برای آنهایی که صادقانه نمیدانند حقیقت چیست:

برای آنهایی که صادقانه نمیدانند حقیقت چیست:

پشت‌پرده حملات گروه‌های مزدور به شهر سریکانی غرب کردستان

جنگ مسلحانه در سریکانی غرب کردستان که در ماه نوامبر آغاز شده بود هم‌اکنون به موضوع بحث منابع خبری جهانی تبدیل شده، ما هم به سریکانی غرب کردستان سفر کردیم و خواستیم مسایل پشت پرده این جنگ را مورد تحقیق قرار دهیم.

در شهر سریکانی غرب کردستان حملات علیه ملت‌های موجود در آن شهر که درصدد ایجاد سیستم «خودمدیریتی دموکراتیک» خویش بودند, برای سومین ماه ادامه دارد. این حملات به یکباره و ناگهانی صورت گرفت و مشخص شد که گروه‌هایی که این حملات را انجام می‌دهند, وابسته به قدرت‌های بین‌المللی هستند. هدف آنها این است که میان کردها و خلق‌های دیگر جنگ برپا کنند تا اجازه ندهند سیستم خودمدیریتی دموکراتیک عملی و اجرایی گردد. دو روز پیش هم در محله کردنشین اشرفیه حلب حملاتی صورت گرفت و اثبات می‌کند که طرح این حملات در مرکزی مشترک آماده می‌گردد, اما چرا این برنامه‌هایشان را در سریکانی به اجرا درآوردند؟

نخست, فشارها و حملات را با محاصره اقتصادی آغاز کردند

حملاتی که علیه غرب کردستان آغاز شد, نخست با محاصره اقتصادی انجام گرفت که عملا قدرت‌های بین‌المللی, ترکیه, دولت سوریه و ارتش آزاد سوریه در آن سهیم شدند. ای همپیمانی پلید پس از مقاومت‌های«واحدهای مدافع خلق, ی.پ.گ» در هر منطقه‌ای خطرساز شد. با اعمال محاصره اقتصادی خواستند کردهای غرب کردستان را به نوعی مجازات کنند تا نسبت به نهادهایی که خود آن را تأسیس کرده‌اند, بی‌باور و بی‌اعتماد شوند. خلق‌کرد غرب کردستان هم با مقاومتی عظیم به این دسایس آنها پاسخ دادند.

حملات نظامی علیه سریکانی و محلات شیخ‌مقصود و اشرفیه حلب علیه کردها بصورت همزما شروع شد. نیروهای رژیم سوریه به بهانه حضور نیروهای ارتش آزاد, محلات کردنشین را بمباران کردد. لذا قتل‌عام صورت گرفت. این درحالی بود که در این محلات نیروهای ارتش آزاد حضور نداشتند. اما کردها با حمایت از نیروهای ی.پ.گ از خود دفاع کردند.

سه روز بعد حمله کردند

عقب‌نشینی نیروهای ارتش آزاد از حلب و مستقرشدنشان در شهر سریکانی, نشاندهنده اهداف خصمانه آنها بود. روزی که به سریکای رفتند با نمایندگان مردم دیداری انجام دادند . مسئول گروه مذاکره‌کننده آنها اذعان داشت که با کردها نخواهند جنگید و برای جنگ با نیروهای رژیم سوریه به سریکانی آمده‌اند. پس از گذشت سه روز از این دیدار, در 11 نوامبر به کردهای ساکن محله «مخابرات» حمله کردند.

هدف آنها چه بود؟ هدفشان این بود که با حمایت دولت ترکیه جنگ را در غرب کردستان هم گسترش دهند. زیرا دو سال است در سوریه جنگ داخلی روی داده, اما تاکنون در غرب کردستان هیچ جنگی روی نداده و آرامش و امنیت برقرار است.

استراتژیک‌ترین منطقه در غرب کردستان هم سریکانی است. در این شهر ملت‌های زیادی با فرهنگ‌های مختلف در کنار هم حیات بسر می‌برند. کردها , اعراب, ارامنه, سریانی‌ها, آشوری‌ها, چچن‌ها و ترکمن‌ها ملت‌هایی هستند که در سریکانی بسر می‌برند. همکاری مشترک ای خلق‌ها با یکدیگر, ضربه‌ای سهمگین بر پیکر ترکیه بود و تمامی برنامه‌ها و دسایس آنها را بهم می‌زد.

هدف دیگر آنها, شعله‌ورساختن جنگ کردها و اعراب بود. نیروهای ارتش آزاد سوریه با انجام تبلیغات علیه کردها خواستند بر تعداد دشمنان کرد بیافزایند.

هدف دیگر چپاول منابع نفتی بود

حمله اخیر علیه سریکانی پس از محاصره نیروهای ارتش سوریه در «گرزیرو» روی داد. پس از اینکه نیروهای ی.پ.گ گرزیرو را محاصره کردند قدرت‌های بین‌المللی درصدد عملی‌ساخت اهداف خصمانه خود برآمدند. «گرزیرو» روستایی از توابع شهرستان «گرکی‌لگی» غرب کردستان است. دارای ویژگی‌هایی استراتژیک است. گرزیرو دارای منابع نفتی است. اگر تأسیسات و شرکت‌های گرزیرو وجود نداشته باشد, نفت استخراج شده رامیلان هم با ورشکستگی روبرو می‌شود. پس از اینکه ی.پ.گ گرزیرو را تحت کنترل خود درآورد, قدرت‌های بین‌المللی به تکاپو افتادند.

در نشست اورفا توطئه حمله به سریکانی را طرح‌ریزی کردند

برای حمله به سریکانی و اشغال آن, یک ماه قبل در شهر اورفای شمال کردستان ـ‌ ترکیه نشستی برگزار شد و تصمیم گرفته شد که به هریک از نیروها و کشورهای مختلف مسئولیت‌ها و نقش‌هایی اعطا شود. ترکیه سرکردگی این توطئه را برعهده داشت. بنا به آن برنامه‌ها می‌بایست گروه‌های مسلح مزدور هم حملات نظامی را انجام دهند. می‌بایست نیروههای مزدور ترکیه‌ای هم در این حملات جای می‌گرفتند. در جریان جنگ پانزده روزه شهر سریکانی نیروهای ی.پ.گ اسنادی ضبط کردند و هویت یک عضو مزدور ترکیه‌ای این مسئله را به اثبات رساند.

قبل از روز اول سال نو میلادی, اخضر ابراهیمی نماینده ویژه سازمان ملل با مقامات سوریه نشست‌هایی برگزار کرد. سپس با مقامات روسیه و برخی کشورهای دیگر دیدارهایی به انجام رساند. نتایج آن نشست‌ها هم برای افکار عمومی اعلام شد, اما موضوع اصلی و اساسی این نشست‌ها که همانا همپیمانی اساسی آنها بود, اعلام نشد. شواهد حاکی از آن است که همکاری‌ خود با برخی از گروه‌های مسلح را پایان دادند که این مسئله یکی دیگر از دلایل حمله به سریکانی بود.

قتل‌عام حلب

هرچند هنوز درگیری‌های نظامی در سریکانی خاتمه نیافته بود, اما جنگنده‌های رژیم بعث سوری محلات کردنشین حلب را بمباران کردند. این وقایع اثبات کرد که هرگاه می‌رود کردها به دستاوردهایی برسند, در نتیجه همپیمانی برخی‌نیروها حملاتی علیه کردها صورت می‌گیرد. هم‌اکنون کردها با هر دو طرف سوریه می‌جنگد. می‌توان گفت این جنگ‌ها که علیه کردها صورت می‌گیرد, حاصل همپیمانی‌های بین‌المللی است و آن قتل‌عام هم بخشی از برنامه‌های توطئه‌گرانه آنهاست.