Ariel Time
پژاک: سیاست داخلی و خارجی روحانی دشمنی با تمامی خلقها است
فرات 19.06.2014 08:18:01
مجلس حزب حیات آزاد کوردستان ( پژاک( با صدور بیانیه‌ای نسبت به سیاست‌های خصمانه دولت روحانی علیه خلق‌های داخل ایران و عدم حل مسئله کرد از سوی آن دولت, انتقاد کرد. پژاک می‌گوید:« دولت‌مردان همچنان بر سياست‌هاي انکار و امحاي پيشين خويش اصرار مي‌ورزند.»
فرات 19.06.2014 08:18:01
مجلس حزب حیات آزاد کوردستان ( پژاک( با صدور بیانیه‌ای نسبت به سیاست‌های خصمانه دولت روحانی علیه خلق‌های داخل ایران و عدم حل مسئله کرد از سوی آن دولت, انتقاد کرد. پژاک می‌گوید:« دولت‌مردان همچنان بر سياست‌هاي انکار و امحاي پيشين خويش اصرار مي‌ورزند.»
مجلس حزب حیات آزاد کوردستان ( پژاک( نسبت به سیاست‌های رژیم ایران و دولت ناکارآمد روحانی که به فریب مجدد خلقها دست می‌زند, انتقاد کرد.
در بیانیه مجلس پژاک آمده:«عملکرد يازده‌ماهه‌ي دولت روحاني همچون دولت‌هاي پيشين، از کارنامه‌ي حکومتي شکست‌خورده حكايت دارد. دولتي که هيچ‌گونه گزينه‌اي جدي در راستاي حل مشکلات ايران ارايه نداده و همان رويه‌ي ديکتاتوري و اليگارشيک پيشين موجود در ايران را درپيش گرفت. افزايش آمار اعدام‌ها و دستگيري مخالفان داخلي نظام جمهوري اسلامي، به بن‌بست رسيدن رويکردهايشان در رويارويي با اوضاع نابسامان اقتصادي و اجتماعي و تنش در حوزه‌ي سياست خارجي، از اوج ناتواني و درماندگي دولت يازدهم حكايت دارد. روحاني هيچ‌گونه پروژه و استراتژي معقولي براي گذار از اين بحران ندارد. گفتگوها ميان ايران و گروه 1+5 هر چند خوش‌بيني‌هايي را در ميان حاکمان ايران پديد آورده، اما بحران داخلي و اوضاع شکننده‌ي اقتصاد ايران، وضعيت اين کشور را بيش از پيش دچار بي‌ثباتي نموده است. اذعان به ورشکستگي اقتصادي از طرف دست‌اندرکاران نظام و تن دادن به شرايط خفت‌بار تحميل‌شده از سوي آمريکا تحت عنوان نرمش قهرمانانه، نشان از ناتواني مديران دولتي در اداره‌ي امور کشور دارد. مسئله‌ي هسته‌اي و تهديد به ساخت بمب اتمي از سوي ايران، به مثابه‌ي کارتي در معادلات سياسي ايران و نيروهاي هژمون‌گراي منطقه و جهان به کار گرفته مي‌شود. از ديگر سو نيز ايران از گروه‌هاي تروريستي وابسته به خويش در سوريه، لبنان، عراق، افغانستان و برخي کشورهاي ديگر، جهت ايجاد بي‌ثباتي و فضاي رعب و وحشت در منطقه براي گرفتن امتياز از قدرت‌هاي منطقه‌اي و جهاني سود مي‌برد. همچنين با استفاده‌ي ابزاري از مذهب و برانگيختن حس شيعه‌گرايي افراطي، سعي در تقويت هلال شيعي و پيشبرد سياست‌هاي خويش دارد تا بتواند تداوم نظام سلطه‌ي خويش را به ضمانت درآورد.»
عدم توجه به خواست‌های دموکراتیک خلقها
مجلس پژاک می‌افزاید:«ناتواني و بي‌برنامگي دولت روحاني در رفع مشکلات کشور بيش از پيش آشکار گشته و امروز برج اميد بسياري از افراد، يک‌ساله با خاک يکسان شد. مطرح‌کردن مواردي از قبيل آموزش به زبان مادري(به تعبير خودشان آموزشِ زبان مادري)، حقوق مليت‌ها(به قول خودشان قوم‌ها و خرده‌فرهنگ‌ها) و حقوق شهروندي ديگر رونقي ندارد. با چنين ترفندها و بازارگرمي‌هاي رسانه‌اي، توان حل مسائل را نداشته و مطرح‌نمودن اين مسائل و عدم عملي‌سازي‌شان، تنها و تنها بر دامنه و عمق بحران خواهد افزود. همچنين بحران شديد اقتصادي و ادامه‌ي تحريم‌هاي بين‌المللي، شرايط دشواري را بر جامعه تحميل نموده که روزانه شاهد تبعات منفي آن مي‌باشيم، که با اعتراضات فراواني از سوي جوامع ايران مواجه مي‌گردد. نظام سلطه‌ي جهاني از اين طرق، حکومت لرزان ايران را تحت فشار قرار داده و وضعيت دولت روحاني روز به روز بغرنج‌تر مي‌شود. اما با نگاهي به رويکردها و سياست‌هاي نيروهاي سلطه‌ي جهاني در منطقه، مي‌بينيم که تنها از اين موضوعات براي فتح سنگرهاي پيش روي خويش استفاده نموده و هيچ‌گونه توجهي به خواست‌هاي دموکراتيک خلق‌هاي ايران و منطقه ندارند. از ديد آنان، تمامي اين وضعيت‌ها همچون امکان و فرصتي براي سلطه‌طلبي و ثروت‌اندوزي مي‌باشد.»
خلق‌کرد و خط سوم
پژاک می‌گوید:«از سويي معضلات ساختاري و معنايي فراواني که دولت‌ـ ملت با آن دسته‌وپنجه نرم مي‌کند و به موازات آن بروز نارضايتي و قيام خلقها و از ديگر سو ناسازگاري اين مدل با سياست‌هاي جهاني‌سازي نظام سلطه‌ي جهاني، سبب افزايش احتمال فروپاشي اين حکومت‌هاي ديکتاتور شده است. در اين ميان اگر خلق‌هاي ايران بتوانند با اتحاد و همگرايي مدل آلترناتيوي را براي گذار از وضعيت بحراني و بغرنجي که در آن هستند ارايه دهند، مي‌توانند در راه رسيدن به زندگي آزاد و برساخت ملت‌ِ دموکراتيک و جامعه‌ي آزاد، گام بردارند. خلق کورد در شرق کوردستان با مبنا قرار دادن خودمديريتي دموکراتيک و در پيش گرفتن خط سوم، هرچند مورد هجوم نيروهاي سلطه‌گر جهاني و منطقه‌اي قرار مي‌گيرد، اما با در پيش گرفتن اتحاد و همگرايي با ديگر نيروها و خلق‌هاي دموکراتيک منطقه، نشان داده که يگانه ضامن حفظ موجوديت ملتها و خلق‌هاي ايران و منطقه، گزينه‌ي کنفدراليسم دموکراتيک است. اين امر سياست‌هاي انکارگرايانه و يک‌دست‌ساز حکومت مرکزي ايران را بي‌تاثير نموده و مانع از سوءاستفاده‌ي نظام جمهوري اسلامي از تنوعات ملي و ديني‌ـ مذهبي همچون ابزاري براي پيشبرد سياست «تفرقه‌بيانداز و حکومت‌کن» مي‌شود. خلقها و ملت‌هاي ايران، سال‌هاي متمادي است که در کنار يكديگر بصورت مسالمت‌‌آميز و در صلح و آرامش به سر برده‌اند و درگيري‌هاي کوچک هرازگاهي‌شان، حاکي از تأثيرپذيري از سياست‌هاي تفرقه‌انداز جمهوري اسلامي بوده که در کوتاه‌ترين مدت از اين دام و قرار گرفتن در عمل انجام‌شده خود را رها ساختند. نظام سلطه‌ي جهاني نيز همين رويه را در مورد تنوعات ملي و ديني‌ـ مذهبي در پيش گرفته و اوضاع نابسامان مردم عراق و جنگ و آوارگي‌شان، نمونه‌ي بارز چنين سياست‌هايي مي‌باشد.»
سفر روحانی به ترکیه و سرکوب کردها
«به‌رغم وضعيت نامطلوب ايران که شرحش رفت، دولت‌مردان همچنان بر سياست‌هاي انکار و امحاي پيشين خويش اصرار مي‌ورزند. در سفر اخير حسن روحاني به ترکيه، مورد توافقيِ نشست پيشين نخست‌وزير ترکيه در ايران يعني كميسيون عالي مشترك را به شوراي عالي همكاري(راهبردي) تغيير ساختار داده و با توجه به حجم ترافيك ديپلماتيك و بحث و گفتگوها در سطح وزراي كابينه، گويا هدف برساخت «هيات دولت مشترک» را در دستور كار قرار داده‌اند که کارش مربوط به همکاري‌شان در مورد مسائل کوردها و سرکوب جنبش‌هاي دموکراتيک آنان است. يعني نگاه امنيتي‌شان به کوردستان، نه تنها در داخل بلکه در تمامي سطوح روابط خارجي‌شان نيز وجود دارد. همچنين مي‌توان گفت حملات اخير گروه‌هاي تروريستي در سوريه و گسترش اين ناآرامي‌ها به عراق، رابطه‌ي مستقيمي با توافقات سران اين دو کشور در نشست اخير دارد. در اين نشست، به‌رغم موارد اختلاف فراوان اين دو كشور در حوزه‌ي سياست‌هاي خارجي بخصوص در مورد مسئله‌ي عراق و سوريه که روابط اين دو دولت را به چالش کشانده بود، در مورد کوردهاي روژئاوا، عراق و ديگر مناطق کوردستان به توافقاتي دست يافته‌اند. يعني سياست‌هاي ضدکورد دولت روحاني تنها محدود به سياست‌هاي داخلي نبوده و شاهد استمرار آن در سطح روابط خارجي نيز هستيم.»
اتحاد خلق‌های ایران و شرق کردستان
«سياست داخلي دولت روحاني، نشان از دشمني با تمامي خلق‌هاي آزادي‌خواه ايران دارد. به‌ويژه سياست‌هاي ضدکوردي دولت يازدهم از جمله، گسترش بسيج و مزدورسازي، اشاعه‌ي فساد، توزيع مواد مخدر و اعتياد، دستگيري فعالان مدني و حقوق بشر، دستگير فعالان محيط زيست و ... نه تنها کاهش نيافته بلکه روز‌به‌روز رو به افزايش است. پس خلق کورد در کنار ديگر خلق‌هاي ايران، به اتحاد و همگرايي براي روياروي با اين نقشه‌هاي شوم نظام نياز دارند و بايستي در تمامي زمينه‌ها توانايي دفاع از خويش را به منصه‌ي ظهور برساند. اين امر نيز با اتکا بر نيروي ذاتي و فعاليت در تمامي عرصه‌هاي اجتماعي ممکن مي‌شود. خلقها و ملت‌هاي ايران تنها بدين‌شکل مي‌توانند در مقابل سياست‌هاي جامعه‌ستيز ايران ايستادگي نموده و آينده‌اي آزاد و دموکراتيک را براي خويش به ارمغان آورند.»
.jpeg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر