نگاهی به مظهر خالقی به بهانه‌ی اجرای کنسرت‌اش در سنندج:

نگاهی به مظهر خالقی به بهانه‌ی اجرای کنسرت‌اش در سنندج:

مظهرِ خالقی خواننده‌ی شهیر و پرآوازه‌ی سنندجی‌الاصل حدودِ پنج دهه‌ی پیش سنندج را ترک کرد و در انگلستان رحلِ اقامت گزید

ایشان پس از سرنگونیِ حکومت بعث در عراق و تشکیل حکومت اقلیم کردستان به جنوب کردستان مهاجرت کرد

آقایِ خالقی به سببِ دوری‌اش از سیاست هیچ‌گاه در شرقِ کردستان و ایران ممنوع‌الفعالیت نه‌بود اما هرگز به شرق کردستان و شهر زادگاه‌اش قدم نه‌نهاد ولی پس از تشکیل اقلیم کردستان بلافاصله به آن‌جا رفت

اگرچه همه‌جای کردستان برای کُردها وطن مشترک است و در آن هیچ شکی نیست اما این مهاجرت اندکی جای تامل دارد و آن این‌که چرا باید به آن بخشی از کردستان به‌رود که در سیطره‌ی بارزانی‌ها قرار دارد و استبداد عشیره‌ی بارزانی بر آن‌جا حاکم است؟

چرا هرگز به سنندج باز نه‌گشت؟

این قضیه‌ی مهاجرت شاید به سبب اجبارِ هم‌سرش بوده باشد زیرا هم‌سرش دخترِ دکتر ابراهیم احمد است و ایشان باجناقِ مرحوم جلالِ طالبانی می‌باشد

خالقی به جنوب کردستان مهاجرت کرد و در آن‌جا چندسالی وزیرِ هنر شد اما نه در آن ایام و نه بعدها هرگز به نفع کردستان و هنرمندان‌اش هیچ اقدامی نه‌کرد

در دوران وزارت می‌توانست برای شادروان کریم کابان یک مستمری ناچیز اختصاص به‌دهد که سال‌های پایانیِ عمرش را در فقر و فلاکت سپری نه‌کند و نان‌آور خانه‌اش تنها دخترش نه‌باشد اما چنان نه‌کرد

می‌توانست به سببِ رانتِ خانواده‌گی و پستِ اداری‌اش مانع از حبسِ رفیقِ جان‌فدا هوزان سرحد و ممنوع‌الکار شدنِ ایشان و ابراهیم خیاطِ فقید شود اما چنان نه‌کرد

یا این‌که می‌توانست پیش‌تر از این‌ها به سنندج بازگردد و به سببِ توانایی وافرش در موسیقی یک آکادامی موسیقی در سنندج، کرماشان یا ارومیه تاسیس کند و موسیقی کردی را تعالی بخشد اما چنان نه‌کرد

و خیلی کارهای ناکرده‌ی دیگر می‌توانست انجام دهد

ایشان نیز به مانند کامکارها زادگاه خود را ترک کرد و آن‌چه که برای‌اش اهمیت نه‌داشت خاک و دیار و ملتِ تحتِ ستم‌اش بود زیرا به مانند هم‌سلفان‌اش هنر را برای هنر می‌خواهد نه برای مردم

ایشان به‌سانِ کامکارها هیچ‌گاه دردِ و رنجِ ملت‌اش را نه‌دید و هرگز خود را شریک درد و آلامِ ملت‌اش نه‌دانست

حالا پس از سال‌ها عده‌ای نان به‌ نرخِ روز خور و منفعت‌طلب دوره‌اش کرده‌اند و ایشان نیز چون دیگر در جنوب کردستان منزوی شده‌است دعوت آن‌ها را پذیرفته‌و به سنندج پناه آورده است و در صدد آن‌ست که با اجرای یک کنسرت نفرینِ تاریخ را از خود به‌زداید اما غافل از آن‌ست که هرگز کسی نه‌توانسته تاریخ را برای مدتی طولانی فریب دهد