ئاسوکرماشانی: شعر وطن: تقدیم به کوردستان:

ئاسوکرماشانی: شعر وطن: تقدیم به کوردستان:
وطن نقش و نگار تاق بستان شکوه روزگار کوردستان
وطن را لاله های سرنگون است ز یاد مه مو زین به خون است
وطن یعنی هیمن هه ژار موکریانی وطن یعنی حسن زیزک بوکانی
به یک روزش طلوع اش همدان است دگر روزش هولیر پارلمان است


ئاسوکرماشانی

شعر وطن
تقدیم به کوردستان وطن یعنی درختی ریشه در خاک اصیل و سالم و پر بهره و پاک
وطن خاکی سراسر افتخار است که از ماد و دیاکو یادگار است
وطن یعنی سرود پاک بودن نگهبان تمام خاک بودن
وطن یعنی نژاد کاردو و کاروخ .
وطن یعنی سرود رقص آتش به استقبال نوروز کوردان
وطن خاک زرتشت جاوید که دل را می برد تا اوج خورشید
وطن یعنی اوستا خواندن دل به آیین اهورا ماندن
وطن ایلام کرماشان وهولیر . وطن یعنی دیاربکر قامشلو و بوکان وطن یعنی سلیمانه و سنه وطن یعنی درود بر مهاباد وطن یعنی شنو باغهای گیلاس
وطن یعنی تمام خاک کوردان
وطن یعنی پیشمه رگ فدایی . وطن یعنی پیشوا قاضی
وطن یعنی پیغمبر آشتی تو ای دشمن چشم دیدنش را نداشتی
وطن یعنی موسته فا بارزانی تو جرج واشنگتون کوردستانی
وطن یعنی ئاپو اوجلان تو نرسون ماندلای کوردهای
وطن آوای خسرو پرویز سوار بر اسب زیبای شبدیز
وطن شیرین فرهاد پرور ماست صدای تیشه ی افسونگر ماست
وطن چنگ است بر دست چنگ نوازان سرود و رقص زنان دلنوازان
وطن نقش و نگار تاق بستان شکوه روزگار کوردستان
وطن را لاله های سرنگون است ز یاد مه مو زین به خون است
وطن یعنی هیمن هه ژار موکریانی وطن یعنی حسن زیزک بوکانی
به یک روزش طلوع اش همدان است دگر روزش هولیر پارلمان است
وطن یعنی دو دست پینه بسته زن بپای دار قالی ها نشسته
وطن یعنی هنر، یعنی ظرافت نقوش فرش در اوج لطافت
وطن در رقص زنان کورد است که دل را تا بهشت عشق بُرد است
وطن یعنی تفنگ بختیاری غرور ملی و دشمن شکاری
وطن یعنی قربانی شدن در راه دولت درود بر تو پیشمه رگ باشهامت
وطن یعنی رشته کوه زاگرس وطن یعنی قندیل با اسالت
وطن یعنی تاریخ ایلام تمدن یعنی نقش بیستون
وطن یعنی سخن، یعنی کرماشان سرای جاودان عشق و عرفان
وطن یعنی گلواژه های شعر شاکه و خان منصور پیام شعری مولوی کورد
در این میهن دو سیمرغ است در سیر یکی هه مبانه بورینه و دیگر فرهنگ باشور
یکی من را ز دشمن می رهاند یکی دل را به دلبر می رساند
وطن خون دل خوردن است برای پر چم او یادگار یست از پیشوای اعظم
وطن یعنی شفا ، قانون ، اشارت خرد بنشسته در قلب عبارت
ابراهیم احمد خوش سرود آن پیر کامل سرود کورد زنده است نشست بر دل
وطن آوای جان شاعر ماست صدای تار بابا طاهر ماست
اگر چه قلب طاهر را شکستند دو دستش را به مکر و حیله بستند
ولی ماییم و شعر سبز دلدار دو بیت طاهر و هیهات بسیار
وطن یعنی تو ای گنجینه ی راز تو ای پیشمه رگ همانند باز
وطن آوای جان می پرستان تو ای کودک صدای ازماملی و حشمت بستان
وطن دارد سرود مثنوی را زلال عشق پاک معنوی را
تو دانی رضا تالبانی از عشق لبریز نشد جز با نگاه مه ستوره شعرش سر ریز نشد
مرا نقش وطن در جانِ جان است همان نقشی که در ایلام نهان است
وطن یعنی سرود مهربانی وطن یعنی شکوه هم زبانی
ز خاک پاک ما بهار آن یار مهر آیین یارسان متیراین
که از جان ناله با مرغ سحر کرد دل شوریده را زیر و زبر کرد
وطن یعنی سرود ملی چه خوش سرود دلدار کویی
وطن یعنی صدای شعر قانع لحافش هر دم بود مانع
وطن یعنی دالاهو شاهو ئاربابا ئاگری ازمر
وطن یعنی آبشار سلماس
وطن یعنی تجلی گاه ملت حضور زنده ی آگاه ملت
وطن یعنی دیار عشق و امید دیار ماندگان نسل خورشید
کنون ای هم وطن ای جان جانان بیا با ما بگو
پاینده کوردستان پاینده کوردستان
پاینده باد قلب تپنده ی زمین، خاک پر مهر و وفای کوردستان زمین >>>شاعر ئاسو کرماشانی

قربان ئه وش هه دیه من وه ئیوه