Ariel Time
جهان چقدر بزرگ است ؟
How big is the Universe?
تاریخ بشر را می توان به عنوان یک آگاهی به آرامی طلوع است که ما از اعضای یک گروه بزرگتر دیده می شود. ابتدا وفاداری خود به خود و خانواده اش، بعد، به باندهای سرگردان شکارچی جمع، و سپس به قبایل، شهرک های کوچک، شهرستانایالات متحده، سازمان ملل و در حال حاضر با گسترش دایره کسانی که دوستشان داریم. اگر ما برای زنده ماندن، وفاداری ما باید به گسترش بیشتر، که شامل کل جامعه انسانی، کل سیاره زمین و بسیاری از کسانی که سازمان ملل را اجرا خواهد این ایده را پیداناخوشایند آنها، از دست دادن قدرت ترس ما چیز زیادی در مورد خیانت و بی وفایی را بشنود. ملت کشورهای ثروتمند باید ثروت خود را به کشورهای فقیر به اشتراک بگذارید. اما انتخاب، به عنوان HG ولز یک بار در زمینه های مختلف گفت: به وضوحجهان و یا هیچ چیز نیست. "- کارل ساگان
جهان شناخته شده طول می کشد بینندگان از هیمالیا از طریق اتمسفر و سیاه و سفید مرکبی از فضا به فروزش از بیگ بنگ است. هر ستاره، سیاره، و کوازار که در این فیلم دیده می شود ممکن است به خاطر یکی از کامل ترین نقشه جهان چهار بعدی جهان، اطلس دیجیتال جهان است که نگهداری و به روز رسانی توسط اخترفیزیکدانان در موزه تاریخ طبیعی آمریکا.فیلم جدید، ایجاد شده توسط موزه، بخشی از نمایشگاه، سند چشم انداز از کیهان: از اقیانوس شیری به جهان در حال تحول، در موزه روبین هنر در منهتن را از طریق ماه مه
The Known Universe takes viewers from the Himalayas through our atmosphere and the inky black of space to the afterglow of the Big Bang. Every star, planet, and quasar seen in the film is possible because of the world's most complete four-dimensional map of the universe, the Digital Universe Atlas that is maintained and updated by astrophysicists at the American Museum of Natural History. The new film, created by the Museum, is part of an exhibition, Visions of the Cosmos: From the Milky Ocean to an Evolving Universe, at the Rubin Museum of Art in Manhattan through May
جستجو برای سیارات مشابه زمین است که در رسیدن به یک تب زمین است. آیا شواهد تا کنون کمک می کند روشن به این سوال کهن: کهکشان با زندگی پر شده است، یا در زمین فقط زیبا، انحراف تنهایی؟ اگر کارها اصلا کار کردن بر روی این سیاره و یا اگر خارش ما را به کشف غیر قابل تحمل می شود در برخی از نقطه در آینده اخترشناسان به تازگی متوجه شدم که چه نوع از املاک و کهکشانی واقعی ممکن است در دسترس می باشد برای ما. خوب برای توسعه حمل و نقل پیشرفته برای زمین وجود دارد، 20 سال نوری دور است. در حال حاضر: آیا ارزش سفر؟
اگر چیزهایی که کار نمی کند بر روی این سیاره ...
یا اگر خارش ما به اکتشاف می شود در برخی از نقطه در آینده غیر قابل تحمل ...
اخترشناسان به تازگی متوجه شدم که چه نوع از املاک و کهکشانی واقعی ممکن است در دسترس می باشد برای ما.
ما باید به توسعه حمل و نقل پیشرفته برای زمین وجود دارد، 20 سال نوری دور .... اما آن را برای بعد.
در حال حاضر: آیا ارزش سفر؟ مقصد یک ستاره است که شما نمی توانید با چشم غیر مسلح خود، در جنوب صورت فلکی "میزان" (Libra)، به نام Gliese 581 است.
بیش از 40 سال پیش توسط ستاره شناس آلمانی ویلهلم Gliese شناخته شده است، یک کوتوله قرمز با 31 درصد از جرم خورشید را داشته است ... و تنها 1.3٪ درخشندگی آن.
