاسی، روزنامه نگاران و شهروندان به دار آویختن و قتل و گشودن آتش به روی تجمعات اعتراضی شهروندان در شهرها و روستاهای کردستان، تعقیب و قتل کولبران و رنجبران در مناطق مرزی کشته شدن مردم در اثر انفجار تلههای مین، خشونت علیه زنان در شهر و روستا و خودکشی و خودسازی و آزار آنان و دیگر شهروندان، تهیه و تنظیم و به سازمانهای حقوق بشری و رسانههای عمومی ارسال و با انجام صدها مورد مصاحبه و گفتگو با رسانههای مختلف و عمومی موارد نقض حقوق بشر را افشا و به اطلاع عموم رسانیده است. علاوه بر این صدها بیانیه، اطلاعیه، مناسبت نامه، درخواست نامه، نامه سرگشاده و پیام صادر نموده و در اغلب آنها مقامهای قضایی، دولتی و کشوری را به بهبود وضعیت حقوق بشر فراخواندهاست.
جایزههای آقای کبودوند.
سازمان دیدهبان حقوق بشر جایزه هلمن/همت نویسندگان تحت آزار خود سال ۲۰۰۹ را به این نویسنده اهدا کرد. سارا لیویتسون، مدیر بخش خاورمیانه و شمال آفریقای دیدهبان حقوق بشر درباره این روزنامهنگار گفت: «فعالیتهای کبودوند بعنوان یک مدافع حقوق بشر و روزنامهنگار مروج و حامی اصلاحات در ایران موجب زندانی شدن او شدهاست. تجربه او گواهی ناگوار بر مخمصه روزنامهنگاران، دگراندیشان و سایر منتقدین مسالمتجو در ایران امروز است.» بیانیه دیدهبان حقوق بشر خواستار مراقبت پزشکی و آزادی کبودوند شده و نوشتهاست: "حکومت ایران از مفاد مبهم و خودسرانه قوانین جزایی خود، برای ساکت کردن منتقدین و فعالانی که خواهان استفاده از حق آزادی بیان و اجتماعات هستند، استفاده میکند.
در مراسم سال ۲۰۰۹ جوایز مطبوعات بریتانیا، کبودوند به عنوان «روزنامه نگار بینالمللی سال» برگزیده شد. اعطا کنندگان این جایزه، کبودوند را «روزنامه نگار و مدافع برجسته حقوق بشر» معرفی کردهاند که از طریق فعالیتهای حقوق بشری و روزنامه نگاری خود در تشکیل شبکهای مدنی از فعالان و جوانان کرد موثر بوده است.
کتابشناسی
کبودوند سه کتاب در مورد جنبش حقوق مدنی نوشته است که دولت ایران اجازه چاپ آنها را نمی دهد
نیمه دیگر (درباره حقوق زنان)
برزخ دمکراسی
جنبش اجتماعی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر