آنگ سان سو چی در انتخابات میانمار پیروز شد

انتخابات میانمار؛ پیروزی آنگ سان سوچی

رادیو آلمان: حزب آنگ سان سوچی، رهبر جنبش دمکراسی‌خواهی میانمار (برمه)، او را پیروز انتخابات پارلمانی این کشور معرفی کرد. این یک پیروزی نمادین برای خانم سان سوچی است و وی امکان ایجاد تغییرات اساسی در مناسبات قدرت را نخواهد داشت.

به نقل از خبرگزاری‌های بین‌المللی، میلیون‌ها نفر از واجدین شرایط رأی‌دهی در میانمار در انتخابات پارلمانی میان‌دوره‌ای این کشور در روز یکشنبه (اول آوریل / ۱۳ فروردین) شرکت کردند. رقابت در این انتخابات بر سر ۴۵ کرسی بود که حدود هفت درصد کرسی‌‌های پارلمان میانمار را تشکیل می‌د‌هند.

پارلمان میانمار ۶۶۴ کرسی دارد. از آنجا که ۴۸ نماینده پارلمان این کشور سال گذشته وارد ترکیب دولت شدند، انتخابات میان‌دوره‌ای برای پر کردن ۴۸ کرسی حوزه‌های انتخاباتی بدون نماینده در پارلمان برگزار شد. به نقل از منابع دولتی حدود ۶ میلیون و ۸۰۰ هزار نفر در حوزه‌های‌انتخاباتی واجد شرایط رأی‌دهی بودند.

واگذاری سه کرسی از این ۴۸ کرسی به دلیل درگیری‌های نظامی در منطقه‌ی اقلیت‌های کاچین لغو شد. آنگ سان سوچی، دارنده نوبل صلح، از منطقه کاومو (Kawhmu) نامزد انتخابات پارلمان شد.

حضور اپوزیسیون پس از ۵۰ سال غیبت در پارلمان

جنبش "اتحاد ملی برای دمکراسی"، به رهبری خانم آنگ سان سوچی، در گزارش‌های اولیه از رانگون، پایتخت میانمار، اعلام کرد که نخستین کرسی‌ها را به‌دست آورده است و خانم سان سوچی و متحدان وی به پارلمان این کشور راه خواهند یافت.

آنگ سان سو چی، در انتخابات میان دوره ای پارلمان به پیروزی رسید. حزب اتحاد ملی برای دموکراسی که خانم سو چی دبیر کل آن است، این خبر را قبل از اعلام رسمی نتیجه انتخابات اعلام کرد.

آنگ سان سو چی، شناخته شده ترین رهبر مخالفان دولت میانمار (برمه) است که حدود یک سال و نیم قبل از حبس خانگی آزاد 

شد.

بانوی خستگی ناپذیرمیانمار به مبارزات انتخاباتی قدم می گذارد

در انتخابات روز یکشنبه 176 نامزد از 17 حزب، برای تصاحب 45 کرسی پارلمان رقابت کردند.

انتخابات یکشنبه که تحت نظارت سازمانهای بین المللی برگزار شد سومین انتخابات نیم قرن اخیر در کشوری است که در این مدت تحت حاکمیت نظامیان بود.

این انتخابات اهمیت زیادی برای دولت غیرنظامی حاکم دارد که سال گذشته با وعده اصلاحات به روی کار آمد.

در صورتی که ناظران بین المللی و آنگ سان سو چی به عنوان مهمترین چهره مخالف دولت سالم بودن انتخابات را تایید کنند، احتمالا تحریمهای کشورهای غربی علیه میانمار (برمه) کاهش پیدا می کند

پیروزی کنونی این جنبش که برای نخستین بار از سال ۱۹۹۰ میلادی اجازه حضور در انتخابات را کسب کرد، نقطه عطفی در تاریخ میانمار است. در این کشور واقع در جنوب شرقی آسیا، نظامیان از نیم قرن پیش قدرت را در اختیار دارند.

بر این اساس، در صورت پیروزی قطعی مخالفان، به رهبری خانم سان سوچی ۶۶ ساله، نمی‌توان انتظار دگرگونی در مناسبات قدرت در این کشور را داشت. فقط می‌‌توان گفت، برای نخستین بار پس از نیم قرن، اپوزیسیون به پارلمان این کشور راه خواهد یافت.

اقتصاد و جامعه‌ی میانمار به‌شدت از تحریم‌های بین‌المللی و فقر رو به گسترش رنج می‌برد و دولت اصلاح‌گرا می‌کوشد با برگزاری این انتخابات مشروعیت کسب کرده و از فشار تحریم‌های بین‌المللی بکاهد.

مارکوس لونینگ، سرپرست دایره ویژه حقوق بشر دولت فدرال آلمان، می‌گوید، وضعیت حقوق بشر در میانمار به‌طور چشمگیری بهبود یافته است. وی هم‌اکنون به‌عنوان یکی از ناظران برگزاری انتخابات در میانمار به‌سر می‌برد.

تلاش برای جلب اعتماد جامعه جهانی

رهبر اپوزیسیون و دارنده جایزه نوبل صلح، آنگ سان سوچی، توانسته بود طی ماه‌های گذشته بدون موانع جدی سیاسی به کارزار انتخاباتی خود بپردازد. با این حال، خانم سان سوچی نسبت به برگزاری یک انتخابات سالم نگران بود.

از نظر آقای لونینگ، تنها پس از برگزاری انتخابات می‌توان قضاوت کرد این انتخابات تا چه اندازه عادلانه و آزاد صورت گرفته است. با این حال، این سیاستمدار حزب دمکرات‌های آزاد آلمان (لیبرال‌ها) می‌گوید که بر کشور "فضایی عاری از ترس و وحشت" حاکم بوده است.

نتیجه رسمی انتخابات میان‌دوره‌ای پارلمان این کشور قرار است ظرف هفته آینده اعلام شود. نماینده رسمی آلمان با زندانیان سیاسی آزادشده نیز پیرامون آینده‌ی کشور گفت‌وگو کرده است. آن‌ها به‌طور مشخص از اتحادیه‌ی اروپا می‌خواهند، از فشار سیاسی خود بر دولت حاکم میانمار کم نکند.

اما این زندانیان سیاسی هم‌زمان، برخلاف نظر سیاسی‌های تبعیدی میانمار، معتقدند که تحریم‌های بین‌المللی باید لغو شوند، زیرا بار آن را مردم بر دوش می‌کشند.

دولت میانمار تلاش دارد با سهیم کردن خانم سان سوچی در ساختار دولت و دادن پست وزارت به او در کابینه‌ی این کشور، از فشار تحریم‌های خارجی بکاهد و سرمایه‌گذارانی برای اقتصاد ورشکسته‌ی این کشور بیابد. آنگ سان سوچی تاکنون پیشنهادهای رئیس دولت برای رفتن به کابینه را رد کرده است.

مدافع خستگی ناپذیر حقوق بشر و دموکراسی در سن ۶۷ سالگی و در راس حزب اتحادیه ملی دموکراسی به صحنه مبارزات انتخابات ریاست جمهوری میانمار (برمه سابق) پا می‌گذارد. این نامزد انتخاباتی که برای گفتگو با هموطنانش به هر گوشه‌ای از کشور سفر کرده این انتخابات را نه کامل بلکه لازم می‌داند.

برای او که ۲۰ سال از زندگیش را در زندان و بازداشت خانگی گذرانده، میانمار در گذار تارخی خود بسر می‌برد. شاید پس از ۲۴ سال دیکتاتوری حاکمان نظامی، حالا زمان آن رسیده است تا روح آزادی در کالبد خسته این کشور دمیده شود. 

آنگ سان سوچی که در نوامبر سال گذشته میلادی آزاد شد شاهد تغییراتی بوده است اما بر این باور است که تغییرات راه درازی را در پیش دارد.

خانم سوچی، دختر ژنرال آنگ سان، پدر استقلال کشور برمه است که در سال ۱۹۴۷ میلادی مورد سوء قصد قرار گرفت. زمانی که او دو سال بیشتر نداشت. در ۱۹ سالگی برای ادامه تحصیلات به بریتانیا رفت و در سال ۱۹۷۲ با مایکل اریس ازدواج کرد و حاصل این ازدواج دو پسر بود. در سال ۱۹۸۸، او به دلایل خانوادگی به برمه بازگشت بدون اینکه بداند این بازگشت برای او گران تمام خواهد شد.

حکومت نظامی تازه قدرت را در اختیار گرفته بود و خواسته‌های اصلاح طلبانه در خیابانهای این کشور به گوش می‌رسید. آنگ سان سوچی که خود را در برابر تعهدی سیاسی می‌دید حزب اتحادیه ملی دموکراسی را تاسیس کرد. پس از آن او بازداشت شد و در برابر پیشنهاد آزادی به ازای تبعید، پاسخ او منفی بود. حزب او در سال ۱۹۹۰ برنده انتخابات شد اما حاکمان نظامی کشور از پذیرش نتیجه انتخابات سر باز زدند که با واکنش‌های بین المللی همراه شد. یک سال پس از آن خانم سوچی جایزه صلح نوبل را از آن خود ساخت.

در سال ۱۹۹۵، حاکمان نظامی میانمار به آزادی او رضایت دادند با این امید که کشور را ترک خواهد کرد. چرا که از ۵ سال گذشته همسر و فرزندانش را ندیده بود. اما او با فداکاری‌اش برخلاف انتظار آن‌ها عمل کرد.

او در کشورش ماند. در سال ۱۹۹۹ همسرش به علت ابتلا به سرطان درگذشت و فرزندانش نیز دور از او بزرگ شدند.

او بار دیگر در سال ۲۰۰۰ بازداشت و دو سال بعد آزاد شد. در سال ۲۰۰۳ کاروانش در یک روستا مورد حمله یک گروه شبه نظامی اجیر شده توسط دولت قرار گرفت. آنگ سان سوچی توانست بگریزد اما پس از اندکی دستگیر شد و با وجود فشارهای بین المللی هفت سال را در حبس خانگی بسر برد.

سرنوشت شگفت انگیزی که الهامبخش فیلم معروف «بانو» است. زنی که همه چیز را فدای هدف خود یعنی ظهور دموکراسی در کشورش کرد که شاید حاصل آن را در زمان حیاتش نبیند.