تا همین اواخر، به اصطلاح ستاره M مانند Gliese 581 است به پرواز در زیر رادار از شکارچیان سیاره.
به طوری که انرژی کمی است که یک سیاره به دور خطرناکی نزدیک فقط گرما به اندازه کافی برای به دست آوردن آنها را.
در حال حاضر، این عرصه بعید است شروع به نشان می دهد برخی از وعده ... به عنوان بازده کم نور خود را به فن آوری های دقیق ...
... به عنوان به خوبی به عنوان ابر رایانه ها ... honed در نبرد برای درک تغییرات جهانی در این سیاره ... زمین است.
ما در حال حاضر به شناسایی نشانه هایی از زندگی بیگانه شروع می شود؟
یا این جهان، و خود کهکشان، تبدیل به بی جان ... و زمین، فقط زیبا، انحراف و تنهایی؟
برای برخی، مانند ستاره شناس و نویسنده کارل ساگان، تعداد مطلق و تنوع ستاره آن را می سازد، به عنوان او گفت، "به مراتب بیشتر احتمال دارد که جهان سرشار با بیش از زندگی است."
این به اصطلاح "جهان بسیاری از" نمایش می توان به ناظران باستان ردیابی کرد ... در چین، هند، یونان و مصر. قرآن، تلمود، و بسیاری از متون هندو تصور یک جهان پر از موجودات زنده است.
در قرن 16th، این دیدگاه تقویت نیکولاس کوپرنیک ستاره شناس و ریاضیدان ... که آمد به این باور که زمین مرکز جهان نیست، اما به دور خورشید میچرخید.
هفت دهه پس از کوپرنیک، گالیله گالیله به تازگی توسعه یافته با استفاده از تلسکوپ خود را به نشان می دهد که خورشید ما فقط یکی از ستاره های بی شمار دیگر در جهان بود.
عصر مدرن "جهان بسیاری از" نوسان برگزار شد، در محافل علمی است. از متفکران مختلف در نظر گرفته شده چه و که ساکنان جهان فراتر از خود ما.
از جان گذشته مریخ به سیاره خود را ... به قصد مهاجمان بیگانه در راه اندازی حملات پیشگیرانه علیه ماست ... یا اشکال زندگی ساده بر روی یک مسیر تکاملی به پیچیدگی.
اما دیگر از متفکران با دیدگاه های مختلف زده شده است.
فیلسوفان یونانی ارسطو و بطلمیوس معتقد بود که انسان ها و زمین منحصر به فرد هستند.
با گسترش مسیحیت، این سیستم وابسته به بطلمیوس جغرافیدان و منجم شد به طور گسترده ای پذیرفته شده است.
آخرین تغییرات در این موضوع همان چیزی است که به نام "فرضیه" خاکی کمیاب است. آن را نگه می دارد که زمین و زندگی پیچیده از شرایط اتفاقی که ممکن است آسان برای پیدا کردن دوباره در کهکشان ما بود.
آیا جستجو برای سیارات نور در این بحث ریخته ... ارسال آن را در یک جهت و یا دیگر؟
تا کنون، تنها مرجع خوب ما برای به رسمیت شناختن یک سیاره مانند زمین است ... زمین است.
برخی از ویژگی های اتفاقی ... آن را متراکم است، آن را سنگی - با یک مجموعه را از مواد معدنی و ترکیبات آلی - و آن را به مقدار زیادی و مقدار زیادی آب است.
این مدار تقریبا دایره ای به دور خورشید، در فاصله ای که اجازه می دهد تا آب مایع به جریان ... نه خیلی نزدیک و نه خیلی دور، در به اصطلاح "منطقه مسکونی است."
که به عنوان طیف وسیعی از فاصله از ستاره مادر است که یک سیاره باید برای حفظ درجه حرارت سطح بین نقاط انجماد و جوش آب تعریف شده است.
البته، که بستگی به اندازه این سیاره را از فضای خود را، و میزبان از عوامل دیگر است.
و اینکه آیا ستاره مادر بزرگ، متوسط مانند خورشید یا کوچک.
برخی از دانشمندان نیز بر این باورند که ما در "منطقه کهکشانی مسکونی زندگی می کنند." ما به اندازه کافی نزدیک به مرکز کهکشان با عناصر سنگین تولید شده توسط تعداد بیشماری از انفجار ستاره ای در طول اعصار تزریق ...
اما به اندازه کافی دور از اشعه مرگبار گاما roars که در خارج از مرکز.
اگر در منطقه قابل سکونت کهکشان وجود دارد ... آن را به دروغ به 26،000 سال نوری از مرکز ... درباره ما ... دادن یا گرفتن حدود 6،000 سال نوری است.
If things don't work out on this planet...
Or if our itch to explore becomes unbearable at some point in the future...
Astronomers have recently found out what kind of galactic real estate might be available to us.
We'll have to develop advanced transport to land there, 20 light years away.... But that's for later.
The question right now: is it worth the trip? The destination is a star that you can't see with your naked eye, in the southern constellation Libra, called Gliese 581.
Identified over 40 years ago by the German astronomer Wilhelm Gliese, it's a red dwarf with 31% of the Sun's mass... and only 1.3% of its luminosity.
Until recently, the so-called M Stars like Gliese 581 flew below the radar of planet hunters.
They give off so little energy that a planet would have to orbit dangerously close just to get enough heat.
Now, these unlikely realms are beginning to show some promise... as their dim light yields to precision technologies...
...as well as supercomputers... honed in the battle to understand global changes on this planet... Earth.
Will we now begin to detect signs of alien life?
Or will these worlds, and the galaxy itself, turn out to be lifeless... and Earth, just a beautiful, lonely aberration?
To some, like astronomer and author Carl Sagan, the sheer number and diversity of stars makes it, as he said, "far more likely that the universe is brimming over with life."
This so-called "many worlds" view can be traced back to ancient observers... in China, India, Greece and Egypt. The Qur'an, the Talmud, and many Hindu texts all imagined a universe full of living beings.
In the 16th Century, this view got a boost from astronomer and mathematician Nikolas Copernicus... who came to believe that Earth is not the center of the universe, but revolves around the Sun.
Seven decades after Copernicus, Galileo Galilei used his newly developed telescope to show that our Sun was just one among countless other stars in the universe.
By the modern era, the "many worlds" view held sway in scientific circles. A variety of thinkers considered what and who inhabited worlds beyond our own.
From Martians desperate to get off their planet... to alien invaders intent on launching pre-emptive strikes against ours... or simple life forms on an evolutionary track to complexity.
But other thinkers have been struck by a different view.
The Greek philosophers Aristotle and Ptolemy believed that humans and Earth are unique.
With the spread of Christianity, this Ptolemaic system became widely accepted.
The latest variation on this theme is what's called the "Rare Earth" hypothesis. It holds that Earth and sophisticated life were the result of fortuitous circumstances that may not be easy to find again in our galaxy.
Does the current search for planets shed light on this debate... sending it in one direction or the other?
So far, our only good reference for recognizing an Earth-like planet is... Earth.
It does have some fortuitous characteristics... it's dense, it's rocky -- with a complex make-up of minerals and organic compounds -- and it has lots and lots of water.
It's also got a nearly circular orbit around the Sun, at a distance that allows liquid water to flow... not too close and not too far away, in the so-called "Habitable Zone."
That's defined as the range of distance from a parent star that a planet would need to maintain surface temperatures between the freezing and boiling points of water.
Of course, that depends on the size of the planet, the make-up of its atmosphere, and a host of other factors.
And whether the parent star is large; medium like the Sun; or small.
Some scientists also believe we live in a "Galactic Habitable Zone." We're close enough to the galactic center to be infused with heavy elements generated by countless stellar explosions over the eons...
But far enough away from deadly gamma radiation that roars out of the center.
If there is a galactic habitable zone... it's thought to lie 26,000 light years from the center... about where we are... give or take about 6,000 light years.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر