شنود فرامرزی در مبارزه با تروریسم اهمیت زیادی یافته است

شنود فرامرزی در مبارزه با تروریسم اهمیت زیادی یافته است

شنود به اصطلاح رادیویی  در سوئد  و از جمله شنود ارتباطات اینترتنی، برای رساندن اطلاعات لازم امنیتی به پلیس و مسئولان امنیتی کشور در سال های اخیر گسترده تر شده است.

 این گونه فعالیت ها که توسط سازمان دولتی موسوم به مرکز شنود رادیویی دفاع ملی انجام می‌گیرد و شامل ارتباطات فرامرزی است، این هدف را دنیال می کند که برای نمونه اطلاعاتی در مورد شهروندان سوئدی که برای مبارزه به گروه هایی مانند داعش پیوسته‌اند در اختیار پلیس امنیتی سوئد (سپو) بگذارد.

یوهان اولسون رئیس دایره عملیاتی پلیس امنیتی در این زمینه می گوید که منشاء بخش مهمی از تروریسم در جهان مناطقی  مانند عراق و سوریه است که گرفتار اختلافات و درگیری های شدید و گسترده‌اند و نیروهایی از این مناطق با افراد زیادی، برای نمونه در سوئد یا کشورهای دیگر اروپا، تماس می‌گیرند و آنها را به اقدامات تروریستی تشویق می کنند، آنها را راهنمایی‌ می‌کنند، به  آنها کمک مالی می کنند و یا به اشکال دیگر از آنها پشتیبانی می‌کنند.

به گفته یوهان اولسون، اینکه شنود ارتباطات فرامرزی به ابزاری مهم در مبارزه با تروریسم تبدیل شده به علت گسترش تروریسم  در سال‌های اخیر است، اما همچنین ناشی از این است که ارتباطات فرامرزی وسعت چشمگیری یافته است.

سخنگویان فعالیت مرکز شنود رادیویی دفاع ملی نیز از گسترش فعالیت های این مرکز سخن می گویند.

یکی از این سخنگویان، فردریک والین می گوید که ماموریت هایی که در رابطه با تروریسم به مرکز شنود داده می شود افزایش یافته است.

شنود و کنترل تماس‌های مردم روز‌به‌روز گسترده‌تر می‌شود

وجود دوربین‌های مراقب در مکان‌های عمومی با عنوان مبارزه با تروریسم به صورت امری بسیارعادی درآمده‌است. بسیاری از مردم سوئد، وجود این دوربین‌ها را چندان آزاردهنده نمی‌دانند، اما آنها با کنترل پست‌های الکترونیکی خود به شدت مخالفند.

نصب دوربین‌ها و کنترل تحرکاتی که مشکوک به نظرمی‌رسند از ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ و حادثه تروریستی حمله به برج‌های دوقلوی نیویورک، شدت بیشتری پیدا کرد، تا آنجا که امروزه کمتر توجه مردم را به خود جلب می‌کنند و وجودشان باعث آزار و ناراحتی کسی نمی شود. اما همچنان که اشاره‌شد، مردم سوئد نسبت به کنترل تماس‌های خود درهرشکلی بسیار حساس هستند و نمی‌خواهند که توسط کسان دیگری خوانده و شنیده شوند. دلیل این امر نیز حفظ حریم خصوصی‌ست. Susanne Wigorts Yngvesson استاد مدرسه‌ی عالی الهیات و علوم اخلاق در استکهلم نیز بر مسئله حریم خصوصی انگشت می‌گذارد. به نظر او قبول وجود دوربین‌های مراقب درمکان‌های عمومی و ایستگاه های قطار توسط سوئدی‌ها به فاصله‌ا‌ی که میان این دوربین‌ها و شخص آنها وجود دارد می‌تواند مربوط باشد، اما اگر این کنترل به درون خانه و زندگی آنها واردشود و کسی بتواند مثلا ایمیل‌های آنها را بخواند، حساسیت شدیدی نسبت به حفظ حریم خصوصی برایشان ایجاد می‌شود.
امروزه تنها دوربین‌ها نیستند که حرکات و رفتارهای آدم‌ها را کنترل و ثبت می‌کنند، بلکه تمام اعمالی که هر کس در هرمحلی انجام می‌دهد، بی آن که خود بداند ثبت می‌شود، مانند گرفتن وقت برای لباس شویی در مجتمع‌های مسکونی، واردشدن به بانک‌های اینترنتی، استفاده از تلفن همراه (موبیل) یا وقت گرفتن برای ورزش در سالن‌های عمومی، توسط سِنسوُرها یا دریافت‌گرها ثبت می‌شوند. اگر کسی به این دریافت‌گرها و رادارها دست‌رسی داشته باشد می‌تواند درهر لحظه و در هر نقطه‌ای از جهان از فعالیت‌های روزانه و وضع مالی هرکسی اطلاع پیداکند.
اداره کل امورآمادگی و مراقبت‌های اجتماعی (MSB)، جُنگی را درمورد کنترل و حریم خصوصی درجامعه تهیه کرده که نشان می‌دهد در ده سال گذشته، امکانات فنی و ابزاری این کنترل‌ها به شدت افزایش یافته‌اند و حتا قوانین جدیدی نیز برای آسان‌تر کردن استفاده از این ابزار و کنترل بیشتر مردم، تصویب شده‌اند. افزایش این کنترل‌ها محدود به سوئد نیست و با نام «جنگ علیه تروریسم» در بیشتر کشورها انجام می‌شود. هدف آن نیز برقراری امنیت معرفی شده‌است. درجُنگ تهیه شده توسط MSB به این نیز اشاره شده است که این کنترل‌ها به یک صنعت سودآور تبدیل شده‌است که صاحبان قدرت نیز آن را به عنوان یک استثنا دراین زمینه پذیرفته‌اند. در سوئد، میزان استفاده از دوربین‌های مراقب روبه افزایش است، اما به گفته‌ی پژوهشگری در دانشگاه لوند، بنیامین ویوِر، این گونه مراقبت و کنترل، خطرات چندانی ندارد. او می‌گوید که این دوربین‌ها تصویر ثابت یا درموارد بیشتر، تصویرمتحرک مردم را ضبط می‌کنند، اما کسی آنها را درهمان لحظه نمی‌بیند و هرگز هم مورداستفاده قرار نمی‌گیرند، مگر وقتی که اتفاقی بیفتد و این تصاویر مورد بازبینی قرارگیرند که به ندرت هم روی می‌دهد.
دوربین‌های مراقب مخفی، بیش از دوربین‌هایی که دیده می‌شوند مورد شک مردم قرار می‌گیرند. در سال ۲۰۰۹ که قانون FRA (شنود رادیویی وزارت دفاع) تصویب شد، بسیاری از مردم اعتراض کردند. برپایه این قانون، وزارت دفاع حق دارد تمام امواج تلفنی و اینترنتی را که از مرزهای سوئد می‌گذرند، مانند تماس‌های تلفنی و اینترنتی، شنود و کنترل کند. MSB در گزارش خود نوشته‌است که پیش ازاین مردم از وجود چنین کنترلی باخبر نبودند ودرنتیجه آن را تهدیدی برای حریم خصوصی خود نمی‌دانستند. اما امروزه تنها دولت و نهادهای مسئول نیستند که مردم را کنترل می‌کنند، بلکه شرکت‌های مختلف نیز هرحرکت مردم را در اینترنت، ثبت می‌کنند. برای نمونه اگر کسی کتابی را ازطریق اینترنت خریداری کند و پس از آن آگهی کتاب‌ های مشابهی را در شبکه‌های اجتماعی خود مانند فیس بوک ببیند، نباید فکرکند که امری اتفاقی بوده‌است. به گفته‌ی Susanne Wigorts Yngvesson ما اصلا فکرنمی‌کنیم که این گونه اطلاعات می‌توانند توسط چه کسانی مورداستفاده قرارگیرند و چه شرکت‌هایی به این اطلاعات دست‌رسی پیدامی‌کنند. به گفته ی او، کارفرماها می توانند با گشتن و جستجو در فیس‌بوک کارکنان خود، از تمام آنچه که آنها منتشرکرده اند، اطلاع پیداکنند. او، بر پیشینه‌ی افراد و نوع رابطه‌ی آنها با کشور نیز به عنوان عامل مهمی در احساس نقض حریم خصوصی تاکید می‌کند. به این دلیل، به نظر او درجامعه‌ای که کنترل روز به روز گسترده‌تر می‌شود، به یک پذیرش دو جانبه درمورد سطح این کنترل برای تامین امنیت نیاز است. به عقیده او، محل رشد، فرهنگی که شخص به آن تعلق دارد، کشوری که از آن گریخته و برایش خاطره‌‌هایی از جنگ و تعقیب دارد درتعیین مرزهای حریم خصوصی، بسیار اهمیت دارند و با مرزهایی که برای یک سوئدی وجوددارد که همواره در یک جامعه امن زندگی کرده، بسیار متفاوت است.
بااین حال هم او و هم بنیامین ویوِر، معتقدند که این کنترل ازاین پس ادامه خواهدداشت. فن‌آوری به سرعت پیش خواهدرفت و قوانین نیز با این پیش‌رفت، هم‌آهنگ می‌شوند. به گزارش اداره کل امورآمادگی و مراقبت‌های اجتماعی از آغاز سال جاری، امکانات بیشتری برای ردیابی و کنترل تماس‌های الکترونیکی دراختیار پلیس قرارداده‌شده‌است. درکشورهای دیگر نیز پس از حادثه‌ی تروریستی قتل مدیر و کارکنانِ نشریه‌ی فکاهی شارلی اِبدو در پاریس، کنترل‌های بیشتری صورت گرفته است. اما مردم نسبت به افزایش این کنترل‌ها چه واکنشی نشان خواهندداد؟ به نظر Susanne Wigorts Yngvesson مردم هرچه بیشتر ازاین وضعیت آگاه خواهندشد، اما از آن چشم نخواهندپوشید. به نظر او هرکسی راه مقابله با این وضعیت را پیدا خواهدکرد و خواهد آموخت که برای نمونه پیش از بیان هر نظری به آن فکرکند و نوعی سانسور شخصی انجام دهد. او می‌گوید که دیگر نمی‌توان به گذشته و آن چه که پیش ازاین وجودداشت بازگشت. آن جهان دیگر ازدست رفته است.

https://sverigesradio.se/sida/artikel.aspx?programid=2493&artikel=7069843