بيست و هفتم ۲۷نوامبر - ۶آذر۱۳۲۲: شرکت سران قدرت های جهانی در کنفرانس تهران در جریان جنگ جهانی دوم
ششم آذر سال 1322 در جریان جنگ جهانی دوم و اشغال ایران، برگزاری کنفرانس تهران توسط سران متّفقین، یکی از وقایع مهم این دوران بود. به دنبال کنفرانس مسکو که با شرکت وزرای خارجه متّفقین برگزار شد، سران 3دولت آمریکا، شوروی و انگلستان، جهت هماهنگ نمودن جبهه خود علیه دُوَل محور، در تهران با یکدیگر ملاقات نمودند. در این ملاقات که چهار روز به طول انجامید، روزولت رئیس جمهور آمریکا، استالین، رهبر شوروی و چرچیل نخست وزیر انگلستان حضور داشتند. در میان مهمترین تصمیماتی که توسط سران متّفقین در تهران گرفته شد، میتوان به تعیین تاریخی برای گشایش جبهه دوم علیه آلمان نازی و نیز چگونگی تقسیم اراضی آلمان بعد از پایان جنگ اشاره کرد.
////////////////////////////////////
تقدیم به تمامی زنانی که قطعا" قابل احترامند و مردانی که زن را اینگونه می بینند و تحسین می کنند.
من دلم می خواهد یک زن باشم...
یک زن آزاد...
یک زن آزاده
من متولد می شوم، رشد می کنم تصمیم می گیرم و بالا می روم.
من گیاه و حیوان نیستم.
جنس دوم هم نیستم.
من یک زن هستم؛ تبلوری از مقدس ترین ها
من را با باورهایت تعریف نکن !
بهتر بگویم تحقیر نکن!
من آنطور که خود می پسندم لباس می پوشم –قرمز، زرد، نارنجی، برای خودم آرایش می کنم
گاهی غلیظ،
می رقصم گاه آرام، گاه تند،
می خندم بلند بلند بی اعتنا به اینکه بگویند جلف است یا هر چیز دیگر...
برای خودم آواز می خوانم حتی اگر صدایم بد باشد و فالش بخوانم، آهنگ می زنم و شادترین آهنگ ها را گوش می دهم.
،
مسافرت می روم حتی تنهای تنها ....
حرف می زنم، یاوه می گویم و گاهی شعر، اشک می ریزم!
من عشق می ورزم......
من می اندیشم...
من نظرم را ابراز می کنم حتی اگر بی ادبانه باشد و مخالف میل تو، فریاد می کشم و اگر عصبانی شوم دعوا می کنم...
حتی اگر تمام این ها با آنچه تو از مفهوم یک زن خوب در ذهن داری مغایر باشد.
من یک زن هستم؛
نه از آن ها که تو در گنجه می گذاریشان یا در پستو قایم می کنی تا مبادا چشم کسی به آن بیفتد. نه بدنش و نه روحش را نمی فروشد، حتی اگر گران بخرند.
اما هر دو را هر وقت دوست داشته باشد هدیه می دهد؛ به هر که بخواهد، هر جا .
زن من یک موجود آزاد است.
اما به هرزه نمی رود.
نه برای خاطر تو یا حرف دیگری؛ به احترام ارزش و شأن خودش.
با دوستانش، زن و مرد، هر جایی بخواهد می رود، حتی به جهنم!
زن من یک موجود مستقل است. نه به دنبال تکیه گاه می گردد که آویزش شود، نه صندلی که رویش خستگی در کند و نه نردبان که از آن بالا برود.
زن من به دنبال یک همسفر است، یک همراه، شانه به شانه. گاه من تکیه گاه باشم گاه او. گاه من نردبان باشم ، گاه او. مهر بورزد و مهر دریافت کند.
زن من کارگر بی مزد خانه نیست که تمام وجودش بوی قورمه سبزی بدهد و دست هایش همیشه بوی پیاز داغ؛ که بزرگترین هنرش گلدوزی کردن و دمکنی دوختن باشد.
روزها بشوید و بساید و عصرها جوراب ها و زیرپوش های شوهرش را وصله کند
زن من این ها نیست که حتی اگر تو به آن بگویی کد بانو!!!! ـ
در خانه زن من کسی گرسنه نیست ، بچه ها بوی جیش نمی دهند، لباس ها کثیف نیستند و همیشه بوی عطر غذا جریان دارد؛ اگر عشق باشد، زندگی باشد!
زن من یک موجود سنگیِ بی احساس و بی مسئولیت هم نیست؛ ظرافتش، محبتش، هنرش، فداکاریش ، شهوتش و احساسش را آنگونه که بخواهد خرج می کند؛
برای آنهایی که لایق آن هستند.
زن من تا جایی که بخواهد تحصیل می کند، کارمی کند، در اجتماع فعال است و برای ارتقاء خویش تلاش می کند.
نه مانع دیگران می شود و نه اجازه می دهد دیگران او را از حرکت بازدارند.
گاهی برای همراهی سرعتش را کم می کند اما از حرکت باز نمی ایستد.
دستانش پر حرارتند و روحش پر شور؛
من یک زنم ... نه جنس دوم... نه یک موجود تابع... نه یک ضعیفه ... نه یک تابلوی نقاشی شده، نه یک عروسک متحرک برای چشم چرانی، نه یک کارگر بی مزد تمام وقت، نه یک دستگاه جوجه کشی.
من سعی می کنم آنگونه که می اندیشم باشم، بی آنکه دیگری را بیازارم... ورای تمام تصورات کور، هنجارهای ناهنجار، تقدسات نامقدس!
باور داشته باش من هم اگر بخواهم می توانم خیانت کنم، بی تفاوت و بی احساس باشم، بی ادب و شنیع باشم، بی مبالات و کثیف باشم. اگر نبوده ام و نیستم ، نخواسته ام و نمی خواهم.
آری؛ زن من عشق می خواهد و عشق می ورزد، احترام می خواهد و احترام می کند.
من به زن وجودم افتخار می کنم، هر روز و هر لحظه ...
من به تمام زنان آزاده و سربلند دنیا افتخار می کنم و به تمام مردانی که یک زن را اینگونه می بینند و تحسین می کنند
Ariel Time
روز گذشته جشن خاوندکار از طرف کردهای یارسان در نروژ طی مراسمی برپا گردید. کردهای یاری در این مراسم، درخواست اتحاد و همبستگی کردها را نموده و زنان یارسان نیز با قرائت پیام تبریکات خود به مناسبت عید خاوندکار آرزوی یکپارچگی و آزادی کردها را تکرار نمودند.
بنا به گزارشهای رسیده، مردم یارسان در شهر صحنه کرمانشان در مراسم سالگرد سید خلیل عالی‌نژاد از بزرگان یارسان ،شرکت کرده ولی مراسم تحت تدابیر شدید امنیتی رژیم برگزار شد.
.jpeg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر